Μας λέει ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, "Η μεγαλύτερη αρρώστια είναι το να πιστέψει ο άνθρωπος, στον λογισμό του,ότι.. έχει κάποια αρρώστια. Ο λογισμός αυτός τού δημιουργεί άγχος, τον κάνει να στενοχωριέται, να μην έχει όρεξη για φαγητό, να μην μπορεί να κοιμηθεί, να παίρνει φάρμακα,και τελικά να αρρωσταίνει, ενώ ήταν καλά..
Ένας, ενώ έχει και σωματική και πνευματική δύναμη, δεν μπορεί να κάνει τίποτε,γιατί έχει πιστέψει στον λογισμό πού του λέει ότι δεν είναι καλά,με αποτέλεσμα να σβήνει σωματικά και πνευματικά. Δεν είναι ότι λέει ψέματα. Αν ο άνθρωπος πιστέψει ότι κάτι έχει, πανικοβάλλεται, τσακίζεται, και δεν έχει μετά κουράγιο να κάνει τίποτε. Έτσι αχρηστεύεται χωρίς λόγο"…
Ο Γέροντας μιλούσε από "Αποκάλυψη" από ότι άκουγε να του ψιθυρίζει το Άγιο Πνεύμα , μεσα στην καρδιά του. Δεν είχε επιστημονικές γνώσεις, όπως δεν είχε πανεπιστημιακές περγαμηνές.
Και να τώρα που η νευρολογία έρχεται να μας μιλήσει για κάποιους Νευρώνες που πάλλονται και ταυτόχρονα συνδέονται μεταξύ τους όταν με οποιοδήποτε τρόπο τους χρησιμοποιούμε ή για κάλο ή για κακό. Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιούμε συγκεκριμένους "νευρικούς δρόμους" στο μυαλό μας, τόσο ισχυρότερο γίνεται το κύκλωμα που συνθέτουν. Αυτός είναι ο λόγος που "όσο πιο πολύ εξασκηθούμε σε κάτι συγκεκριμένο τόσο περισσότερο το τελειοποιούμε" ένα μουσικό όργανο, μια γλώσσα, ή οτιδήποτε παρόμοιο, τόσο ισχυρότερα γίνονται τα κυκλώματα στο μυαλό μας, που είναι υπεύθυνα γι’ αυτές τις λειτουργίες..
Τώρα θα μου πείτε πως όλα αυτά είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Σήμερα όμως,ανακαλύπτουμε μιαν ακόμα λεπτομέρεια αυτής της αλήθειας: ακόμα πιο σημαντική, από την εξάσκηση, είναι η ικανότητα να ξεμάθουμε ή να σπάσουμε τις παλιές νευρωνικές συνδέσεις που ρυθμίζουν πράγματα που δεν μας είναι χρήσιμα πλέον. Αυτό το λέμε "συναπτικό κλάδεμα". Το μυαλό μας είναι ( mutatis mutandis ) σαν ένας κήπος, που στη θέση της καλλιέργειας λουλουδιών, φρούτων και λαχανικών, "καλλιεργούμε" συναπτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων. Αυτές είναι οι συνδέσεις στις οποίες νευροδιαβιβαστές, όπως ντοπαμίνη, σεροτονίνη και άλλες, ταξιδεύουν κατά μήκος τους.
Νευρογλοιακά κύτταρα
Τα «Νευρογλοιακά κύτταρα» είναι κάτι σαν κηπουροί του εγκεφάλου και δρουν έτσι ώστε να επιταχύνουν σήματα μεταξύ συγκεκριμένων νευρώνων. Υπάρχουν και άλλα πιο εξειδικευμένα νευρογλοιακά κύτταρα που απομακρύνουν "σκουπίδια", ξεριζώνουν ζιζάνια, σκοτώνουν τα παράσιτα, σκαλίζουν το έδαφος.
