Καλησπέρα σε όλους. Φάνη με λένε και γνώρησα την σκλήρυνση πριν από 18 χρόνια. στο σπίτι ήμουν και εκεί που καθόμουν βάζω το χέρι μου καλύβοντας το δεξί μου μάτι και βλέπω ότι από το αριστερό δεν έβλεπα το ίδιο.Ταυτοόχρονα εκείνες τις μέρες αισθανόμουν στα δάχτυλα των χεριών μου κάτι περίεργο. αφου πήγα σε γιατρό στο ΙΚΑ κατέληξα μετα απο το οφθαλμιατρείο στην αθήνα που μου είχε διαγνωστει οπισθοβολβική νευριτης και 2/10 οπτικη οξύτητα να πάω σε νευρολόγο και κατόπιν μαγνητικη. Η μαγνητική είχε αποτελεσμα 2η 3 εστίες όχι ενεργές και πόρισμα ότι έχω απομυελυνωτική νοσος.Τοτε ήταν 2000 εγώ στα 25μου και ταυτόχρονα ετοιμαζόμουν να παντρευτώ. Δεν είχα δώσει σημασία στο απομυελυνωτική νόσος γιατι δεν το είχα ξανακούσει και όταν ειχε πέσει στα αυτιά μου το σκλήρυνση κατα πλάκας ελεγα μπα αφού η όραση μου μετά από 15 μέρες κορτιζόνη είχε φτάσει στο 9/10 και τα έκανα όλα κανονικά.οι γονείς μου στο κόσμο τους και εγώ στο δικό μου.Η ζωή μου συνέχισε στη δουλειά μου κανονικά δεν μου είχε πει κανείς γιατρός να κάνω κάποια θεραπεία και εγώ στο κόσμο μου και κάπνιζα και ασωτείες έκανα με διάφορες ο----ς. αλλα όλα καλά και το 2004 μεδυσκολία να κατέβω τις σκάλες.Πάω στο ικα σε έναν νευρολόγο και αφού έκανα μαγνητική με πολλές εστίες και ενεργές πάω σε νοσοκομείο ευρωθεραπεία κάπου στο παγκράτι και 5ημερη κορτιζόνη και 15 μέρες άδεια από τη δουλειά.Εκει ξεκινάω AVONEX kαι μετά απο 6 χρόνια κάθε παρασκευή που έκανα την ένεση ξύπναγα το Σάββατο και είχα έντονα ιδέες να πάω στα θυμαράκια για καλύτερα.Το λέω στο γιατρό
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
