• Νέα και εγώ!

  • Είστε καινούργιο μέλος; Παρουσίαστε τον εαυτό σας στην κοινωνία του MSSociety.
Είστε καινούργιο μέλος; Παρουσίαστε τον εαυτό σας στην κοινωνία του MSSociety.
 #113387  από you can do it
 Πέμ Οκτ 15, 2015 3:00 pm
Καλησπέρα σε όλην την παρέα. Σας παρακολουθώ εδώ και ένα μήνα και κάτι, από τότε που άρχισε η περιπέτειά μου με οπτική νευρίτιδα, ξαφνικά, χωρίς ποτέ να έχω κανένα άλλο πρόβλημα. Ήταν ένα σοκ για μένα όταν πηγαίνοντας στον οφθαλμίατρο του Γεννηματά στα επείγοντα με παρέπεμψε σε νευρολόγο. Ο νευρολόγος της εφημερίας μου είπε χωρίς μαγνητική και στο δόξα πατρί ότι πιστεύει ότι έχω σκλήρυνση, χωρίς τίποτα ακόμα. Απλά η αξονική ήταν καθαρή και συμπέρανε αυτό. Σαν νούμερα μας βλέπουν. Στα επείγοντα στο όρθιο μου είπε ότι αυτό πιστεύει. Λες και μου ανακοίνωσε έλκος. Απλά πράγματα. Εγώ σοκ. Πήγα την άλλη μέρα στο δικό μου οφθαλμίατρο, στον οποίο είχα πάει και πριν τα επείγοντα, αλλά μου έδωσε λιγες μέρες να δούμε πως πάει. Δεν ήθελε να με αγχώσει. Δεν άντεξα και πήγα στα επείγοντα όμως κατόπιν συνεννόησης μαζί του, μήπως και μου έκαναν εκεί προκλητά δυναμικά γιατί αυτός θα μου τα έκανε μόνο στην κλινική που συνεργάζεται, οπότε και θα πλήρωνα, αλλά τζίφος, ήθελαν πρώτα μαγνητική. Από τον οφθαλμίατρό μου ο οποίος μου έκανε προκλητά δυναμικά και οπτικά πεδία, και αφού βεβαίωσε δυστυχώς οπτική νευρίτιδα, πήγα σφαίρα σε νευρολόγο που ήξερε εκείνος (όλα γίνανε τόσο γρήγορα, δεν είχα επιλογή, μέσα στη σαστιμάρα μου και την απόγνωσή μου, και πήγα σε αυτόν για να μου κάνει κορτιζόνη να φτιάξει το μάτι). Μου επέβαλε μαγνητική, αν και δεν ήθελα. Δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να με καταλάβει, δεν ήθελα να ξέρω, και ακόμα πιστεύω καλύτερα να μην ήξερα, γιατί όπως πίστευα, θα ένιωθα τα πάντα σε λίγες μέρες ακόμα και με την υποβολή του μυαλού μου. Μου την επέβαλε όμως για να κάνω την κορτιζόνη και έτσι όταν είδε τις μαγνητικές (εγκεφάλου και ματιών) συμπέρανε εκ πείρας ότι έχω σκλήρυνση και έπρεπε να κάνω και άλλες μαγνητικές και παρακέντηση, που ακόμα δεν έχω κάνει. Δεν ήθελα να το πιστέψω. Εξ αρχής μου μίλησε για αγωγή από το στόμα, φιγκολιμόδη ήθελε μάλλον από ότι συμπέρανα διαβάζοντας εδώ μετά. Εγώ αρνητική. Ούτε εξετάσεις ήθελα ούτε φάρμακα, ούτε ακόμα θέλω. Και όλα έγιναν όπως είπα. Σε λίγες μέρες όλα τα συμπτώματα άρχισαν. Η νευρίτιδα πέρασε, δηλαδή το μάτι μου έχει γίνει σχεδόν καλά τώρα μετά από τις 21-9-15 που έκανα την τελευταία κορτιζόνη. Όμως εδώ και δύο εβδομάδες νιώθω ηλεκτρισμό/δυσαισθησία στα πέλματα και επεκτάθηκε σε όλο το πόδι και στην κοιλιά.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω, αυτό, η δυσαισθησία, αν είναι αυτό που νιώθω, είναι ώση; Νιώθω μια περίεργη αίσθηση, όχι ακριβώς μούδιασμα. Ανέβαλα τις εξετάσεις να ηρεμήσω λίγο.
Παρακέντηση δεν θέλω να κάνω. Αν οι μαγνητικές δείχνουν, είναι απαραίτητη;
Επίσης λέω, ότι και να μου πουν, αφού δεν σκοπεύω να πάρω φάρμακα, γιατί να βιαστώ;
Προς το παρόν έχω εδώ και ένα μήνα ξεκινήσει αλλαγή διατροφής με διατροφολόγο, καθόλου γλουτένη, γαλακτοκομικά, κρέατα, ζάχαρη. Όλα φυσικές τροφές, κόρντισεπς και πήρα και το Neuroaspis. To παίρνω μια βδομάδα τώρα και ελπίζω. Διάγνωση επίσημη δεν έχω. Μου είπε η δεύτερη νευρολόγος που πήγα ότι δεν μπορεί να αποκλείσει τη μονοφασική νόσο χωρίς εξετάσεις, αλλά βρε παιδιά, έχω δύο μεγαλούτσικες εστίες με σκιαγραφικό, ένα επεισόδιο, εκτος και αν και όσα ανέφερα παραπάνω είναι επεισόδια, και πολλαπλές μικρές εστιούλες, άλλες με και άλλες με όχι σκιαγραφικό. Επίσης από τα συμπτώματα που νιώθω, χάνω την ελπίδα για το μονοφασικό. Ξέρει κανείς αν στη μονοφασική υπάρχουν συμπτώματα τέτοια, ηλεκτρισμός προς ελαφριά μουδιάσματα (όχι ακριβώς μουδιάσματα), κούραση ποδιών στις σκάλες και λίγη φαγούρα αυτές τις μέρες στα χέρια και το κεφάλι; Διάγνωση οριστική δεν ξέρω πότε θα γίνει. Θα πάω όταν είμαι έτοιμη και δεν ξέρω και που. Έλεγα Αιγηνήτειο, αλλά θέλω τη γνώμη σας. Προσπαθώ με αυτά που σας είπα συν βελονισμό. Έκανα μία φορά και γύρισα άλλος άνθρωπος και θα το συνεχίσω γιατί είδα ότι μου έκανε καλό.
Αυτά προς το παρόν, σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποια απάντηση.
 #113389  από Στάθης
 Πέμ Οκτ 15, 2015 3:36 pm
Χαιρετίζω το καινούργιο μέλος στο φόρουμ.
Αρχικά να πω καλή δύναμη στην περιπέτεια που ξεπήδησε ξαφνικά και κουράγια για τα γεγονότα που βιώνεις.

