• Πειτε τα ολα!!!

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #11172  από michaelz21789
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 2:11 pm
Γεια σας φιλοι μου. Σκεφτηκα να κανουμε ενα θεμα (αυτο ας πουμε) οπου θα μπαινουμε ολοι και θα βγαζουμε οτι μας χαλαει και μας στεναχωρει. Αυτο το θεμα δεν θα περιεχει συμβουλες για καλη ψυχολογια κτλ κτλ αλλα θα μπαινει οποιος θελει να τα πει για να τα βγαλει απο μεσα του. Ετσι λοιπον θα κανω εγω την αρχη..

Δεν μπορω να ερχονται ασχετοι και αλλοι που εχουν σκπ μονο στα χαρτια κ τπτ στο σωμα, και να μ λεν "ολα ειναι στο μυαλο" η "δεν ειναι τπτ η σκπ αντιμετωπιζεται ευκολα!" η αλλοι ασχετοι κ να μ λενε "μια χαρα εισαι, καλα σε βλεπω!" ΔΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΩΣ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ!!! Και ειναι πολυ δυσκολο ρε π****η για εναν 20χρονο να μν μπορει να βγει, και εκει που η ζωη ειναι στα χερια του ξαφνικα ερχονται τα πανω κατω! Νικολαρα σε κτλβαινω απολυτα ρε φιλε και ναι ΔΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ. ΣΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ! Αλλα και τι μπορω να κανω??? υπομονηηηηηη... ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΡΕ ΓΜΤ???
 #11173  από ΡΕΝΑ
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 2:31 pm
Γειά σου και σένα!!!
πολύ ωραίο το θέμα που άνοιξες....να'σαι καλά....

έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα αυτά που λές και νοιώθεις....

έγω αυτό που έχω να πω είναι πως ώρες ώρες δεν αντέχω να νοιώθω τόσο κουρασμένη...όπως επίσης δεν αντέχω πως ότιδηποτε νοιώθω απο έναν πονοκέφαλο μέχρι έναν πόνο στο χέρι να νομίζω ότι είναι υποτροπή.....προσπαθώ όσο μπορώ να μην με παίρνει απο κάτω γιάτι έχω και έναν μικρό ζουζούνο που πρέπει να φροντίζω....

φιλιά σε όλους.... :D
 #11178  από costas
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 3:10 pm
:arrow:
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος costas την Σάβ Νοέμ 07, 2009 7:33 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
 #11179  από michaelz21789
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 3:16 pm
:D :D δε το έχω ξανακούσει αυτό!!!! σκπ μόνο στα χαρτιά :lol: :lol: ..... μακάρι να ήταν έτσι κάποια στιγμή έρχονται και άλλα προβλήματα .... περνάνε... και μετά ξανά ......και πάλι περνάνε.....[/quote]


Σκπ στα χαρτια φιλε μου εννοω αυτους που γκρινιαζουν και παραπονιονται γιατι τσ ειπαν οτι εχουν σκπ, η εχουν κανα ψιλομουδιασματακι αλλα στην ουσια ουτε περασαν τπτ αλλα ουτε κ στερηθηκαν το εξω κ τις βολτες και τον ηλιο γενικα :|
 #11180  από christina
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 3:36 pm
Αυτό που λες μπορεί να αληθεύει για πιο ελαφριές περιπτώσεις, όμως όλοι όσοι έχουν στα χέρια τους μια διάγνωση για σκπ σίγουρα ζουν με την αγωνία μιας υποτροπής, μιας ώσης που δεν ξέρουν που θα τους οδηγήσει...άρα??
πάλεψέ το Μιχάλη με όσες δυνάμεις έχεις.:)
συμφωνώ πως έξω από το χορό (γιατί ο συγκεκριμένος χορός είναι του καθενός) πολλά τραγούδια λέγονται, αλλά αν θες να παραδοθείς και να το αφήσεις να σε πάρει από κάτω είναι δικαίωμά σου. Θα κερδίσεις τίποτα έτσι?...
 #11181  από soulla
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 3:51 pm
εγω τα πρωτα 14 χρονια διαγνωσμενη με σκπ ημουν μονο με την ταπελλα :lol: δεν με ενοχλησε καθολου αυτα ειναι τα χαρτια που λεει ο φιλος mich.otan ομως το προβλημα προχωρησει μπαινεις σε αλλη φαση που δεν αντεχεις να σου λενε δεν ειναι τιποτα :o προς ΘΕΟΥ μιλαμε για σκπ η το εχει και ο ταδε και ειναι μια χαρα απλα εσυ φοβασαι ;) οταν δεν εχεις δει τον εχθρο σου καταματα δεν μπορεις να καταλαβεις ;) π.χ καποιες γυναικες μιλουν για βιασμο χωρις να εχουν περασει απο κατι τετοιο σκεφτειτε ομως πως νιωθουν αυτοι που το εζησαν και κυριως μικρα παιδια :evil: ποιος το καταλαβαινει καλυτερα
 #11182  από michaelz21789
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 4:14 pm
christina έγραψε:Αυτό που λες μπορεί να αληθεύει για πιο ελαφριές περιπτώσεις, όμως όλοι όσοι έχουν στα χέρια τους μια διάγνωση για σκπ σίγουρα ζουν με την αγωνία μιας υποτροπής, μιας ώσης που δεν ξέρουν που θα τους οδηγήσει...άρα??
πάλεψέ το Μιχάλη με όσες δυνάμεις έχεις.:)
συμφωνώ πως έξω από το χορό (γιατί ο συγκεκριμένος χορός είναι του καθενός) πολλά τραγούδια λέγονται, αλλά αν θες να παραδοθείς και να το αφήσεις να σε πάρει από κάτω είναι δικαίωμά σου. Θα κερδίσεις τίποτα έτσι?...

