ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ ΓΑΜΩ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σημαιοστολίστηκα, παρφουμαρίστηκα και κατάφερα να ξεκουνήσω, αφού πέρασα όλο το πρωί με τα πόδια ψηλά για να "στανιάρει" το κορμί και να ανταπεξέλθει, πήρα την κόρη μου και τη φίλη της που φιλοξενούμε (οι οποίες θα πήγαιναν σινεμά στο Mall και εγώ θα έμενα ανεπηρέαστη να απολαύσω την παρέα σας), έφτασα με το γαμωσκούτερ στο γαμωσταθμό ΗΣΑΠ του Αγίου Νικολάου, πήρα θέση "βολής" στην αποβάθρα, ενημέρωσα τις βιόλες μου τι θα κάνουν ακριβώς σε περίπτωση που κάποια μείνει έξω από το τρένο, κόλλησα το χαμόγελο της Colgate στα σφραγισμένα μου δοντάκια και το τρένο ήρθε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αλλά ΦΕΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ηταν μεγάλο το gap between the train and the platform (μην χέσω τα αγγλικά τους), αλλά τελικά το πρόβλημα δεν ήταν αυτό. Ηταν ότι το τρένο ήταν πολύ ψηλότερο από το ύψος της αποβάθρας.
Η security του σταθμού -η οποία συνέπασχε- μου είπε ότι έχουν στο 1ο βαγόνι μία πτυσσόμενη ράμπα, αλλά και πάλι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ηλεκτροκίνητο σκούτερ.
Της ζήτησα λύση και μου είπε πως -κατόπιν συνεννόησης με το σταθμό ΗΣΑΠ της Αττικής- στο ύψος του 3ου βαγονιού, υπάρχει μικρότερο ύψος μεταξύ συρμού και αποβάθρας, οπότε και θα είχα πρόσβαση. Ευχαρίστησα και ξεκινήσαμε η κομπανία για το σταθμό της Αττικής. Πλην όμως τα μικρά κουράστηκαν και κρύωναν και λίγο πριν φτάσουμε στην Αττική, εγκαταλείψαμε την προσπάθεια και γαμωγυρίσαμε πίσω βρίζοντας δυνατά σε όλο το δρόμο και αγοράζοντας πάστες ποντικάκια, περιοδικά, καπνό, κόκα κόλες και ό,τι άλλο βρέθηκε στο δρόμο μας.
Η ώρα είναι πια 2:13 μμ κι εγώ εξακολουθώ να βγάζω καπνούς κι απ'τ'αυτιά.
Στην επόμενη συνάντηση ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ γιατί αυτό το Σάββατο, θα κάνω αναγνωριστική όλων των σταθμών του τρένου και μετρό.
Φιλιά σε όλους σας. Περιμένουμε τα νέα σας.