Εννοείται ότι εσύ είσαι ο αρχών του σώματός σου, οπότε κανένας δεν μπορεί να σου επιβάλει τίποτα. Δίνουν φάρμακα χωρίς δεύτερη σκέψη και πλημμυρίζουν τους νεοδιαγνωσμένους με φόβους και ανασφάλειες πολλές φορές άθελά τους, αρκετές φορές όμως και ηθελημένα.

Η σκλήρυνση κάνει κάποια συμπτώματα όπως ηλεκτρισμός προς ελαφριά μουδιάσματα, κούραση ποδιών και φαγούρα, έχω ακούσει και ζήσει παρόμοιες εμπειρίες.

Δεν μου ακούγεται σαν ώση, από την άποψη ότι η ώση σχεδόν δεν σου αφήνει περιθώριο ερώτησης... γνωρίζεις αμέσως π.χ. ότι πρέπει να πάρεις κορτιζόνη μετά την 4-5 μέρα που τα συμπτώματα απλά χειροτερεύουν.

Όπως και κάνεις, λίγη άδεια από τον γολγοθά να ξεκουραστείς, ώστε να έχεις καθαρότερη σκέψη τι δρόμο να ακολουθήσεις. Ήδη το Neuroaspis και ο βελονισμός, μου ακούγονται σαν πολύ θετικοί τρόποι να βελτιώσεις και την ψυχολογία σου και τα συμπτώματα.

Η παρακέντηση δεν είναι υποχρεωτική, υπάρχουν μέλη εδώ που πήραν διάγνωση χωρίς να την κάνουν. Βέβαια εξαρτάται και από τα πρωτόκολλα των νοσοκομείων, π.χ. το Αιγινίτειο μπορεί να το επιβάλει και λόγο οικονομικής ωφέλειας (εκτός από την γραφειοκρατική υποβοήθηση στην διάγνωση).

