Καλημέρα σε όλους 
Λοιπόν παιδιά νομίζω την ξαναπάτησα και θέλω τη γνώμη σας! Είχα πάθει μια υποτροπή πέρυσι από την οποία στην ουσία δεν συνήλθα ποτέ... μια βελτίωση ήρθε μετά από κανα μήνα αφού είχα πάρει την κορτιζόνη αλλά...
Μετά ολόκληρο το χρόνο είχα μουδιάσματα (πέρα από τα μόνιμα), πονούσαν τα κόκαλά μου, πονούσε το κεφάλι μου, έτρωγα συνέχεια σαβούρες, έχασα 6-7 κιλά, είχα συνέχεια δέκατα και ξεπέρασα τον σκύλο μου στην συχνότητα κατουρήματος
. Σε όποιον γιατρό πήγα μου είπε ότι είναι από το στρες, και για τη θερμοκρασία ότι γενικά αυξομειώνεται και να σταματήσω να βάζω θερμόμετρο (πχ τώρα που γράφω έχω 37.5). Τους ρώταγα μήπως δεν μου κάνει καλό το φάρμακο, αυτοί εκεί κολλημένοι με το στρες. Κάπου το πίστεψα τέλος πάντων κι εγώ αυτό. Μπορεί να σας ακούγονται χαζά όλα αυτά αλλά αν σου έρχονται όλα μαζί είναι αρκετά ενοχλητικά. Πόσο μάλλον όταν δεν γίνεται να αλλάξεις το πρόγραμμά σου στο πιο χαλαρό. δεν με πείραζε στον ένα μήνα γιατί σκεφτόμουν ότι είναι αρχή, δεν με πείραζε στους 6 μήνες γιατί σκεφτόμουν πως όπου να'ναι θα περάσει, ε κάπου αρχίζω να κουράζομαι με αυτή την κατάσταση κυρίως γιατί δεν ξέρω τι να κάνω, να το καταπιώ ως κάτι που θα κρατήσει για πάντα ή να σκέφτομαι ότι κάνω υπομονή?
Τέλος πάντων μ'αυτά και μ'αυτά ήρθε η ώρα για την επόμενη μαγνητική, ενώ παράλληλα είχα αρχίσει να νιώθω ακόμα χειρότερα, με το σφίξιμο στο στήθος να είναι σχεδόν μόνιμο και η δυσκολία στο γράψιμο τεράστια (σε λίγο θα δυσκολεύομαι να τα γράψω όλα στα @@ μου ), με διαπερνάει ρεύμα που μένει ανεκμετάλλευτο 
και άλλα μπλα μπλα μπλα, μην σας κουράζω, το πιάσατε το γενικό νόημα.
Η μαγνητική εγκεφάλου έλεγε ότι δεν είναι ξεκάθαρο αν οι εστίες προσλαμβάνουν σκιαγραφικό ή όχι.
Η μαγνητική αυχένα έδειχνε ότι η περσινή εστία είναι ενεργή μια νέα γραμμική (υψηλής έντασης πρόσληψη) + μια νέα κήλη (είχε και κάτι άλλες από πριν). Είχε κάτι σάλτσες για στενώσεις και πιεστικά φαινόμενα επί του νμ. Και κατέληγε στη λέξη μυελοπάθεια, που ανάθεμα και αν κατάλαβα τι είναι.
Από το νοσοκομείο μου είπαν να μην αγχώνομαι γιατί όλα πάνε καλά και να συνεχίσω με το φάρμακο κανονικά, είναι ψυχογενή λέει τα συμπτώματα. Άλλη γιατρός μου είπε να πάρω αν θέλω 3ήμερη κορτιζόνη και να πάω να κάνω και μια μαγνητική θώρακα.
