Καλησπέρα και από μένα!
Διαβάζω το φόρουμ αρκετό καιρό και αποφάσισα κι εγώ να κάνω μια ανάρτηση μιας και αρνουμουν να αποδεχτώ το γεγονός ότι ανοικω πλέον στην ομάδα!
Πριν από τρία χρόνια ξεκίνησε ένα μούδιασμα ελαφρύ από τα δάχτυλα των ποδιών μέχρι που επεκτάθηκε μέσα σε πέντε ημέρες έως τη μέση. Ιδιώτης γιατρός που με εξέτασε την δεύτερη μέρα μου μιλούσε για θέμα σε έναν σπόνδυλο στην μέση, τίποτα το ανησυχητικό. Την πεμπη μέρα και αφού το μούδιασμα προχωρούσε, παρόλο που ήμουν πλήρως λειτουργική, μέχρι και εκδρομή με το σχολείο για περπάτημα στο δάσος είχα πάει (είμαι δασκάλα), αποφάσισα να πάω στο νοσοκομείο. Εκεί φυσικά μου έκαναν εισαγωγή και με τα πολλά βρέθηκε μια ενεργή εστία στον αυχένα και μια ανενεργή στον εγκέφαλο με ολιγοκλωνικα θετικά τύπου 2.
Αφού πήρα την κορτιζόνη μου πέρασαν όλα εκτός απο το κλασικο σημείο lermitte το οποίο απλώς υποχώρησε κατά τεράστιο ποσοστό. Δεν ξεκίνησα κάποια θεραπεία και το πηγαμε με παρακολούθηση, έμεινα έγκυος, γέννησα πριν 8 μήνες, όλα καλά σε όλα τα επίπεδα. Οι μαγνητικές παραμένουν σταθερές και ελαφρώς βελτιωμένες χωρίς κάποια θεραπεία πέραν της θετικής μου σκέψης.
Ο γιατρός αναγνωρίζει μια "ελαφριά περίπτωση", παρόλα αυτά προτείνει θεραπεία επίσης ελαφριά από ότι μου είπε με tecfidera ώστε να προλάβουμε τυχόν απότομη επιδείνωση.
Το θέμα είναι ότι εγώ, νιώθοντας καλά, απλά δεν θέλω να ξεκινήσω θεραπεία... Παιδίαστικος τρόπος σκέψης το ξέρω, αλλά είμαι τόσο καλά με το μωρό μου και την οικογένεια μου, απόλυτα ενεργή που απλά δεν θέλω να έχω παρενέργειες και ίσως και την επίσημη παραδοχή της νόσου που φέρνει μια θεραπεία... Αυτό που με φοβίζει είναι η πιθανότητα απότομης επιδείνωσης και η σκέψη ότι θα μπορούσα να το προλάβω και δεν το έκανα.
Έχω διαβάσει πολλά εδώ ... Ανθρωπους που περνούν πολύ πιο δύσκολα από εμένα με τη σκπ και νιώθω λίγο περίεργα να σας απασχολω με κάτι τέτοιο... Από την άλλη δεν νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω εύκολα κάπου αλλού.
Συγγνώμη για το σεντόνι αλλά πραγματικά τα κρατάω πολύ καιρό μέσα μου και πλησιάζει ξανά η μαγνητική.... Πρέπει να πάρω μια απόφαση...
Ευχαριστώ!!!
Διαβάζω το φόρουμ αρκετό καιρό και αποφάσισα κι εγώ να κάνω μια ανάρτηση μιας και αρνουμουν να αποδεχτώ το γεγονός ότι ανοικω πλέον στην ομάδα!
Πριν από τρία χρόνια ξεκίνησε ένα μούδιασμα ελαφρύ από τα δάχτυλα των ποδιών μέχρι που επεκτάθηκε μέσα σε πέντε ημέρες έως τη μέση. Ιδιώτης γιατρός που με εξέτασε την δεύτερη μέρα μου μιλούσε για θέμα σε έναν σπόνδυλο στην μέση, τίποτα το ανησυχητικό. Την πεμπη μέρα και αφού το μούδιασμα προχωρούσε, παρόλο που ήμουν πλήρως λειτουργική, μέχρι και εκδρομή με το σχολείο για περπάτημα στο δάσος είχα πάει (είμαι δασκάλα), αποφάσισα να πάω στο νοσοκομείο. Εκεί φυσικά μου έκαναν εισαγωγή και με τα πολλά βρέθηκε μια ενεργή εστία στον αυχένα και μια ανενεργή στον εγκέφαλο με ολιγοκλωνικα θετικά τύπου 2.
Αφού πήρα την κορτιζόνη μου πέρασαν όλα εκτός απο το κλασικο σημείο lermitte το οποίο απλώς υποχώρησε κατά τεράστιο ποσοστό. Δεν ξεκίνησα κάποια θεραπεία και το πηγαμε με παρακολούθηση, έμεινα έγκυος, γέννησα πριν 8 μήνες, όλα καλά σε όλα τα επίπεδα. Οι μαγνητικές παραμένουν σταθερές και ελαφρώς βελτιωμένες χωρίς κάποια θεραπεία πέραν της θετικής μου σκέψης.
Ο γιατρός αναγνωρίζει μια "ελαφριά περίπτωση", παρόλα αυτά προτείνει θεραπεία επίσης ελαφριά από ότι μου είπε με tecfidera ώστε να προλάβουμε τυχόν απότομη επιδείνωση.
Το θέμα είναι ότι εγώ, νιώθοντας καλά, απλά δεν θέλω να ξεκινήσω θεραπεία... Παιδίαστικος τρόπος σκέψης το ξέρω, αλλά είμαι τόσο καλά με το μωρό μου και την οικογένεια μου, απόλυτα ενεργή που απλά δεν θέλω να έχω παρενέργειες και ίσως και την επίσημη παραδοχή της νόσου που φέρνει μια θεραπεία... Αυτό που με φοβίζει είναι η πιθανότητα απότομης επιδείνωσης και η σκέψη ότι θα μπορούσα να το προλάβω και δεν το έκανα.
Έχω διαβάσει πολλά εδώ ... Ανθρωπους που περνούν πολύ πιο δύσκολα από εμένα με τη σκπ και νιώθω λίγο περίεργα να σας απασχολω με κάτι τέτοιο... Από την άλλη δεν νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω εύκολα κάπου αλλού.
Συγγνώμη για το σεντόνι αλλά πραγματικά τα κρατάω πολύ καιρό μέσα μου και πλησιάζει ξανά η μαγνητική.... Πρέπει να πάρω μια απόφαση...
Ευχαριστώ!!!
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
