Επειδη τα ματακια μου δεν ειναι οπως παλια, θα σου απαντησω χωρις παραθεση των σημειων, εκτος αν κατι ειναι αναγκαιο να το quotαρω...
Καταρχας σορυ για το λαθος στο ονομα!!!
Οχι δεν ειμαι γιατρος, ενημερωθηκα δευτερευοντως απο τη γιατρο μου για το Tysabri, για να "σιγουρευτω" για την αποφαση μου. Απο οσα ακουσα δεν υπηρξε κατι που να μην ειχα διαβασει και να με κανει να αλλαξω γνωμη. Και φυσικα και η ιδια συμφωνησε βλεποντας την πορεια της νοσου μου μεχρι εκεινη τη στιγμη και συνυπολογιζοντας το τι μου ειχε χορηγηθει προτινος.
Καθολου οξυμωρο δεν ειναι αυτο που ρωτας. Το "φαρμακο" το λαμβανω οχι για ΘΕΡΑΠΕΙΑ (αφου δεν θεραπευει), αλλα για καταστολη των συμπτωματων των ωσεων μεσω της καταστολης του ανοσοποιητικου. Με απλα λογια τα λεμφοκυτταρα μου δεν θα "επιτιθονται" στην καταστραμμενη μυελινη (οπως δυστυχως και σε οτιδηποτε αλλο εισελθει στον οργανισμο μου).
Σορυ. Με παρεξηγησες. Δεν ειπα κατι για σενα. Προς Θεου. Το "πεφωτισμενοι φωστηρες" πηγαινε στους νευρολογους. Επειδη το ακουσα και απο νευρολογο αυτο που μου εγραψες για την ηλικια, τον ρωτησα να μου δειξει απο που προκυπτει αυτο που λεει. Σε ενημερωνω οτι δεν βρηκε κανενα αποδεικτικο στοιχειο που να αναφερει οτι ο εν λογω ορος πρεπει να χορηγειται μετα την "ταδε" ηλικια. Οποτε σε ρωταω αν ξερεις εσυ καποια τετοια ερευνα που διεφευγε απο το συγκεκριμενο νευρολογο, μιας και καποιοι αλλοι συναδελφοι του διαφωνουσαν μαζι του και συμφωνουσαν με αυτο που σου γραφω. Οτι δηλαδη το κριτηριο ηλικια δεν υφισταται στη χορηγηση. Υπαρχουν καποια αλλα κριτηρια που πρεπει να πληρουνται, αλλα οχι αυτο.
Π.Μ79 έγραψε:Κατά τους νευρολόγους, όταν διαγνωστεί κάποιος με την υποτροπιάζουσα μορφή, τότε περίπου 15 χρόνια μετά, το μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών, μεταβαίνει στην προϊούσα μορφή.
Είτε στην υποτροπιάζουσα μορφή είναι κάποιος είτε στην προϊούσα είτε σε οποιαδήποτε άλλη μορφή, όλοι έχουν την ίδια ασθένεια με την ίδια κατάληξη: Σιγά σιγά ή γρήγορα γρήγορα ή σιγά και μετά γρήγορα κλπ, γίνονται χειρότερα.
Το αν η ιντερφερόνη καθυστερεί την ασθένεια, αποδείκτηκε ότι δεν το κάνει.
Εδω θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου. Απλα διαβασε τι εγραψες. Δεν αναφερθηκα ΠΟΤΕ σε ιντερφερονες και δεν μιλησα ΠΟΤΕ για "καθυστερηση" της ασθενειας. Μιλησα μονο για "ανακουφιση" απο την αισθηση των συμπτωματων.
Επισης να σημειωσουμε οτι αλλη η δομη της ιντερφερονης, αλλη του μονοκλωνικου αντισωματος, αλλη της γ-σφαιρινης. Αυτο το καταγραφω απλα για την ιστορια, λεγοντας οτι το καθε "φαρμακο" δρα διαφορετικα στα συμπτωματα (οχι στη ΘΕΡΑΠΕΙΑ τους, η οποια μεχρι ωρας δεν υπαρχει).
Παμε τωρα στα σημαντικοτερα του ποστ σου:
Π.Μ79 έγραψε:Στην περίπτωση λοιπόν ενός 20χρονου, δε μπορεί να αποδεικτεί είτε να ξεκαθαριστεί σε ποια μορφή είναι (αν έστω δεκτούμε ότι υπάρχουν μορφές της σκπ).
Όλοι ξέρουμε, ότι μπορεί για 1 χρόνο να σε πάει μαμιώντας η σκπ με 100 υποτροπές και μετά για 2 χρόνια, να είσαι κομπλέ, με ή χωρίς φάρμακα (ξέρω πολλά άτομα και από τις 2 κατηγορίες) και είμαι σίγουρος ότι και συ θα έχεις συναντήσει αρκετούς.
