Χριστινα23 έγραψε: Γεια σου petran.. !Γεια σου Χριστίνα!!
Ειναι πολυ δυσκολο για καποιον να το αποδεχθει καθώς και να βρει το θάρρος να το μοιραστει με δικα του ατομα! Προσωπικά το εχω πει σε κοντινους φιλους μου αλλα οχι σε πολλους διοτι υπαρχει αγνοια γυρω απο το θεμα..πολλοι δεν νομιζουν οτι εαν πασχεις απο σκπ θα μεινεις αναπηρος!Για μένα .. να συμπεριφερεσαι οπως και πριν στην φιλη σου..μαθε ομως να την ακους και να την καταλαβαινεις!Μπορει καποιες φορες να μην εχει διαθεση ψυχολογικη η σωματικη ..μην τν κρινεις απλά προσπαθησε να την καταλάβεις κ γ μενα πολυ σημαντικο ειναι ν μην την βλέπεις ως αρρωστη η ως μειονοτητα αλλα ως την φιλη σου που την αγαπας κ την στηριζεις οπως κ αν ειναι κ οτι κ αν τς συμβαινει.. θελω να πω μην νιωθεις λύπη γ αυτην (διοτι το εκλαμβανει..) αλλα κατανοηση!
Όχι, για κανένα λόγο δε νιώθω λύπη, ξέρω πόσο άσχημο είναι να νιώθεις ότι σε λυπούνται.Στεναχώρια νιώθω, αλλά για το λόγο ότι νιώθω πως δεν μπορώ να κάνω κάτι για να βοηθήσω, προσπαθώ να την ανεβάζω ψυχολογικά, κοιτάζω μήπως μπορέσω να πάμε και κανένα κοντινό 2-3μερο ταξίδι, δε θέλω να την πάρει από κάτω, ξέρω πως δεν είναι εύκολο και δεν προσπαθώ να δείξω ότι μπαίνω στη θέση ατόμου με Σκπ, δε θέλω να παρεξηγηθώ. Θέλω να δείξω στη φίλη μου ότι θα είμαι δίπλα της όποτε με χρειαστεί γιατί έχει αρχίσει να φοβάται ότι θα την εγκαταλείψουν...
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Petran την Παρ Σεπ 08, 2017 7:51 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
