Καλή σας μέρα,
Δεν ξέρω γιατί βρίσκομαι εδώ. Η' μάλλον ξέρω, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένω κάνοντας την εγγραφή μου στο forum.
Πρόσφατα διέγνωσαν την "νόσο" (συγχωρέστεμε αν δεν χρησιμοποιώ σωστούς χαρακτηρισμούς αλλά οι γνώσεις μου στο θέμα είναι μηδαμηνές) στον πατέρα μου. Αν και διαβάζω ότι προσβάλει άτομα συνήθως ηλικίας 30-45 ετών ο πατέρας μου βρίσκεται στα 58 χρόνια. Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό νοσεί καθώς αντιμετωπίζει χρόνια κινητικά προβλήματα αφού στην παιδική του ηλικία είχε προσβληθεί από μηνιγγίτιδα η οποία του είχε αφήσει αναμνηστική δυσκινισία στο αριστερό του πόδι. Συνεπώς, όσο θυμάμαι τον πατέρα μου αντιμετώπιζε προβλήματα κινισιακά. Παρόλα αυτά με τη θέληση, το πείσμα του και την επιβλητική του εμφάνιση κατάφερνε να κάνει γρήγορα τον άλλον να σταματήσει να προσέχει την ιδιαιτερότητά του (ή ίσως εγώ είχα μάθει να ζω με αυτή που μου φαινόταν τελείως φυσιολογική, δεν ξέρω τι να πω). Το γεγονός είναι ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ταλαιπορήθηκε πολύ το ανοσοποιητικό του σύστημα καθώς υποβλήθηκε σε 3 επεμβάσεις στο διάστημα αυτό με αποτέλεσμα το τελευταίο εξάμηνο τα κινισιακά του προβλήματα να επιδεινώνονται. Μετά από 6 μήνες περιηγήσεων σε νοσοκομεία και γιατρούς (μιας και οι γιατροί εστίαζαν στο παλαιότερο πρόβλημα του ποδιού του και δεν σκέφτηκαν παρά μόνο πρόσφατα να τον υποβάλλουν σε εξετάσεις για ΣΚΠ) η γνωμάτευση βγήκε θετική.
Οι γιατροί επιμένουν να μην του το πούμε. Τι κάνω?
Και τώρα? Για τι ακριβώς πρέπει να είμαι προετοιμασμένη? Τι μπορώ να κάνω εγώ για να βοηθήσω την κατάσταση?
Συγνώμη αν σας κούρασα.
Δεν ξέρω γιατί βρίσκομαι εδώ. Η' μάλλον ξέρω, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένω κάνοντας την εγγραφή μου στο forum.
Πρόσφατα διέγνωσαν την "νόσο" (συγχωρέστεμε αν δεν χρησιμοποιώ σωστούς χαρακτηρισμούς αλλά οι γνώσεις μου στο θέμα είναι μηδαμηνές) στον πατέρα μου. Αν και διαβάζω ότι προσβάλει άτομα συνήθως ηλικίας 30-45 ετών ο πατέρας μου βρίσκεται στα 58 χρόνια. Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό νοσεί καθώς αντιμετωπίζει χρόνια κινητικά προβλήματα αφού στην παιδική του ηλικία είχε προσβληθεί από μηνιγγίτιδα η οποία του είχε αφήσει αναμνηστική δυσκινισία στο αριστερό του πόδι. Συνεπώς, όσο θυμάμαι τον πατέρα μου αντιμετώπιζε προβλήματα κινισιακά. Παρόλα αυτά με τη θέληση, το πείσμα του και την επιβλητική του εμφάνιση κατάφερνε να κάνει γρήγορα τον άλλον να σταματήσει να προσέχει την ιδιαιτερότητά του (ή ίσως εγώ είχα μάθει να ζω με αυτή που μου φαινόταν τελείως φυσιολογική, δεν ξέρω τι να πω). Το γεγονός είναι ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ταλαιπορήθηκε πολύ το ανοσοποιητικό του σύστημα καθώς υποβλήθηκε σε 3 επεμβάσεις στο διάστημα αυτό με αποτέλεσμα το τελευταίο εξάμηνο τα κινισιακά του προβλήματα να επιδεινώνονται. Μετά από 6 μήνες περιηγήσεων σε νοσοκομεία και γιατρούς (μιας και οι γιατροί εστίαζαν στο παλαιότερο πρόβλημα του ποδιού του και δεν σκέφτηκαν παρά μόνο πρόσφατα να τον υποβάλλουν σε εξετάσεις για ΣΚΠ) η γνωμάτευση βγήκε θετική.
Οι γιατροί επιμένουν να μην του το πούμε. Τι κάνω?
Και τώρα? Για τι ακριβώς πρέπει να είμαι προετοιμασμένη? Τι μπορώ να κάνω εγώ για να βοηθήσω την κατάσταση?
Συγνώμη αν σας κούρασα.
...Μην προσπαθείς να προγραμματίσεις τη ζωή. Απλά πάρ' την όπως έρχεται...