Μπορεί για 5 χρόνια να πετάς (με ή χωρίς φάρμακα) και μετά να σε πάει σύννεφο.
Μπορεί, μπορεί, μπορεί και πάει (κ)λέγοντας... έτσι δεν είναι?
Οπότε, με ποια κριτήρια γίνεται η επιλογή ενός αναπόδεικτου φαρμάκου σε μία αναπόδεικτη νόσο σε ένα 20χρονο είτε 30χρονο είτε είτε είτε?
Απάντηση δεν υπάρχει φιλαράκι και δυστυχώς το ξέρουμε πολύ καλά.
Όσοι είμαστε όρθιοι στα πόδια μας, θεωρούμαστε προς το παρόν τυχεροί και συμφωνώ απόλυτα.
Παρόλα αυτά όμως, έχουμε πολλές ζαριές να ρίξουμε και δυστυχώς κανείς δε μπορεί να ξέρει να μας πει ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.
Αποδειξη δεν υπαρχει, οποτε ας θεωρησουμε οτι βγαινει πορισμα κατηγοριοποιησης της ασθενειας, για χαριν της συζητησης. Αν λοιπον καποιος εχει σκληρυνση απο τα 10 του χρονια? Υπαρχουν και τετοιες περιπτωσεις που γνωριζω (ελαχιστες, αλλα υπαρχουν και εδω στο φορουμ εχουν αναφερθει καποιες) Δεν ειναι αρκετο το διαστημα? Με το ιδιο σκεπτικο αρκετο διαστημα δεν θα υπαρξει ποτε, μιας και η νοσος μπορει να σε πηγαινει μαμιωντας για 5 χρονια, μετα να σε ξεχασει για 10 χρονια και να σε θυμηθει παλι με ιδιαιτερη ενταση. Αφου δεν ξερουμε τι την προκαλει κτλ, ολα παιζουν. Οντως ειναι θεμα ζαριων. Για αυτο και λεω σταθμιζει κανεις το αν αντεχει να νιωθει τις ωσεις στο βαθμο που τις ζει ή αν θελει να λαβει κατι για να καταπραϋνει την αντιλαμβανομενη απο τον ιδιο ισχυ τους.
Π.Μ79 έγραψε:Δεν αναφερόμουν σε σένα φίλε. Αναφερόμουν στον Κώστα που απολογήθηκε κιόλας 
Δε χρειάζεται κανείς να απολογείται επειδή εκφέρει τη γνώμη του σε ένα δημόσιο φόρουμ.
Αυτό εννοούσα και δυστυχώς για πολλοστή φορά, το απρόσωπο του ίντερνετ, δημιουργεί 'παρεξηγήσεις' και 'ασάφειες'.
Και εδω θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου. Ειδικα αν δεν γνωριζονται και εκτος φορουμ οι συνδιαλεγομενοι, συμβαινουν συχνα παρερμηνειες των οσων γραφουν.
Π.Μ79 έγραψε:Προσωπικά, θα συνεχίσω να μελετάω όλες τις έρευνες, όλα τα αποτελέσματα, γιατί κατάλαβα ότι τα 130 χρόνια της ύπαρξης της σκπ, απέφεραν μόνο εκατομμύρια ευρώ στις φαρμακευτικές και στους νευρολόγους και σε εμάς εκατομμύρια προβλήματα.
Μακάρι να έρθει η μέρα που θα βρεθεί η αιτία και που θα φτιαχτούν φάρμακα που θα πολεμάνε την ασθένεια.
Μέχρι τότε, υπομονή και επιμονή αδέρφια 
Εγω ελπιζω να μη διαβασω αλλη ανουσια ερευνα με προτασεις θεραπειων κτλ, μεχρι να βρεθει η αιτια που την προκαλει και η θεραπεια για αυτη την αιτια. Κουραστηκα με τις "σοφιες" των υπολοιπων συσχετιζομενων με τη σκληρυνση. Αφου κερδιζουν που κερδιζουν, ας σταματησουν να μας ζαλιζουν με αμπελοφιλοσοφιες.
Κωνσταντίνα έγραψε:Π.Μ.59 πόσο καλό μου κάνει που γράφεις σ΄ετούτο δω το "κιτάπι"

Εκανες ενα ποστ προηγουμενως. Εχω απαντηση να σου δωσω αν θελεις, αλλα μεσω pm.
Υ.Γ. Οντως ελπιζω να συνεχισει να γραφει. Εχει πολυ καλη ενημερωση για το αντικειμενο!