Συγγνώμη αν η συζήτηση αυτή επαναλαμβάνεται συνέχεια. Μετά από πολλά χρόνια με την νόσο νοιώθω την ικανότητα μου στην οδήγηση να μειώνεται σημαντικά. Αυτό είναι σύμπτωμα της κούρασης. Ενώ το πρωί νοιώθω σχεδόν φυσιολογικά, το βράδυ που επιστρέφω από την δουλειά το δεξί μου πόδι είναι βαρίδι. Το αποτέλεσμα είναι η αλλαγή φρένου γκαζιού να είναι προβληματική και να με πιάνω να είμαι συνεχώς με το χέρι στο χειρόφρενο. Η επιςτροφή στο σπίτι (20 χλμ. 30 λεπτά) γίνεται εφιάλτης. Βέβαια Τα φάρμακα εναντίον της κόπωσης modiodal μάλλον βοηθούν λίγο και ακόμη περισσότερο το ντους για χαλάρωση.
Είδα σε άλλη συζήτηση ότι το air-condition στραμμένο στα πόδια είναι σωτήριο για πολλούς. Σκεφτόμουν μήπως το αυτόματο αυτοκίνητο εξυπηρετεί κάποιους με το ίδιο πρόβλημα ; Έχει κάποιος παρόμοια εμπειρία ;
Ξέρω ότι πολλοί θα πουν να μετατρέψω το αυτοκίνητο για πεντάλ στα χέρια περνώντας πάλι για άδεια οδήγησης γιατί στο τέλος δεν θα το αποφύγω όςο και να προςπαθώ να το καθυστερήσω
Είδα σε άλλη συζήτηση ότι το air-condition στραμμένο στα πόδια είναι σωτήριο για πολλούς. Σκεφτόμουν μήπως το αυτόματο αυτοκίνητο εξυπηρετεί κάποιους με το ίδιο πρόβλημα ; Έχει κάποιος παρόμοια εμπειρία ;
Ξέρω ότι πολλοί θα πουν να μετατρέψω το αυτοκίνητο για πεντάλ στα χέρια περνώντας πάλι για άδεια οδήγησης γιατί στο τέλος δεν θα το αποφύγω όςο και να προςπαθώ να το καθυστερήσω