Αυτοί οι απαραίτητοι «κηπουροί» του εγκεφάλου μας ονομάζονται «μικρο-γλοιακά κύτταρα.» Η δουλειά τους είναι να «κλαδεύουν» τις συναπτικές συνδέσεις. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, πώς ξέρουν ποια να κλαδέψουν; Μόλις τώρα αρχίζουμε να ξεκαθαρίζουμε αυτό το μυστήριο, αλλά αυτό που ξέρουμε είναι ότι οι συναπτικές συνδέσεις που χρησιμοποιούνται λιγότερο "σημαδεύονται" στοχοποιούνται από μια πρωτεΐνη, (την C1q ..αλλά και με άλλες). Όταν τα μικρογλοιακά κύτταρα ανιχνεύσουν την πρωτεΐνη αυτή, συνδέονται μαζί της και καταστρέφουν (ή κλαδεύουν αν θέλετε) τη συγκεκριμένη σύναψη.Μ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται στον εγκέφαλο ο ελεύθερος χώρος για να οικοδομήσουμε νέες και ισχυρότερες συνδέσεις. ώστε να μπορούμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Ύπνος Είναι Τόσο Σημαντικός. Ο εγκέφαλός μας αυτοκαθαρίζεται όταν κοιμόμαστε. Πόσες φορές, όταν αδυνατείτε να μάθετε κάτι, ή να ξεκινήσετε μια νέα εργασία ή ένα χόμπι δεν έχετε νοιώσει ότι το μυαλό σας είναι γεμάτο και δεν χωρά άλλες ιδέες και επιδεξιότητες. Αυτό ακριβώς ισχύει κυριολεκτικά. Όταν μαθαίνετε πολλά νέα πράγματα (καινούργια για σας), ο εγκέφαλός σας χτίζει συνδέσεις, αλλά παραμένουν πολλές άλλες αδρανείς και ανεπαρκείς. Ο εγκέφαλός σας θα πρέπει να κλαδέψει πολλές από αυτές τις συνδέσεις και στη θέση τους να οικοδομήσει πιο αποδοτικά και αποτελεσματικά μονοπάτια.
Αυτό το κάνει όταν κοιμόμαστε. Όταν κοιμάστε τα κύτταρα του εγκεφάλου συρρικνώνονται έως και 60% για να δημιουργηθεί χώρος ώστε τα νευρογλοιακά κύτταρα να φθάσουν και να απομακρύνουν τα απόβλητα. Έτσι κλαδεύονται οι συνάψεις. Όταν ξυπνάμε μετά από μια ξεκούραστη νύχτα είμαστε σε θέση να σκεφτούμε καθαρά και γρήγορα. Είναι σαν να κάναμε ανασυγκρότηση στα κατακερματισμένα αρχεία του υπολογιστή. Για τον ίδιο λόγο ο σύντομος ύπνος κατά την διάρκεια της μέρας είναι επωφελής για τις γνωστικές σας ικανότητες.
Ένας υπνάκος για 10 ή 20 λεπτά δίνει στα μικρογλοιακά κύτταρα την ευκαιρία να ταξιδέψουν σε μακρινές συνδέσεις που δεν χρησιμοποιούνται, να τις καταστρέψουν και να αφήσουν χώρο για να αναπτυχθούν νέες. Το να κάνετε πνευματικές εργασίες με στέρηση ύπνου είναι σαν να προσπαθείτε να ανοίξετε δρόμο μέσα σε μια πυκνή ζούγκλα κρατώντας μόνο ένα μαχαίρι. Σ αυτό το κατάφυτο περιβάλλον τα βήματα προόδου θα είναι αργά και κουραστικά. Για να δούμε πως μπορούμε να ελέγχουμε τι θα διαγραφεί. Είπαμε και πιο πριν, οι συναπτικές συνδέσεις που δεν χρησιμοποιούμε μαρκάρονται για να ανακυκλωθούν. Αυτές που παραμένουν είναι και αυτές που θα τροφοδοτηθούν και θα οξυγονωθούν.
Έτσι, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το τι σκεφτόμαστε.