Εν τω μεταξύ έχω κλείσει ένα χρόνο που σωματικά νιώθω χάλια και δεν μπορώ να το μοιραστώ με κανέναν γιατί ούτε θέλω να γίνω φορτική, ούτε να ανησυχήσω τους δικούς μου και δεν πιστεύω ότι θα με καταλάβουν κιόλας. Ε το λες μια, δύο, πόσες φορές να πεις το ίδιο πράγμα πια... Νιώθω να κλαίω εσωτερικά
. Έχω αποκοπεί από του φίλους μου. Νιώθω ένα κενό επικοινωνίας να με χωρίζει από τους συνομηλίκους μου. Νιώθω ασυνεπής στις υποχρεώσεις μου και τύψεις. Δεν έχω καν καταλάβει τι είναι η σκπ και αν είναι φυσιολογικό να νιώθω έτσι σωματικά και αν αυτό θα συνεχιστεί για πάντα. Νιώθω τύψεις που δεν το χειρίζομαι με ένα πιο κουλ τρόπο, νιώθω τύψεις να πω ακόμα και στον γιατρό ότι δεν νιώθω καλά. Αγαπάω πολύ τους κοντινούς μου ανθρώπους και τους λέω συνέχεια ότι δεν είναι τίποτα η σκπ και ότι δεν αρρωστήσω και δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή ψέμματα γαμώτο. Δεν ξέρω που μου παν τα τέσσερα. Αυτά τα λίγα...
Έσεις που είσαστε περισσότερα χρόνια στο κουρμπέτι, πιστεύετε ότι τα ψειρίζω πολύ τα πράγματα? Μήπως πρέπει να εφαρμόσω το σκάσε και κολύμπα? Ποια είναι η άποψή σας?
Λοιπόν παιδιά νομίζω την ξαναπάτησα και θέλω τη γνώμη σας! Είχα πάθει μια υποτροπή πέρυσι από την οποία στην ουσία δεν συνήλθα ποτέ... μια βελτίωση ήρθε μετά από κανα μήνα αφού είχα πάρει την κορτιζόνη αλλά...
Μετά ολόκληρο το χρόνο είχα μουδιάσματα (πέρα από τα μόνιμα), πονούσαν τα κόκαλά μου, πονούσε το κεφάλι μου, έτρωγα συνέχεια σαβούρες, έχασα 6-7 κιλά, είχα συνέχεια δέκατα και ξεπέρασα τον σκύλο μου στην συχνότητα κατουρήματος
. Σε όποιον γιατρό πήγα μου είπε ότι είναι από το στρες, και για τη θερμοκρασία ότι γενικά αυξομειώνεται και να σταματήσω να βάζω θερμόμετρο (πχ τώρα που γράφω έχω 37.5). Τους ρώταγα μήπως δεν μου κάνει καλό το φάρμακο, αυτοί εκεί κολλημένοι με το στρες. Κάπου το πίστεψα τέλος πάντων κι εγώ αυτό. Μπορεί να σας ακούγονται χαζά όλα αυτά αλλά αν σου έρχονται όλα μαζί είναι αρκετά ενοχλητικά. Πόσο μάλλον όταν δεν γίνεται να αλλάξεις το πρόγραμμά σου στο πιο χαλαρό. δεν με πείραζε στον ένα μήνα γιατί σκεφτόμουν ότι είναι αρχή, δεν με πείραζε στους 6 μήνες γιατί σκεφτόμουν πως όπου να'ναι θα περάσει, ε κάπου αρχίζω να κουράζομαι με αυτή την κατάσταση κυρίως γιατί δεν ξέρω τι να κάνω, να το καταπιώ ως κάτι που θα κρατήσει για πάντα ή να σκέφτομαι ότι κάνω υπομονή?Τέλος πάντων μ'αυτά και μ'αυτά ήρθε η ώρα για την επόμενη μαγνητική, ενώ παράλληλα είχα αρχίσει να νιώθω ακόμα χειρότερα, με το σφίξιμο στο στήθος να είναι σχεδόν μόνιμο και η δυσκολία στο γράψιμο τεράστια (σε λίγο θα δυσκολεύομαι να τα γράψω όλα στα @@ μου
), με διαπερνάει ρεύμα που μένει ανεκμετάλλευτο και άλλα μπλα μπλα μπλα, μην σας κουράζω, το πιάσατε το γενικό νόημα.Η μαγνητική εγκεφάλου έλεγε ότι δεν είναι ξεκάθαρο αν οι εστίες προσλαμβάνουν σκιαγραφικό ή όχι.
