γεια σας και παλι!χωρις να θελω να φοβησω κανενα απλα υπαρχουν περισσοτερες πιθανοτητες ο συγγενης πρωτου βαθμου να εχει αυτοανοσο νοσημα επισης εχω εναν συναδελφο που εχει σκπ και αυτος και ο πατερας του και μια περιπτωση πατερας παρ.αρθριτιδα και τα παδια ηλικιας τωρα 40 και 45 ο ενας με σκπ και η αδερφη με parkison!εχω και γω ενα παιδι 19 μηνων τωρα αλλα δεν ανησυχω ξερω οτι αυτη η παθηση εχει ημερομηνια ληξης αλλα και με σωστη διατροφη υψηλη σε βιταμινη d δεν νομιζω να υπαρξει προβλημα!τα πρωτα 2 χρονια ειχα υποτροπες αλλα στην συνεχεια χειροτερευα αργα-αργα!τωρα κανω copaxone με 1gr κορτιζονη ενδοφλεβιος στο σπιτι μου καθε μηνα σε συνδυασμο με καποια μυοχαλαρωτικα!ηθελα απο μονος μου να ρισκαρω και να δοκιμασω θεραπειες ευτυχως δεν το πληρωσα πολυ ακριβα,δεν μπορουσα να συνηθησω την ιντερφερονη μου ειχε κανει την ζωη μαρτυριο συνεχεια με ponstan,depon και panadol ημουν!τωρα εχω ηρεμησει με το copaxone!τωρα οσο αφορα την γερμανια οι ανθρωποι ειναι πολυ μπροστα και ειδικα στις νευρολογικες παθησεις,εκανα δυο εγχυσεις στην σπονδυλικη στηλη με βλαστοκυτταρα σε συνδυασμο με καποια αλλα φαρμακα τα οποια δεν γνωριζω αλλα μου εδιναν απιστευτη ενεργεια να φανταστειτε ανεβαινα σκαλες με 50 κιλα βαρος ενω οταν ξεκινησα την θεραπεια κουτσαινα!για να μην τα πολυλογω εδωσα 35000 ευρω για ενα χρονο μετα ομως θελαν αλλα τοσα και σταματησα!αυτα!σκεφτομαι απλα οτι αν εισαι πλουσιος με αυτη την παθηση γινεαι καλα χωρις αμφιβολια!τωρα περπαταω αλλα θελω καπου να ακουμπαω και οδηγαω αυτοματο χωρις συμπλεκτη!να'στε καλα παιδια χαιρομαι πο μου δοθηκε η ευκαιρια να μοιραστω τον 'αγωνα' μου με αυτην την παθηση!να'στε καλα!