Εάν, ας πούμε, ξοδεύετε πάρα πολύ χρόνο σκεπτόμενοι θεωρίες συνωμοσίας για τον αλέξη και την παρέα του και πολύ λιγότερο για θέματα που αφορούν τη δουλειά σας, τα γενικά και ειδικά ενδιαφέροντα σας, φαντασθείτε ποιες συνάψεις θα μαρκαριστούν για να ανακυκλωθούν. Αν είστε σε κόντρα με κάποιον από τη δουλειά και αφιερώνετε το χρόνο σας στο πως θα τον εκδικηθείτε και όχι στα έργα και στις ιδέες που έχετε σε εξέλιξη, θα σχηματίσετε ένα μεγάλο ιστό με συναπτικές οδούς ευφάνταστων σεναρίων εκδίκησης, αλλά φτωχές συνάψεις για τα έργα σας, που θα οδηγήσουν σε κακές επινοήσεις. Αυτό στο οποίο επικεντρωνόμαστε, αυτό επικρατεί. Μπορείτε να πλοηγήσετε κυριολεκτικά το μυαλό σας και να επιλέξετε το τι θέλετε να γίνει δίνοντας προσοχή προς την κατεύθυνση υλοποίησής του.
Συμπερασματικά
Έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε αυτό που μας αρέσει και να κατασκευάσουμε τις δικές μας νευρωνικές συνδέσεις για να το υλοποιήσουμε. Έτσι επικεντρωνόμαστε σε πράγματα που μπορούν να μας κάνουν καλύτερο άνθρωπο, αντί να φανταζόμαστε σενάρια που πιθανόν ποτέ δεν θα συμβούν. Είναι πραγματικά ένα παιχνίδι "στρατηγικής". Χρησιμοποιούμε έξυπνα το μυαλό μας …αντιστεκόμαστε στον πειρασμό να χάνουμε χρόνο με πράγματα που δεν ωφελούν αυτό είναι που θα μας κάνει πιο έξυπνους.
Ερώτηση …πώς διαγράφω κάτι;
Απλά, σταματώ να σκέπτομαι οτιδήποτε για αυτό. Ακόμα και όταν κάποιος άλλος μας το ξαναθυμίζει, εμείς εστιάζουμε κάπου αλλού. Με αυτό τον τρόπο αργά ή γρήγορα θα πάρει το δρόμο του θα μαρκαριστεί για να οδηγηθεί στην ανακύκλωση.
Πηγή: kosmaser
Ένας, ενώ έχει και σωματική και πνευματική δύναμη, δεν μπορεί να κάνει τίποτε,γιατί έχει πιστέψει στον λογισμό πού του λέει ότι δεν είναι καλά,με αποτέλεσμα να σβήνει σωματικά και πνευματικά. Δεν είναι ότι λέει ψέματα. Αν ο άνθρωπος πιστέψει ότι κάτι έχει, πανικοβάλλεται, τσακίζεται, και δεν έχει μετά κουράγιο να κάνει τίποτε. Έτσι αχρηστεύεται χωρίς λόγο"…
Ο Γέροντας μιλούσε από "Αποκάλυψη" από ότι άκουγε να του ψιθυρίζει το Άγιο Πνεύμα , μεσα στην καρδιά του. Δεν είχε επιστημονικές γνώσεις, όπως δεν είχε πανεπιστημιακές περγαμηνές.
Και να τώρα που η νευρολογία έρχεται να μας μιλήσει για κάποιους Νευρώνες που πάλλονται και ταυτόχρονα συνδέονται μεταξύ τους όταν με οποιοδήποτε τρόπο τους χρησιμοποιούμε ή για κάλο ή για κακό. Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιούμε συγκεκριμένους "νευρικούς δρόμους" στο μυαλό μας, τόσο ισχυρότερο γίνεται το κύκλωμα που συνθέτουν. Αυτός είναι ο λόγος που "όσο πιο πολύ εξασκηθούμε σε κάτι συγκεκριμένο τόσο περισσότερο το τελειοποιούμε" ένα μουσικό όργανο, μια γλώσσα, ή οτιδήποτε παρόμοιο, τόσο ισχυρότερα γίνονται τα κυκλώματα στο μυαλό μας, που είναι υπεύθυνα γι’ αυτές τις λειτουργίες..