Ανεφερα οτι δεν συμβιβαζομαι, αυτο δεν παει να πει οτι θα παραδοθω, αλλα οτι θα κανω τα παντα για να το αλλαξω. Αυτο που ηθελα να τονισω οτι "μου την δινει" ειναι οταν μπλεκονται οι απ εξω στην κατασταση μου με συμβουλες κτλ... Αυτο ειναι κατι που περναω μονος μου και αντιμετωπιζω με τις δικες μου προσπαθειες (πνευματικες και σωματικες).. Ηθελα απλα να σου το διευκρινησω γιατι νομιζω οτι εβγαλες λαθος συμπερασμα, για το οποιο ευθυνομαι εγω που δεν διευκρινησα.. Το παλευω οπως μπορω.. Να σαι καλα σ ευχαριστω :)
 #11183  από soulla
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 4:38 pm
το καλυτερο το ειπε ο Λουδ.των ανωγειων ;) οπου αγαπας μην πολυ πας και αν πολυ πας μην πολυ κατσεις και αν πολυ κατσεις να κατεχεις ηντα λες ;) σε οσους εξακολουθουν να μην καταλαβαινουν απλα ζητα απο απο αυτους να ερθουν στη θεση σας για 5 λεπτα και οχι να μας συμβουλευουν να μας ενθαρυνουν αλλα να ευχαριστουν το ΘΕΟ που δεν ειναι στη θεση μας :arrow: κανεις δεν ξερει τι του κρυβει η ζωη για αυτο μην κρινεις για να μην κριθεις
 #11185  από evaggelia12
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 5:09 pm
ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΤΡΟΜΑΞΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΗΚΩΘΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΛΕΓΧΩ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΞΑΝΑ.ΟΣΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΔΟΥΛΕΨΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΜΕΤΡΙΑΣΕΙ.ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΑΡΧΙΖΑ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΝ ΓΙΑ ΑΥΤΑ.ΚΑΙ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ Η ΛΙΣΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ.
 #11186  από mary_d_ath
 Πέμ Νοέμ 05, 2009 5:36 pm
evaggelia12 έγραψε:ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΤΡΟΜΑΞΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΗΚΩΘΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΛΕΓΧΩ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΞΑΝΑ.ΟΣΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΔΟΥΛΕΨΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΜΕΤΡΙΑΣΕΙ.ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΑΡΧΙΖΑ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΝ ΓΙΑ ΑΥΤΑ.ΚΑΙ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ Η ΛΙΣΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ.
Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα, ο φόβος παρολαυτά πάντα θα υπάρχει κατά τη γνώμη μου αφού υπάρχει η γνώση για το τι μπορεί να κάνει αυτή η ασθένεια. Και στο πιο μικρό σύμπτωμα, ένα μικρό μούδιασμα που διαρκεί για πολύ λίγο, ο φόβος βγαίνει στην επιφάνεια. Μετά όμως με την καθημερινότητα και τις υποχρεώσεις τον ξεχνάς και ζεις, κάπως έτσι πρέπει να προσπαθούμε να τον διώχνουμε!! Με το να γεμίζουμε τη ζωή μας με ουσιώδεις και ευχάριστες ενασχολήσεις και πρόσωπα και εντάξει ναι σίγουρα φοβόμαστε!! Άνθρωποι είμαστε εξάλλου... Δεν είναι κακό να φοβάσαι, συναίσθημα είναι κι αυτό!! Αν όμως είναι σε μεγάλο βαθμό, τότε εκεί θέλει λίγο εξάσκηση, να κάνεις μια συζήτηση με τον εαυτό σου και να καταφέρεις να αποκτήσεις τον έλεγχο και πάλι!!
Και όσοι είναι "έξω από το χορό" σίγουρα θα πρέπει να εκπαιδευτουν στο τι μας λένε, δε μιλάω για κάποιον από εδώ μέσα, αλλά για όσα έχω ακούσει κι εγώ και σίγουρα και εσείς!!
"Η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που κανένας δεν ξέρει τι μπορεί να του ξημερώσει, οπότε δε διαφέρεις σε τίποτα από εμάς όταν λες ότι δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί σε 10 χρόνια από τώρα". Αυτό είναι το πιο γελοίο που έχω ακούσει...
Σίγουρα κανένας δεν ξέρει τι θα του συμβεί αύριο, αλλά κανείς δεν το σκέφτεται, εμείς έχουμε όμως την αιτία για να σκεφτούμε, όπως σκέφτεται κι ένας καρκινοπαθής, ένας διαβητικός και γενικά όποιος έχει το οτιδήποτε ανίατο. Και ναι, μπορεί να πεθάνω σε 5 χρόνια από αυτοκινητιστικό για παράδειγμα και να μην προλάβω να δω πως θα 'μαι σε 10 χρόνια, αλλά τι μλκς τάχα παρηγοριές μας λένε οι άνθρωποι; Δεν γκρινιάζω και δε σκέφτομαι τη σκλήρυνση, ζω κανονικά όπως κάθε άνθρωπος, το προσπαθώ τουλάχιστον...
Αν γκρινιάξω ωστόσο, έχω τους λόγους μου... Μη μιλάτε όμως!! Δεν θέλω ν' ακούσω τα γνωστά "κλισέ", κάποτε τα 'λεγα κι εγώ, τα ξέρω απ' έξω!!
Ευτυχώς που υπάρχει και το φόρουμ αυτό και μπορούμε να τα συζητάμε σίγουρα πιο εύκολα χωρίς ν' ακούσουμε "πως κάνεις έτσι...", έτσι μου 'ρχεται ν' απαντήσω "θες να έρθεις για 2-3 μήνες στην θέση μου;"
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 7