Η μαγνητική αυχένα έδειχνε ότι η περσινή εστία είναι ενεργή μια νέα γραμμική (υψηλής έντασης πρόσληψη) + μια νέα κήλη (είχε και κάτι άλλες από πριν). Είχε κάτι σάλτσες για στενώσεις και πιεστικά φαινόμενα επί του νμ. Και κατέληγε στη λέξη μυελοπάθεια, που ανάθεμα και αν κατάλαβα τι είναι.
Από το νοσοκομείο μου είπαν να μην αγχώνομαι γιατί όλα πάνε καλά και να συνεχίσω με το φάρμακο κανονικά, είναι ψυχογενή λέει τα συμπτώματα. Άλλη γιατρός μου είπε να πάρω αν θέλω 3ήμερη κορτιζόνη και να πάω να κάνω και μια μαγνητική θώρακα.
Εν τω μεταξύ έχω κλείσει ένα χρόνο που σωματικά νιώθω χάλια και δεν μπορώ να το μοιραστώ με κανέναν γιατί ούτε θέλω να γίνω φορτική, ούτε να ανησυχήσω τους δικούς μου και δεν πιστεύω ότι θα με καταλάβουν κιόλας. Ε το λες μια, δύο, πόσες φορές να πεις το ίδιο πράγμα πια... Νιώθω να κλαίω εσωτερικά
. Έχω αποκοπεί από του φίλους μου. Νιώθω ένα κενό επικοινωνίας να με χωρίζει από τους συνομηλίκους μου. Νιώθω ασυνεπής στις υποχρεώσεις μου και τύψεις. Δεν έχω καν καταλάβει τι είναι η σκπ και αν είναι φυσιολογικό να νιώθω έτσι σωματικά και αν αυτό θα συνεχιστεί για πάντα. Νιώθω τύψεις που δεν το χειρίζομαι με ένα πιο κουλ τρόπο, νιώθω τύψεις να πω ακόμα και στον γιατρό ότι δεν νιώθω καλά. Αγαπάω πολύ τους κοντινούς μου ανθρώπους και τους λέω συνέχεια ότι δεν είναι τίποτα η σκπ και ότι δεν αρρωστήσω και δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή ψέμματα γαμώτο. Δεν ξέρω που μου παν τα τέσσερα. Αυτά τα λίγα...Έσεις που είσαστε περισσότερα χρόνια στο κουρμπέτι, πιστεύετε ότι τα ψειρίζω πολύ τα πράγματα? Μήπως πρέπει να εφαρμόσω το σκάσε και κολύμπα? Ποια είναι η άποψή σας?
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Elianna την Κυρ Απρ 13, 2014 10:47 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Τι λεω , εγω ......??? Λοιπον, πρωτα-πρωτα , πρεπει να ξεκαθαριστει το ιατρικο θεμα !!! Πηγαινε στο νευρολογο ,πες του τα συμπτωματα και ζητησε να σε βοηθησει !!!! Στο ιατρικο θεμα !!!!! Δεν μπορει να ειναι ΟΛΑ ψυχολογικα !!!!! Πυρετος κλπ ...Πηγαινε στο νευρολογο και ...ΑΠΑΙΤΗΣΕ βοηθεια !!!!!! Ευχομαι ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ !!!!!! ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ !!!!!! 
Εσυ....πότε θα ερθεις προς τα εδω ?Πότε ? Ελα και ...θα κανονισουμε ειδικη συναντηση ...... 