Τώρα θα μου πείτε πως όλα αυτά είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Σήμερα όμως,ανακαλύπτουμε μιαν ακόμα λεπτομέρεια αυτής της αλήθειας: ακόμα πιο σημαντική, από την εξάσκηση, είναι η ικανότητα να ξεμάθουμε ή να σπάσουμε τις παλιές νευρωνικές συνδέσεις που ρυθμίζουν πράγματα που δεν μας είναι χρήσιμα πλέον. Αυτό το λέμε "συναπτικό κλάδεμα". Το μυαλό μας είναι ( mutatis mutandis ) σαν ένας κήπος, που στη θέση της καλλιέργειας λουλουδιών, φρούτων και λαχανικών, "καλλιεργούμε" συναπτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων. Αυτές είναι οι συνδέσεις στις οποίες νευροδιαβιβαστές, όπως ντοπαμίνη, σεροτονίνη και άλλες, ταξιδεύουν κατά μήκος τους.
Νευρογλοιακά κύτταρα
Τα «Νευρογλοιακά κύτταρα» είναι κάτι σαν κηπουροί του εγκεφάλου και δρουν έτσι ώστε να επιταχύνουν σήματα μεταξύ συγκεκριμένων νευρώνων. Υπάρχουν και άλλα πιο εξειδικευμένα νευρογλοιακά κύτταρα που απομακρύνουν "σκουπίδια", ξεριζώνουν ζιζάνια, σκοτώνουν τα παράσιτα, σκαλίζουν το έδαφος.
Αυτοί οι απαραίτητοι «κηπουροί» του εγκεφάλου μας ονομάζονται «μικρο-γλοιακά κύτταρα.» Η δουλειά τους είναι να «κλαδεύουν» τις συναπτικές συνδέσεις. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, πώς ξέρουν ποια να κλαδέψουν; Μόλις τώρα αρχίζουμε να ξεκαθαρίζουμε αυτό το μυστήριο, αλλά αυτό που ξέρουμε είναι ότι οι συναπτικές συνδέσεις που χρησιμοποιούνται λιγότερο "σημαδεύονται" στοχοποιούνται από μια πρωτεΐνη, (την C1q ..αλλά και με άλλες). Όταν τα μικρογλοιακά κύτταρα ανιχνεύσουν την πρωτεΐνη αυτή, συνδέονται μαζί της και καταστρέφουν (ή κλαδεύουν αν θέλετε) τη συγκεκριμένη σύναψη.Μ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται στον εγκέφαλο ο ελεύθερος χώρος για να οικοδομήσουμε νέες και ισχυρότερες συνδέσεις. ώστε να μπορούμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Ύπνος Είναι Τόσο Σημαντικός. Ο εγκέφαλός μας αυτοκαθαρίζεται όταν κοιμόμαστε. Πόσες φορές, όταν αδυνατείτε να μάθετε κάτι, ή να ξεκινήσετε μια νέα εργασία ή ένα χόμπι δεν έχετε νοιώσει ότι το μυαλό σας είναι γεμάτο και δεν χωρά άλλες ιδέες και επιδεξιότητες. Αυτό ακριβώς ισχύει κυριολεκτικά. Όταν μαθαίνετε πολλά νέα πράγματα (καινούργια για σας), ο εγκέφαλός σας χτίζει συνδέσεις, αλλά παραμένουν πολλές άλλες αδρανείς και ανεπαρκείς. Ο εγκέφαλός σας θα πρέπει να κλαδέψει πολλές από αυτές τις συνδέσεις και στη θέση τους να οικοδομήσει πιο αποδοτικά και αποτελεσματικά μονοπάτια.
