Καλησπέρα σε όλους.. είμαι η Μαριεττα κ είμαι 27 χρόνων.ειναι η πρώτη φορά που γράφω εδώ.. Διαβάζω αυτό το φόρουμ από τον Σεπτέμβρη όπου ξεκίνησε να υπάρχει υποψία για σκπ μετά από εστιεσ Που βρέθηκαν στον εγκέφαλο. Μετά από πολλούς γιατρούς κ έχοντας κάνει όλες τις εξετάσεις εκτός από παρακέντηση που έκανα με την νέα χρόνια ,αρχές Δεκεμβρίου παθαίνω οπτική νευρίτιδα μπαίνω στο metropolitan χωρίς να έχω κάποιον δικό μου γιατρό μου κάνουν 3 ημέρες κορτιζόνη ,βγαίνω κ ενώ συνέχιζα κορτιζόνη από το στόμα μετά από 10-12 μέρες ξαφνικά μουδιάζει το δεξί μέρος του προσώπου μου κ μετά από λίγο κ το δεξί μου πόδι. Μιλούσα τότε με 2-3 γιατρούς (δν είχα καταλήξει ακόμα) κ μου είπαν να μην πάρω κάτι άλλο πέρα από την κορτιζόνη. Πράγματι μετά από 5 μέρες ήμουν καλύτερα αλλά τα συμπτώματα στο δεξί πόδι έρχονται κ φεύγουν. Το νιώθω αδύναμο από την γάμπα κ κάτω αλλάζει θερμοκρασία ειδικά στην πατούσα.επισης Κόπωση έχω σχεδόν 1,5 χρόνο ειδικά μεσημέρι απόγευμα..πέρασα κατάθλιψη αυτουσ Τους μήνες νομίζω..Εκει που θέλω να καταλήξω είναι πως το copaxone το ξεκίνησα αρχές Γενάρη μου έκανε δερματική αλλεργία ,ξεκίνησα tecfidera για λίγες μέρες ήμουν χάλια με το στομάχι μου κ εκεί επισκέπτομαι τον δαλακα. Του ζήτησα να σταματήσω την θεραπεία για λίγο κ μου είπε μέχρι τον Σεπτέμβρη που θα ξανακάνω μαγνητικες να προσέχω κ διαφορα αλλα. Όμως αν έχω νέες εστίες ή υποτροπή θα ξεκινήσω χωρίς δεύτερη σκέψη ιντερφερονη. Να πω κάπου εδώ πως είμαι από την Αθήνα αλλά εδώ και 4 χρόνια ζω σε ένα νησί κ είμαι δασκάλα pilates.. μάλιστα έχω ειδικευτεί στο pilates σε ανθρώπους με σκπ πριν βέβαια νοσησω.. θα ήθελα την γνώμη σας για την μικρή μου ιστορία.. σας θαυμάζω βαθιά κ σας σέβομαι τόσο πολύ όλους εσάς τους ήρωες της ζωής.. θα ήθελα απλά τις γνώμες σας.. ευχαριστώ πολύ κ καλή δύναμη σε όλους μέσα από την καρδιά μου
Μαριέττα Π. έγραψε: ↑Τρί Μάιος 14, 2019 2:02 pm ... θα ήθελα την γνώμη σας για την μικρή μου ιστορία.. σας θαυμάζω βαθιά κ σας σέβομαι τόσο πολύ όλους εσάς τους ήρωες της ζωής.. θα ήθελα απλά τις γνώμες σας...Γεια σου Μαριέττα. Η γνώμη μου είναι αφού κάνεις ασκησιολογική δραστήρια ζωή (δασκάλα πιλάτες) να δώσεις λίγο χρόνο (υπομονή) στην παρούσα ανισόρροπη φάση της εμπειρίας σου, και μόλις νιώσεις λίγο δυνατή, δεν χρειάζεται καν να περάσεις από ιντερφερόνες και λοιπές φαρμακευτικές συντηρητικές αγωγές.
Η ηλικία σου, παρέα με τα όποια ευεργετικά σου παρέχει η άσκηση (μεταβολομικά), εάν φέρεις την Πνευματικότητα παρέα με υψηλές Διατροφικές Αξίες, θα μπορείς πιστεύω να θέσεις υπό έλεγχο την πάθηση, να την τιθασεύσεις. Χρειάζεται χρόνος να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι βλαβερό, μας το δείχνει με το κόπο του, και ότι Θετικό μας το ζητάει με το τρόπο του. Ίσως να είναι και όλο το Νόημα της πάθησης αυτό (σαν διακόπτης αυτο-βελτίωσης, αναγέννησης).
Υπάρχουν καταπληκτικά μέσα σήμερα που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε για την αντιοξείδωση του οργανισμού μας. Αλλά τόσα, για την ενδυνάμωσή μας. Για αρχή, Διατροφικά, μπορώ μόνο να σου εκθειάσω τον Κουρκουμά σαν το απόλυτο εργαλείο αντιφλεγμονώδης προστασίας μας. Ενδυναμωτικά, μπορώ επίσης να εκθειάσω το κολύμπι και αφού είσαι σε νησί, μπορείς -χωρίς να ξεπερνάς τα όρια σου- να κολυμπάς καθημερινά, είναι καταπληκτική Θεραπεία για μυριάδες παθήσεις.
Για το τέλος, αφήνω το Πνευματικό. Αυτό το Ιερό μας μέρος, που με τόσο πονηριά και τσακπινιά μας αρέσει να ξεχνάμε. Αλλά που και που ειδικά στα δύσκολα φανερώνεται. Και εκεί είναι που χρειάζεται να εργαστούμε λίγο παραπάνω. Στο ξεσκέπασμα του Κέντρου μας, ώστε να ενδυναμώνουμε διαρκώς ψυχικά, ώστε καταθλίψεις, άγχη και λοιπές περιπέτειες να μην αφήνουν σημάδια... στο Νευρικό μας Σύστημα. Για αρχή, το μόνο που έχω να προτείνω σε αυτήν την κατεύθυνση, είναι να διαβάσεις το βιβλίο "Η Δύναμη του Τώρα".
Καλή Δύναμη Μαριέττα.
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
