ερώτηση

[Στέφη]

Συμφωνώ με τη ΓΙΟΥΛΗ. Το κάψιμο πρέπει να είναι σύμπτωμα της ΣΚΠ.Εγώ είχα αυτό το πρόβλημα πριν ακόμη διαγνωστώ! Ένα φοβερό κάψιμο σε χέρια και πόδια΄επιφανειακά όμως, όπως όταν παθαίνεις εγκαύματα και δεν μπορείς ούτε να ακουμπήσεις το δέρμα σου! Δεν ξέρω, αν αυτό εννοείς, elena. Μόλις ξεκίνησα τα lyrica, μου πέρασε και δεν ξαναεμφανίστηκε. Ιντερφερόνη δεν έχω κάνει ποτέ, που σημαίνει ότι δεν έχει σχέση με αυτήν την αγωγή. Προφανώς είναι σύμπτωμα καθαρά της πάθησης (έτσι νομίζω).

[elena]

πάντως χτες και σήμερα δεν κατάλαβα το κάψιμο....
νοιώθω όμως στο αριστερό πόδι,σαν να ανατριχιάζει?σαν να μουδιάζει?και περνάει ...μετά από λίγο πάλι τα ίδια...περίεργα πράγματα
και αυτό σύμπτωμα είναι?

[αλεξανδρος1]

Τα μουδιάσματα και την ανατριχίλα την αισθάνομαι και εγώ στο δεξί το πόδι και μου συμβαίνουν όταν κάθομαι πολύ ώρα σε καρέκλα. Ρώτησα τον γιατρό μου και μου είπε ότι είναι και αυτό ένα απο τα συμπτώματα της σκπ. Έλενα έχεις και σαν σπασμούς στα άκρα όταν ξαπλώνεις το βράδυ;

[princeofathens2004]

Καλησπέρα Έλενα, Στέφη, Γιούλη Κ.,Giota και άλλα παιδιά

Τα καψίματα και όλα τα άλλα περίεργα των άκρων είναι συμπτώματα της φιλενάδας μας. Σας το λέω αυτό γιατί σε μένα έτσι ξεκίνησε (με μουδιάσματα δηλαδή) και όλο τέτοια μου κάνει.
Για την εμφάνισή τους παίζουν ρόλο η κόπωση, η έκθεσή μας σε υπερβολική θερμοκρασία, το άγχος και όλα αυτά που οι γιατροί μας λένε να προσέχουμε.
Αυτό το καταλαβαίνει κανείς γιατί όταν σταματήσει να ισχύει κάποιο αίτιο, σταδιακά υποχωρούν κι αυτά.
Αφήστε όμως αυτά και κανονίστε (είναι θέμα άλλης ενότητας βέβαια αλλά το ρίχνω κι εδώ) καμιά νέα, μαζικότερη αυτή τη φορά, συνάντηση.
Εμένα θα με βόλευε κάποιο απόγευμα προς βράδυ Κυριακής.

[Γιούλη Κ.]

Καλησπέρα και σε σένα Τα καψίματα είναι σπαστικά όντως Όσο για τη συνάντηση... δεν είμαι η πλέον αρμόδια Δεν περνάς κι από το καφενείο;

[elena]

Αλέξανδρε,όχι σπασμούς δεν έχω,δηλαδή να τινάζεται το πόδι μόνο του,αλλά καμμιά φορά νομίζω ότι ο μυς είναι στην <τσίτα>δηλαδή σαν να είναι πολύ τεντωμένος....σαν να έχω περάσει κάτι στο πόδι ,και μένει εκεί....τώρα δεν μπορώ με λόγια να το εξηγήσω

[αλεξανδρος1]

Σαν να θέλεις να τεντωθείς και κάτι να σε κρατάει ένα πράγμα; Αύτο παθαίνω εγώ τώρα τελευταία.

[Γιούλη Κ.]

Έλενά μου δε χρειάζονται ακριβείς περιγραφές όλα όσα λες είναι συμπτώματα της "φιλεναδας" μας που λέει κι ο Μάνος Έρχονται και φεύγουν, όμως, μην ανησυχείς Δε θέλει κούραση... ψυχολογικό στρες... ζέστη... κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ. Τώρα πώς γίνονται όλα αυτά δεν έχω συνταγή Αν βρείτε κάποια... στείλτε τη και σε μένα

[elena]

ορίστε και η συνταγή!!!
σε ένα μπωλ βαθύ ανακατεύουμε λίγο χιούμορ,μαζί με το κέφι που έχει ο καθένας...προσοχή ανακάτεμα ,απαλά -απαλά,προσθέτουμε λίγη χαρά και δυο-τρεις σταγόνες αισιοδοξία...
όποιος θέλει μπορεί να προσθέσει και δυο -τρεις σταγόνες ελπίδας...προαιρετικά όμως....και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ χαμόγελο....αλλιώς δεν θα σφίξει το γλυκό,και θα έχουμε αποτυχία....σερβίρεται σε καλό σερβίτσιο με πολύ προσοχή και υπομονή ,για να μην χαλάσει το γλυκό
λέγεται ΧΙΟΥΜΟΡΟΚΕΦΟΧΑΜΟΓΕΛΟ της Έλενας....και καλή σας ΕΠΙΤΥΧΙΑ

[Γιούλη Κ.]

Κρατάω τη συνταγή και πάω να την πέσω Τα λέμεεεεεεεεεεε