Χθες το μεσημερι πηγα να σκοτωθω!Και πολυ χαιρομαι που τελικα δε σκοτωθηκα γιατι θα μου ηταν λιγο δυσκολο να σας πω τι μου συνεβη...Και οχι,ουτε επεσα,ουτε στραβοπατησα,ουτε ζαλιστηκα,ουτε εχασα την ισορροπια μου,τιποτα!
Γυρνουσα απο ψωνια,στον κοσμο μου,πτωμα,και ψιλοβριζοντας γιατι με πονουσε ο αστραγαλος μου....Ξαφνικα,ακουω εναν θορυβο σαν να γκρεμιζεται κατι,δεν μπορω να καταλαβω τι συμβαινει,αλλα νιωθω οτι αυτο που συμβαινει,συμβαινει κοντα μου!Προλαβα μονο να κανω ενα βημα πισω,για να δω τις πετρες και τα υπολοιπα να προσγειωνονται μπροστα στα ποδια μου!Κοιταω πανω και βλεπω ενα τεραστιο κομματι σοβα(ετσι το λενε?)να εχει ξεκολλησει απο το μπαλκονι που ειναι απο πανω μου!Απο το πουθενα καλε!
Μενω σαν χανος για μερικα δευτερολεπτα και μετα με πιανει νευρικο γελιο....Βγαινει ο μαγαζατορας,ασπρος σαν πανι,και τρεχει προς εμενα.."Θα σκοτωνοσουν!"μου λεει..."Αντε καλε..."του λεω εγω...Ερχονται αλλοι δυο απο πισω μου και μου λενε οτι ειδαν ολη την σκηνη,κι οτι την γλυτωσα στο τσακ!
Το φανταζεστε?....τοσα χρονια ταλαιπωριας με την κατασταση μας,τοσα φαρμακα,τοσοι γιατροι,τοσο αγχος για το μελλον,τοσες αγωνιες....και να παω απο...σοβα????
Ειλικρινα ενιωσα σαν καποιους αστροναυτες που περνανε ολη τη ζωη τους σε διαστημικα ταξιδια,παιρνουν συνταξη και μετα σκοτωνονται σε τροχαιο!
Χθες πηγα να παθω ζημια αλλα δεν την επαθα...και ειμαι ευγνωμων γι αυτο..
Και εδωσα σαφεις οδηγιες και στην οικογενεια μου...
Αν ειναι να παω με τετοιο τροπο(σοβας,γλαστρα,ζαρντινιερα κτλ),τους απαγορεψα να το κοινοποιησουν....Θα σκοτωθω που θα σκοτωθω...δε θα γινω και ρεζιλι!!!
Γυρνουσα απο ψωνια,στον κοσμο μου,πτωμα,και ψιλοβριζοντας γιατι με πονουσε ο αστραγαλος μου....Ξαφνικα,ακουω εναν θορυβο σαν να γκρεμιζεται κατι,δεν μπορω να καταλαβω τι συμβαινει,αλλα νιωθω οτι αυτο που συμβαινει,συμβαινει κοντα μου!Προλαβα μονο να κανω ενα βημα πισω,για να δω τις πετρες και τα υπολοιπα να προσγειωνονται μπροστα στα ποδια μου!Κοιταω πανω και βλεπω ενα τεραστιο κομματι σοβα(ετσι το λενε?)να εχει ξεκολλησει απο το μπαλκονι που ειναι απο πανω μου!Απο το πουθενα καλε!
Μενω σαν χανος για μερικα δευτερολεπτα και μετα με πιανει νευρικο γελιο....Βγαινει ο μαγαζατορας,ασπρος σαν πανι,και τρεχει προς εμενα.."Θα σκοτωνοσουν!"μου λεει..."Αντε καλε..."του λεω εγω...Ερχονται αλλοι δυο απο πισω μου και μου λενε οτι ειδαν ολη την σκηνη,κι οτι την γλυτωσα στο τσακ!
Το φανταζεστε?....τοσα χρονια ταλαιπωριας με την κατασταση μας,τοσα φαρμακα,τοσοι γιατροι,τοσο αγχος για το μελλον,τοσες αγωνιες....και να παω απο...σοβα????
Ειλικρινα ενιωσα σαν καποιους αστροναυτες που περνανε ολη τη ζωη τους σε διαστημικα ταξιδια,παιρνουν συνταξη και μετα σκοτωνονται σε τροχαιο!
Χθες πηγα να παθω ζημια αλλα δεν την επαθα...και ειμαι ευγνωμων γι αυτο..
Και εδωσα σαφεις οδηγιες και στην οικογενεια μου...
Αν ειναι να παω με τετοιο τροπο(σοβας,γλαστρα,ζαρντινιερα κτλ),τους απαγορεψα να το κοινοποιησουν....Θα σκοτωθω που θα σκοτωθω...δε θα γινω και ρεζιλι!!!
). Φιλιά !!!
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
)