Μην διστάσεις να ρωτάς ότι απορία έχεις, προπάντων μην αφήνεις τίποτα στην τύχη.

you can do it !!
 #113393  από you can do it
 Πέμ Οκτ 15, 2015 9:20 pm
Στάθης έγραψε:Χαιρετίζω το καινούργιο μέλος στο φόρουμ.
Αρχικά να πω καλή δύναμη στην περιπέτεια που ξεπήδησε ξαφνικά και κουράγια για τα γεγονότα που βιώνεις.

Εννοείται ότι εσύ είσαι ο αρχών του σώματός σου, οπότε κανένας δεν μπορεί να σου επιβάλει τίποτα. Δίνουν φάρμακα χωρίς δεύτερη σκέψη και πλημμυρίζουν τους νεοδιαγνωσμένους με φόβους και ανασφάλειες πολλές φορές άθελά τους, αρκετές φορές όμως και ηθελημένα.

Η σκλήρυνση κάνει κάποια συμπτώματα όπως ηλεκτρισμός προς ελαφριά μουδιάσματα, κούραση ποδιών και φαγούρα, έχω ακούσει και ζήσει παρόμοιες εμπειρίες.

Δεν μου ακούγεται σαν ώση, από την άποψη ότι η ώση σχεδόν δεν σου αφήνει περιθώριο ερώτησης... γνωρίζεις αμέσως π.χ. ότι πρέπει να πάρεις κορτιζόνη μετά την 4-5 μέρα που τα συμπτώματα απλά χειροτερεύουν.

Όπως και κάνεις, λίγη άδεια από τον γολγοθά να ξεκουραστείς, ώστε να έχεις καθαρότερη σκέψη τι δρόμο να ακολουθήσεις. Ήδη το Neuroaspis και ο βελονισμός, μου ακούγονται σαν πολύ θετικοί τρόποι να βελτιώσεις και την ψυχολογία σου και τα συμπτώματα.

Η παρακέντηση δεν είναι υποχρεωτική, υπάρχουν μέλη εδώ που πήραν διάγνωση χωρίς να την κάνουν. Βέβαια εξαρτάται και από τα πρωτόκολλα των νοσοκομείων, π.χ. το Αιγινίτειο μπορεί να το επιβάλει και λόγο οικονομικής ωφέλειας (εκτός από την γραφειοκρατική υποβοήθηση στην διάγνωση).

Μην διστάσεις να ρωτάς ότι απορία έχεις, προπάντων μην αφήνεις τίποτα στην τύχη.

you can do it !!


Στάθη σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και τα εμψυχωτικά σου λόγια.
Έχω πει, πριν πέσω στα φάρμακα, αν πέσω ποτέ, που πιστεύω πως όχι, θα κάνω τα πάντα, ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει!

Σε ευχαριστώ για την πληροφορία για το Αιγινήτειο, να μου λείπει. Πού αλλού όμως να πάω; Από το Γεννηματά όπως καταλαβαίνεις έχω ψυχολογικό τραύμα... αλλά το σκέφτομαι μήπως πάω εκεί αφού περάσει λίγος καιρός.

Επίσης, ούτε γιατρό έχω ακόμα. Ο πρώτος ήταν προσωρινός, δεν θα "παντρευτώ" αυτόν με τίποτα. Αν μπορεί κανείς να μου προτείνει κάποιον, σας παρακαλώ,πείτε μου στοιχεία αν γίνεται και σε pm.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να βρω κάποιον που να με στηρίξει χωρίς φάρμακα, όμως αν κάποιος γνωρίζει κάποιον να μου πει, θα είμαι ευγνώμων.

Εμένα ευτυχώς τα συμπτώματα δεν χειροτερεύουν, απλά παραμένουν, και όταν αρχίζω και απελπίζομαι που δεν φεύγουν, στενοχωριέμαι, σκάω και τότε τα κάνω με το μυαλό μου τεράστια, σε σημείο να μην κοιμάμαι το βράδυ. Πάντως κινούμαι κανονικά όπως πριν, απλά κουράζομαι στις σκάλες.

Χθες για παράδειγμα δεν κοιμήθηκα πριν τις 4:00 και τώρα που γύρισα από τη βελονίστρια, νιώθω άλλος άνθρωπος!! Λες και έχω ντοπαριστεί! Απίστευτο είναι το παιχνίδι του μυαλού, εκτός και αν ο βελονισμός είναι πράγματι τόσο αποτελεσματικός. Νομίζω πως σήμερα θα κοιμηθώ σαν πουλάκι!

