Αν υπάρχει οδός προς το Καλύτερο, απαιτεί μια πλήρη θέαση του Χειρότερου.....
Σκλήρυνση κατά πλάκας
Vassiliki έγραψε:Καλώς σας βρήκα !Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις και ο τρόπος που σκέφτεσαι.
Η δική μου ιστορία :
ξαφνικά το 2003 άρχισα να μην περπατάω καλά (να σέρνω τα πόδια μου) και να μην μπορώ να γράψω. Στην αρχή δεν έδωσα πολύ σημασία γιατί νόμιζα ότι ήταν ψυχοσωματική εκδήλωση άγχους και στενοχώριας μαζί (δεν ήταν εύκολη περίοδος). Πέρασε σχεδόν ένας μήνας μέχρι να αποφασίσω να επισκεφθώ νευρολόγο, ο οποίος και με έβαλε κατευθείαν σε νοσοκομείο !
Από το ιατρικό ιστορικό μου βρέθηκε ότι είχα κάτι παρόμοιο (σε πιο soft εκδοχή 3 χρόνια πριν), οπότε σε συνδυασμό και με τις εξετάσεις που μου έκαναν (έκανα και παρακέντηση), η διάγνωση ήταν : ΣΚΠ.
Ευτυχώς, η γιατρός μου το ανακοίνωσε πολύ ωραία και νομίζω ότι μπήκα στον "κόσμο της ασθένειας" με τον σωστό τρόπο (όποιος είναι αυτός και στο μέτρο που μπορεί να υπάρξει...)
Έκτοτε, πήρα Rebif 22 για 3 χρόνια και κάτι, Betaferon για έναν χρόνο και σήμερα είμαι στο Rebif 44. (είμαι τυχερή γιατί δεν έχω παρενέργειες, παρά μόνο τις κοκκινίλες από τις ενέσεις, οι οποίες είναι σε όλα τα σημεία !!!). Ωστόσο, έχω και εγώ τις ενστάσεις μου για την φαρμακευτική αγωγή, την σταμάτησα για δύο χρόνια, αλλά επανήλθα...
Έχω αστάθεια και αδυναμία (τα σκαλιά για μένα είναι γολγοθάς) και τώρα τελευταία μου αυξήθηκε και η σπαστικότητα !!! Δυνατές ώσεις που με έκαναν να μείνω σε νοσοκομείο για μια εβδομάδα κάθε μια τους ήταν 2 σε όλα αυτά τα χρόνια (με ίλιγγο και εντονα κινητικά προβλήματα).
podiki έγραψε:Ο ιλιγγος είναι σύμπτωμα της Σκπ .Τώρα μού έκανες την καρδιά-περιβόλι, Ποντίκι!
