Δεν μπορώ να πω ότι έχω καταλάβει την όλη συζήτηση, αλλά αν το θέμα είναι η σχέση ενός άντρα με μία γυναίκα, εκ των οποίων ένας έχει ΠΣ, τότε νομίζω ότι υπάρχουν διαφορετικές περιπτώσεις.
Μία είναι η περίπτωση ο ασθενής να γνωρίζει για την πάθηση, οπότε και θα πρέπει να το ανακοινώσει στον άλλο σε αρχικό στάδιο της σχέσης.
Μία είναι η περίπτωση που ο ασθενής γνωρίζει για την πάθηση αφού η σχέση έχει γράψει χιλιόμετρα και συνυπάρχει η ερωτική έλξη με την αγάπη.
Και η τρίτη είναι η δική μου περίπτωση όπου ο ασθενής μαθαίνει για την πάθηση ενώ έχει κάνει οικογένεια.
Οι "λεοντόκαρδες" περιπτώσεις, που όταν τους λές πως έχεις ΠΣ δηλώνουν πως αυτό δεν αλλάζει τίποτα για μένα καλό είναι να αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό.
Αυτός που το μαθαίνει και διαλύεται ψυχολογικά, αλλά δεν φεύγει, είναι που αν μείνει θα μείνει.
Κατά τα άλλα όσον αφορά τη σεξουαλική πράξη, για να ξεκινήσει η σχέση πάει να πει πως υπάρχει έλξη. Άρα ο ασθενής βρήκε κάποιον που έλκεται σεξουαλικά από αυτόν.
Αν δεν υπάρχει σχέση και είσαι στη γύρα με εμφανή αναπηρία, δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που να μπορεί να πει ότι έχεις τις ίδιες πιθανότητες με κάποιον που δεν έχει αναπηρία, ή εμφανή αναπηρία (γιατί δεν είναι όλοι καλά εκεί έξω).
Οπωσδήποτε τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, αλλά καμιά φορά τα εύκολα δεν είναι και τα καλύτερα. Και σίγουρα όλοι έχουμε τις ευκαιρίες μας, αρκεί να μπορούμε με κάποιον τρόπο να ερχόμαστε σε επαφή με τους άλλους και να κάνουμε καινούργιες γνωριμίες.
Πιστεύω πάντως πως όσο προχωράει η αναπηρία, τόσο ο ασθενής ψάχνει πλέον για μια σχέση που να την χαρακτηρίζει η συντροφικότητα και όχι η ερωτική επαφή.
					
										
																										
            Μία είναι η περίπτωση ο ασθενής να γνωρίζει για την πάθηση, οπότε και θα πρέπει να το ανακοινώσει στον άλλο σε αρχικό στάδιο της σχέσης.
Μία είναι η περίπτωση που ο ασθενής γνωρίζει για την πάθηση αφού η σχέση έχει γράψει χιλιόμετρα και συνυπάρχει η ερωτική έλξη με την αγάπη.
Και η τρίτη είναι η δική μου περίπτωση όπου ο ασθενής μαθαίνει για την πάθηση ενώ έχει κάνει οικογένεια.
Οι "λεοντόκαρδες" περιπτώσεις, που όταν τους λές πως έχεις ΠΣ δηλώνουν πως αυτό δεν αλλάζει τίποτα για μένα καλό είναι να αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό.
Αυτός που το μαθαίνει και διαλύεται ψυχολογικά, αλλά δεν φεύγει, είναι που αν μείνει θα μείνει.
Κατά τα άλλα όσον αφορά τη σεξουαλική πράξη, για να ξεκινήσει η σχέση πάει να πει πως υπάρχει έλξη. Άρα ο ασθενής βρήκε κάποιον που έλκεται σεξουαλικά από αυτόν.
Αν δεν υπάρχει σχέση και είσαι στη γύρα με εμφανή αναπηρία, δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που να μπορεί να πει ότι έχεις τις ίδιες πιθανότητες με κάποιον που δεν έχει αναπηρία, ή εμφανή αναπηρία (γιατί δεν είναι όλοι καλά εκεί έξω).
Οπωσδήποτε τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, αλλά καμιά φορά τα εύκολα δεν είναι και τα καλύτερα. Και σίγουρα όλοι έχουμε τις ευκαιρίες μας, αρκεί να μπορούμε με κάποιον τρόπο να ερχόμαστε σε επαφή με τους άλλους και να κάνουμε καινούργιες γνωριμίες.
Πιστεύω πάντως πως όσο προχωράει η αναπηρία, τόσο ο ασθενής ψάχνει πλέον για μια σχέση που να την χαρακτηρίζει η συντροφικότητα και όχι η ερωτική επαφή.



