We can do it all!!! Όλοι μπορούμε να κρατήσουμε την άτιμη ήσυχη, πιστεύω πολύ στην ψυχολογία και στη δύναμη του μυαλού, όμως μου είναι δύσκολο να το κάνω πάντα, έρχονται στιγμές που απελπίζομαι. Είμαι ακόμα σοκαρισμένη...Έχω παρατηρήσει ότι μόλις ξεχαστώ όλα μειώνονται πολύ, ενώ όταν αρχίζω και ψάχνω τι νιώθω και πού ή διαβάζω συμπτώματα και τέτοια, νιώθω χειρότερα. Αποφάσισα να το σταματήσω αυτό.

Στάθη, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι, έχω διαβάσει που λες ότι πέρα από διατροφή, καλή ψυχολογία και βιταμίνες, όπλο σου είναι και η άσκηση. Τι άσκηση κάνεις ακριβώς; Είναι κάτι συγκεκριμένο που βλέπεις να σε βοηθάει; Πολύ θα ήθελα να σου μοιάσω, μου άρεσε πολύ όταν διάβασα σε σχόλιό σου ότι την έχεις ξεχάσει εδώ και δέκα χρόνια! Να είσαι πάντα καλά!
 #113394  από Στάθης
 Πέμ Οκτ 15, 2015 9:53 pm
you can do it έγραψε:Στάθη, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι, έχω διαβάσει που λες ότι πέρα από διατροφή, καλή ψυχολογία και βιταμίνες, όπλο σου είναι και η άσκηση. Τι άσκηση κάνεις ακριβώς; Είναι κάτι συγκεκριμένο που βλέπεις να σε βοηθάει; Πολύ θα ήθελα να σου μοιάσω, μου άρεσε πολύ όταν διάβασα σε σχόλιό σου ότι την έχεις ξεχάσει εδώ και δέκα χρόνια! Να είσαι πάντα καλά!
Μετά την πρώτη μεγάλη μου ώση η οποία με κράτησε 2 βδομάδες στo χόσπιταλ, διάστημα στο οποίο έγινε και η επίσημη διάγνωση της ΣΚΠ, με το που βγήκα από το νοσοκομείο, ξεκίνησα να περπατάω.

Στην αρχή ήταν μπουσούλισμα, μετά έγινε βάδισμα και μετά περπάτημα. Μόλις συνήλθα από την ώση, ξεκίνησα εντατικό περπάτημα.

Περπάτημα κάθε μέρα. Αυτό ήταν το μυστικό μου. Οτιδήποτε μου συνέβαινε, εγώ συνέχιζα στον βαθμό που μπορούσα να περπατάω. Μισή ώρα. Δεν χρειαζόταν παραπάνω.

Μισή ώρα περπάτημα κάθε μέρα. Για πολλά χρόνια. Έτσι κράτησα το Νευρικό Σύστημα σε εγρήγορση. Πολλές φορές ξεπερνούσα τις αντοχές μου και αυτό δεν ήταν καλό, αλλά σιγά σιγά ρύθμισα την άσκηση εκεί που αντέχω. Και όσο πέρναγε ο καιρός άντεχα και πιο πολύ.

Σήμερα κάνω τα πάντα, από χαλαρώ jogging, ποδήλατο 2 ωρών, μπάσκετ ποδόσφαιρο.
Αλλά το πιο ευεργετικό από όλες τις ασκήσεις που κάνω είναι το περπάτημα.

Βγαίνω έξω κάθε μέρα βρέξει χιονίσει και περπατάω 45 λεπτά. :emojis-8:

Καλή Ψυχολογία. Καλή διατροφή. Περπάτημα. :emojis-10:

