Εργαζόμαστε για το καλό του εαυτού μας αλλά πολλές φορές ξεχνάμε ότι, η εσωτερική διάθεση της Καρδιάς μας εκφράζει το πραγματικό αποτύπωμά στον έξω κόσμο μας.
Εργαζόμαστε για το ‘καλό’ του εαυτού τους, παραλείποντας όμως την βασική πτυχή που χαρακτηρίζει το Αληθινό Καλό της Ζωής γενικότερα.
Στην διάθεση και λογική της Καρδιάς μας. «Οι ευσεβείς λογισμοί, είναι ο ηγεμόνας των Παθών», μας λέει εύστοχα ο Άγιος, πάτερ Παΐσιος.
Πως γίνεται όμως, ένας λογισμός ευσεβής;
Αν δεν ριζώσει μέσα μας η καλοκαρδία, η συγχώρεση, η τόλμη και αρετή, πως μπορούμε να αποκτήσουμε την Ελευθερία μας;
Τρεις λένε, είναι οι έρωτες της κάθε ασθένειας. Η φιλαργυρία, η φιλοδοξία και η φιληδονία.
Θαρρώ ότι είναι αυτονόητο, πόσο ασθενή μας κάνει ο κάθε έρωτας, ξεχωριστά. Υπάρχει όμως η επιλογή της ελευθέρωσης από τα δεσμά του κάθε έρωτα. Φτάνει ένας ευσεβής λογισμός, να ριζώσει στην Καρδιά μας. Πράξεις ηρωισμού στην πάθησή μας, πηγάζουν από αυτό τον χαρακτήρα. Πράξεις ελευθερίας. Πράξεις Θεραπείας. Όταν ελευθερωνόμαστε από τα «πάθη» μας, ανάβει το καντηλάκι μας, η φλόγα, ο Φάρος μας. Ανάβουμε και τους διπλανούς μας, φωτίζουμε τον Δρόμο τους. Όλα πηγάζουν από την διάθεση της Καρδιάς μας.
Μερικοί λογισμοί ευσέβειας...
Μόνο και μόνο επειδή μας αφαιρούν τα μάτια,
σημαίνει ότι δεν βλέπουμε;
Μόνο και μόνο επειδή μας κλειδώνουν σε κλουβί,
σημαίνει ότι το μυαλό μας δεν είναι ελεύθερο;
Αρνούμαστε να είμαστε λιγότερο άνθρωποι,
εξαιτίας αυτών που είναι τόσο λάθος.
Η καρδιά μας είναι ευγενική και αγαπημένη,
στον κόσμο αυτόν ανήκει.
Αναζητούμε απαντήσεις που θα μας φωτίζουν
το μονοπάτι της καλής ζωής.
Ζητούμε ταπεινά την καλή χάρη Αυτής
να ελευθερωθούμε από τις διαμάχες.
Να ανοίξουν οι ουρανοί για να λάμψουν πάνω μας
τα αστέρια του σωστού δρόμου.
Μακάρι να βρούμε τη δύναμη
να κερδίσουμε τον αγώνα.
Να μας έρχεται το καλό,
ευλογία μας τα πνεύματα των αγγέλων.
Περνά από την ίδια μας την ψυχή,
η ζεστασιά των κόκκαλων μας.
Κράτα μας από το κρύο,
δώσε αέρα στους πνεύμονές μας.
Ακοίμητος, ακούραστος στους δυνατούς ανέμους,
Φάρος Αρετής και Τόλμης.
Εργαζόμαστε για το ‘καλό’ του εαυτού τους, παραλείποντας όμως την βασική πτυχή που χαρακτηρίζει το Αληθινό Καλό της Ζωής γενικότερα.
Στην διάθεση και λογική της Καρδιάς μας. «Οι ευσεβείς λογισμοί, είναι ο ηγεμόνας των Παθών», μας λέει εύστοχα ο Άγιος, πάτερ Παΐσιος.
Πως γίνεται όμως, ένας λογισμός ευσεβής;
Αν δεν ριζώσει μέσα μας η καλοκαρδία, η συγχώρεση, η τόλμη και αρετή, πως μπορούμε να αποκτήσουμε την Ελευθερία μας;
Τρεις λένε, είναι οι έρωτες της κάθε ασθένειας. Η φιλαργυρία, η φιλοδοξία και η φιληδονία.
Θαρρώ ότι είναι αυτονόητο, πόσο ασθενή μας κάνει ο κάθε έρωτας, ξεχωριστά. Υπάρχει όμως η επιλογή της ελευθέρωσης από τα δεσμά του κάθε έρωτα. Φτάνει ένας ευσεβής λογισμός, να ριζώσει στην Καρδιά μας. Πράξεις ηρωισμού στην πάθησή μας, πηγάζουν από αυτό τον χαρακτήρα. Πράξεις ελευθερίας. Πράξεις Θεραπείας. Όταν ελευθερωνόμαστε από τα «πάθη» μας, ανάβει το καντηλάκι μας, η φλόγα, ο Φάρος μας. Ανάβουμε και τους διπλανούς μας, φωτίζουμε τον Δρόμο τους. Όλα πηγάζουν από την διάθεση της Καρδιάς μας.
Μερικοί λογισμοί ευσέβειας...
Μόνο και μόνο επειδή μας αφαιρούν τα μάτια,
σημαίνει ότι δεν βλέπουμε;
Μόνο και μόνο επειδή μας κλειδώνουν σε κλουβί,
σημαίνει ότι το μυαλό μας δεν είναι ελεύθερο;
Αρνούμαστε να είμαστε λιγότερο άνθρωποι,
εξαιτίας αυτών που είναι τόσο λάθος.
Η καρδιά μας είναι ευγενική και αγαπημένη,
στον κόσμο αυτόν ανήκει.
Αναζητούμε απαντήσεις που θα μας φωτίζουν
το μονοπάτι της καλής ζωής.
Ζητούμε ταπεινά την καλή χάρη Αυτής
να ελευθερωθούμε από τις διαμάχες.
Να ανοίξουν οι ουρανοί για να λάμψουν πάνω μας
τα αστέρια του σωστού δρόμου.
Μακάρι να βρούμε τη δύναμη
να κερδίσουμε τον αγώνα.
Να μας έρχεται το καλό,
ευλογία μας τα πνεύματα των αγγέλων.
Περνά από την ίδια μας την ψυχή,
η ζεστασιά των κόκκαλων μας.
Κράτα μας από το κρύο,
δώσε αέρα στους πνεύμονές μας.
Ακοίμητος, ακούραστος στους δυνατούς ανέμους,
Φάρος Αρετής και Τόλμης.