Καλημερα σε ολους. Σας ευχομαι καλη χρονια, πανω απο ολα με υγεια, αισιοδοξια και δυναμη. Ευχαριστω ολους οσους μπηκαν στον κοπο να μου απαντησουν, ειτε με προσωπικο μηνυμα ειτε στη σελιδα. Να ειστε ολοι καλα.
Τελικα πηγα και σε αλλο νευρολογο για να ζητησω μια δευτερη γνωμη σχετικα με το προβλημα που αντιμετωπιζω. Οφειλω να πω οτι καποιοι εδω μεσα θα επρεπε να ειστε γιατροι, σοβαρα μιλαω. Εν ολιγοις μου ειπε αυτα που μου ειπατε οι περισσοτεροι. Οτι δηλαδη αυτο που πρεπει να κοιταξω ειναι η ψυχολογια μου, ασχετα με αυτο που συνεβη. Να κανω οτι δεν τρεχει τιποτα και να μαθω να ζω με τη μειωμενη μου οραση. Μου ειπε οτι στην παρουσα φαση δεν μπορει να υπαρξει διαγνωση γιατι ειναι ενα μεμονωμενο επεισοδιο, χωρις ομως να αποκλειει την εμφανιση ΣκΠ στο μελλον, για την οποια εχω πολλες πιθανοτητες βασει εξετασεων.
Με αλλα λογια, ειναι πολυ πιθανον να νοσησω απο ΣκΠ στο μελλον (δεν μπορουμε να γνωριζουμε σε ποσο χρονικο διαστημα θα γινει αυτο και αν θα γινει τελικα), γι αυτο πρεπει να ειμαι ηρεμη και χωρις αγχος, μιας και ο παραγοντας του στρες μπορει να μου φερει κι αλλο επεισοδιο.
Οσον αφορα την οπτικη νευριτιδα, μου δηλωσε πως δεν μπορει να ξερει αν και πότε θα επανελθει η οραση, ουτε και σε ποιο ποσοστο. Στην ουσια, αυτο που καταλαβα εγω ειναι οτι ολα ειναι πιθανα και γι αυτο πρεπει να προφυλαξω τον εαυτο μου απο καθε ειδους στρεσογονες καταστασεις. Δεν σας κρυβω οτι νιωθω πως προκειται για το χρονικο μιας προαναγγελθεισας ΣκΠ, αλλα οπως ειπε ο γιατρος, πρεπει να βοηθησω εγω η ιδια τον εαυτο μου ετσι ωστε να παραμενει ηρεμος και να κραταω την εμφανιση της νοσου οσο γινεται πιο μακρια. Αν ειναι να με επισκεφτει καποια στιγμη, ας γινει αυτο οσο το δυνατον αργοτερα.
Καλη ψυχολογια λοιπον φιλοι μου, και μαλιστα με εντολη γιατρου!
Τελικα πηγα και σε αλλο νευρολογο για να ζητησω μια δευτερη γνωμη σχετικα με το προβλημα που αντιμετωπιζω. Οφειλω να πω οτι καποιοι εδω μεσα θα επρεπε να ειστε γιατροι, σοβαρα μιλαω. Εν ολιγοις μου ειπε αυτα που μου ειπατε οι περισσοτεροι. Οτι δηλαδη αυτο που πρεπει να κοιταξω ειναι η ψυχολογια μου, ασχετα με αυτο που συνεβη. Να κανω οτι δεν τρεχει τιποτα και να μαθω να ζω με τη μειωμενη μου οραση. Μου ειπε οτι στην παρουσα φαση δεν μπορει να υπαρξει διαγνωση γιατι ειναι ενα μεμονωμενο επεισοδιο, χωρις ομως να αποκλειει την εμφανιση ΣκΠ στο μελλον, για την οποια εχω πολλες πιθανοτητες βασει εξετασεων.
Με αλλα λογια, ειναι πολυ πιθανον να νοσησω απο ΣκΠ στο μελλον (δεν μπορουμε να γνωριζουμε σε ποσο χρονικο διαστημα θα γινει αυτο και αν θα γινει τελικα), γι αυτο πρεπει να ειμαι ηρεμη και χωρις αγχος, μιας και ο παραγοντας του στρες μπορει να μου φερει κι αλλο επεισοδιο.
Οσον αφορα την οπτικη νευριτιδα, μου δηλωσε πως δεν μπορει να ξερει αν και πότε θα επανελθει η οραση, ουτε και σε ποιο ποσοστο. Στην ουσια, αυτο που καταλαβα εγω ειναι οτι ολα ειναι πιθανα και γι αυτο πρεπει να προφυλαξω τον εαυτο μου απο καθε ειδους στρεσογονες καταστασεις. Δεν σας κρυβω οτι νιωθω πως προκειται για το χρονικο μιας προαναγγελθεισας ΣκΠ, αλλα οπως ειπε ο γιατρος, πρεπει να βοηθησω εγω η ιδια τον εαυτο μου ετσι ωστε να παραμενει ηρεμος και να κραταω την εμφανιση της νοσου οσο γινεται πιο μακρια. Αν ειναι να με επισκεφτει καποια στιγμη, ας γινει αυτο οσο το δυνατον αργοτερα.
Καλη ψυχολογια λοιπον φιλοι μου, και μαλιστα με εντολη γιατρου!