Top 10 health benefits of walking every day
 #113577  από Thor
 Τετ Οκτ 28, 2015 11:55 am
Καλη συνεχεια :emojis-3:
 #113579  από you can do it
 Τετ Οκτ 28, 2015 12:07 pm
Thor έγραψε:Καλη συνεχεια :emojis-3:
Να'σαι καλά!!
 #113613  από Thor
 Παρ Οκτ 30, 2015 11:20 am
Διαβασα γενικα την ιστορια σου και με πηγε πισω στο πρωτα χρονια
της νοσου. Επισης δεν μας λες κατι για ηλικια-οικογενεια.
Λαθος που στο ειπε αποτομα ο ειδικευομενος δυστυχως ετσι δουλευει το
συστημα εδω.
 #113639  από Τάνια
 Σάβ Οκτ 31, 2015 8:12 pm
Έμαθα ότι έχω απομυελυνωτική νόσο(έτσι μου το είπαν πριν 18 χρόνια ) και ο γιατρός στο ιπποκράτειο Θεσ/νίκης αφού μας κάλεσε στο ιατρείο του "να τα πούμε καλύτερα" μας ανακοίνωσε ότι θα κάνουμε υποδόριες ενέσεις ιντερφερόνης. Έφυγα και πήγα στον νευρόλόγο μου στην Έδεσσα. Αφού το συζητήσαμε(εγώ δεν έχω καταλάβει την σοβαρότητα της ασθένειας καθώς δεν ενημερώθηκα για την εξέλιξή της) του λέω ότι εγώ ενέσεις δεν κάνω και αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε διατροφή χωρίς λιπαρά,πλούσια σε λαχανικά και φρούτα και ξεκούραση.Όχι ξενύχτια και ποτά(ήμουν 20 χρονών φοιτήτρια). Εντάξει δεν τα τήρησα και κατα γράμμα αλλά δεν έκανα και πολλές ατατσαλίες. Μετά από 17 πλέον χρόνια χωρίς φάρμακα είχα ένα προβληματάκι στο μάτι(οπτική νευρίτιδα),Έκανα θεραπεία με ενδοφλέβια κορτιζόνη( πήγαινα πρωί πρωί στο νοσοκομείο και μετά από εκεί στη δουλειά - είμαι δασκάλα και δεν ήθελα να αφήσω τα μαθητούδια μου!) και μετά από έναν μήνα πήρα για 10 μέρες και χαπάκι κορτιζόνης. Είχα ορθοκυστικές διαταραχές (μετά συγχωρήσεως: ακράτεια ούρων ,δύσοσμων αερίων και 3 φορές στερεών σωμάτων-ακόμα περπατάω και αερίζομαι)αλλά δεν ήξερα ότι ευθύνεται η νόσος νόμιζα ότι φταίνε οι γέννες(2 παιδιά) Τώρα άρχισα να το ψάχνω γιατί με παρότρυναν να πάω σε γαστερεντερολόγο να το ψάξω.Πάρε τώρα 7 χάπια ημερησίως και βλέπουμε...
Εν κατακλείδι, όσο δεν ήξερα τι γίνεται ήμουν μια χαρά. Το άγχος είναι ο χειρότερος εχθρός! Μην αγχώνεσαι σκέψου θετικά και όλα θα γίνουν. Μην το βάζεις κάτω!
 #113640  από you can do it
 Σάβ Οκτ 31, 2015 9:14 pm
Τάνια έγραψε:Έμαθα ότι έχω απομυελυνωτική νόσο(έτσι μου το είπαν πριν 18 χρόνια ) και ο γιατρός στο ιπποκράτειο Θεσ/νίκης αφού μας κάλεσε στο ιατρείο του "να τα πούμε καλύτερα" μας ανακοίνωσε ότι θα κάνουμε υποδόριες ενέσεις ιντερφερόνης. Έφυγα και πήγα στον νευρόλόγο μου στην Έδεσσα. Αφού το συζητήσαμε(εγώ δεν έχω καταλάβει την σοβαρότητα της ασθένειας καθώς δεν ενημερώθηκα για την εξέλιξή της) του λέω ότι εγώ ενέσεις δεν κάνω και αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε διατροφή χωρίς λιπαρά,πλούσια σε λαχανικά και φρούτα και ξεκούραση.Όχι ξενύχτια και ποτά(ήμουν 20 χρονών φοιτήτρια). Εντάξει δεν τα τήρησα και κατα γράμμα αλλά δεν έκανα και πολλές ατατσαλίες. Μετά από 17 πλέον χρόνια χωρίς φάρμακα είχα ένα προβληματάκι στο μάτι(οπτική νευρίτιδα),Έκανα θεραπεία με ενδοφλέβια κορτιζόνη( πήγαινα πρωί πρωί στο νοσοκομείο και μετά από εκεί στη δουλειά - είμαι δασκάλα και δεν ήθελα να αφήσω τα μαθητούδια μου!) και μετά από έναν μήνα πήρα για 10 μέρες και χαπάκι κορτιζόνης. Είχα ορθοκυστικές διαταραχές (μετά συγχωρήσεως: ακράτεια ούρων ,δύσοσμων αερίων και 3 φορές στερεών σωμάτων-ακόμα περπατάω και αερίζομαι)αλλά δεν ήξερα ότι ευθύνεται η νόσος νόμιζα ότι φταίνε οι γέννες(2 παιδιά) Τώρα άρχισα να το ψάχνω γιατί με παρότρυναν να πάω σε γαστερεντερολόγο να το ψάξω.Πάρε τώρα 7 χάπια ημερησίως και βλέπουμε...