Αυτό το κάνει όταν κοιμόμαστε. Όταν κοιμάστε τα κύτταρα του εγκεφάλου συρρικνώνονται έως και 60% για να δημιουργηθεί χώρος ώστε τα νευρογλοιακά κύτταρα να φθάσουν και να απομακρύνουν τα απόβλητα. Έτσι κλαδεύονται οι συνάψεις. Όταν ξυπνάμε μετά από μια ξεκούραστη νύχτα είμαστε σε θέση να σκεφτούμε καθαρά και γρήγορα. Είναι σαν να κάναμε ανασυγκρότηση στα κατακερματισμένα αρχεία του υπολογιστή. Για τον ίδιο λόγο ο σύντομος ύπνος κατά την διάρκεια της μέρας είναι επωφελής για τις γνωστικές σας ικανότητες.
Ένας υπνάκος για 10 ή 20 λεπτά δίνει στα μικρογλοιακά κύτταρα την ευκαιρία να ταξιδέψουν σε μακρινές συνδέσεις που δεν χρησιμοποιούνται, να τις καταστρέψουν και να αφήσουν χώρο για να αναπτυχθούν νέες. Το να κάνετε πνευματικές εργασίες με στέρηση ύπνου είναι σαν να προσπαθείτε να ανοίξετε δρόμο μέσα σε μια πυκνή ζούγκλα κρατώντας μόνο ένα μαχαίρι. Σ αυτό το κατάφυτο περιβάλλον τα βήματα προόδου θα είναι αργά και κουραστικά. Για να δούμε πως μπορούμε να ελέγχουμε τι θα διαγραφεί. Είπαμε και πιο πριν, οι συναπτικές συνδέσεις που δεν χρησιμοποιούμε μαρκάρονται για να ανακυκλωθούν. Αυτές που παραμένουν είναι και αυτές που θα τροφοδοτηθούν και θα οξυγονωθούν.
Έτσι, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το τι σκεφτόμαστε.
Εάν, ας πούμε, ξοδεύετε πάρα πολύ χρόνο σκεπτόμενοι θεωρίες συνωμοσίας για τον αλέξη και την παρέα του και πολύ λιγότερο για θέματα που αφορούν τη δουλειά σας, τα γενικά και ειδικά ενδιαφέροντα σας, φαντασθείτε ποιες συνάψεις θα μαρκαριστούν για να ανακυκλωθούν. Αν είστε σε κόντρα με κάποιον από τη δουλειά και αφιερώνετε το χρόνο σας στο πως θα τον εκδικηθείτε και όχι στα έργα και στις ιδέες που έχετε σε εξέλιξη, θα σχηματίσετε ένα μεγάλο ιστό με συναπτικές οδούς ευφάνταστων σεναρίων εκδίκησης, αλλά φτωχές συνάψεις για τα έργα σας, που θα οδηγήσουν σε κακές επινοήσεις. Αυτό στο οποίο επικεντρωνόμαστε, αυτό επικρατεί. Μπορείτε να πλοηγήσετε κυριολεκτικά το μυαλό σας και να επιλέξετε το τι θέλετε να γίνει δίνοντας προσοχή προς την κατεύθυνση υλοποίησής του.
Συμπερασματικά
Έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε αυτό που μας αρέσει και να κατασκευάσουμε τις δικές μας νευρωνικές συνδέσεις για να το υλοποιήσουμε. Έτσι επικεντρωνόμαστε σε πράγματα που μπορούν να μας κάνουν καλύτερο άνθρωπο, αντί να φανταζόμαστε σενάρια που πιθανόν ποτέ δεν θα συμβούν. Είναι πραγματικά ένα παιχνίδι "στρατηγικής". Χρησιμοποιούμε έξυπνα το μυαλό μας …αντιστεκόμαστε στον πειρασμό να χάνουμε χρόνο με πράγματα που δεν ωφελούν αυτό είναι που θα μας κάνει πιο έξυπνους.
Ερώτηση …πώς διαγράφω κάτι;
Απλά, σταματώ να σκέπτομαι οτιδήποτε για αυτό. Ακόμα και όταν κάποιος άλλος μας το ξαναθυμίζει, εμείς εστιάζουμε κάπου αλλού. Με αυτό τον τρόπο αργά ή γρήγορα θα πάρει το δρόμο του θα μαρκαριστεί για να οδηγηθεί στην ανακύκλωση.
Πηγή: kosmaser
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