Εν κατακλείδι, όσο δεν ήξερα τι γίνεται ήμουν μια χαρά. Το άγχος είναι ο χειρότερος εχθρός! Μην αγχώνεσαι σκέψου θετικά και όλα θα γίνουν. Μην το βάζεις κάτω!
Σ'ευχαριστώ πολύ Τάνια, έτυχε να διαβάσω την ιστορία σου ξανά, και είσαι ένα πρότυπο μπορώ να πω :emojis-8:
Όντως, δεν ξέρω αν είναι πολλοί έτσι, άλλοι δεν το καταλαβαίνουν καθόλου ούτε το δέχονται, εγώ πάντως αν δεν ήξερα τίποτα θα ήμουν μια χαρά. Αν μου έλεγαν κάνεις κορτιζόνη για το μάτι γιατί π.χ. το νεύρο έπαθε μια απλή βλάβη και τίποτα άλλο, θα ήμουν τέλεια. Κάποια συμπτώματα ξεκίνησαν την άλλη μέρα ακριβώς... Τέλος πάντων, τρελάθηκα στην αρχή, τώρα το έχω ισορροπήσει αρκετά μέσα μου (βέβαια θέλει κι άλλη δουλειά), είμαι πολύ καλύτερα και προσπαθώ να μην έχω άγχος και τα καταφέρνω κάθε μέρα και περισσότερο. Να είσαι καλά, πάντα γερή!!!
 #113671  από DnZ7
 Τετ Νοέμ 04, 2015 11:03 am
Καλως ορισες στο φόρουμ.. σε ποιους γιατρους εχεις παει στη Θεσσαλονίκη; εχω να σου προτεινω δυο τρεις αλλα κανενας δε φημολογειται οτι ειναι κατα των φαρμακων. (Μπαλογιαννης, Παπαγιαννοπουλος, Κουτλας) Αν το σκεφτεις και λογικα δε θα μπορουσαν και να ειναι. Ισως ο πρωτος να ειναι πιο κοντα σε αυτο που θελεις αλλα το λέω με επιφυλαξη. (Αν θες περισσοτερες πληροφορίες για τηλ διεύθυνση και χρηματα πες μου σε μηνυμα) Γνωμη μου παντως πριν διαλεξεις ενα μονοπατι, μαθε τι κρυβει το αλλο για να αποφασισεις. Δεν ειμαι υπερ ουτε κατα των φαρμακων αλλα σε καποιες περιπτωσεις βοηθανε και σε αλλες όχι. Τιποτα δεν ειναι απολυτο ειδικά στη δική μας περιπτωση. Γενικα η διαγνωση παει στην εις ατοπον απαγωγη.. μεγα λάθος του ειδικευομενου.. σχεδον παντα οι γιατροι λενε το 1/10 απο αυτα που πρέπει.. τον αλλον τι τον επιασε;;; δεν ειμαι γιατρος αλλα εχε στο μυαλο σου οτι η παρακέντηση είναι η κυρια εξεταση για διάγνωση σκπ. Μπορει να εχεις ολα τα συμπτώματα αλλα αν στη παρακεντηση βγει <1 να είναι κατι αλλο..

Συμφωνω απολυτα οτι οσο δε το ξερεις η ψυχολογία λειτουργει καλύτερα και απο τη στιγμη που το μαθαινεις σοκαρεται ολο το σωμα και αντιδρα. Δυστυχως η ευτυχως πλεον ξερεις οπότε θα πρεπει να κινηθείς αναλογως. Η διατροφη ειναι το Α και το Ω και απο γυμναστικη θα σου συνιστούσα κολυμβηση.. ενεργοποιει ολους τους μυς του σωματος. Αν θελεις και συμπληρωματικη yoga η pilates βοηθούν πολυ σε πολλους τομεις (ψυχολογια,συγκέντρωση, ισορροπια κα).. γενικά αν μπορεις να κανεις ενα εβδομαδιαιο προγραμμα που να τα χει και τα τρια θα σαι πολυ καλα.

Οπως και να χει ψυχραιμία και ηρεμία. Μη κανεις τιποτα αν δε το λεει το μεσα σου. Take your time and think wisely..