Μια μικρή περίληψη για τη θεωρία τους και το κομμάτι που σχετίζεται με τη ΠΣ.
Από το 1880 υπάρχουν επιστημονικές εργασίες που υποστηρίζουν ότι στους ασθενείς με ΠΣ, υπάρχουν μικροοργανισμοί παρόμοιοι με αυτούς που προκαλούν ελονοσία. Ωστόσο λόγω του υψηλού ποσοστού ελονοσίας εκείνη την εποχή, θεώρησαν τότε ότι απλώς οι ασθενείς είχαν και ελονοσία.
Οι ερευνητές τώρα, θεωρούν πως έχουν ανακαλύψει έναν νέο μικρο-οργανισμό που έχει πράγματι προσβάλλει ασθενείς με ΠΣ, αλλά και με άλλα νοσήματα που θεωρούνται αυτοάνοσα.
Τον έχουν ονομάσει πρωτομυξόζωο, γιατί παράγει ένα μυξώδες φιλμ, το οποίο θεωρούν ότι παράγει τις μεμβράνες που ο καθ. Ζαμπόνι βρίσκει στις έσω σφαγίτιδες ασθενών με ΠΣ.
Το πρωτόζωο αυτό, θεωρούν ότι έχει μακρά ιστορία και έχει ανταλλάξει γονίδια με τον ανθρώπινο οργανισμό, με αποτέλεσμα να μην ανιχνεύεται εύκολα από το ανοσοποιητικό. Ένας άλλος λόγος που δυσκολεύει το ανοσοποιητικό στην καταπολέμησή του είναι το ότι βρίσκεται σε μορφή φιλμ.
Μάλιστα θεωρούν ότι η πρόσληψη μαγνησίου, ισχυροποιεί το φιλμ αυτό και το κάνει ακόμη πιο δύσκολο να καταπολεμηθεί.
Η λύση για την αντιμετώπιση του είναι ο συνδυασμός αντιβίωσης με δίαιτα. Διαπίστωσαν ότι για να πολλαπλασιαστεί χρειάζεται να υπάρχει περιβάλλον με λίπος, με αποτέλεσμα μια δίαιτα φτωχή σε λίπος να διευκολύνει στην καταπολέμησή του πρωτομυξόζωου. Έτσι εξηγείται κατά τη γνώμη τους και η αποτελεσματικότητα της γνωστής δίαιτας Swank. Ωστόσο, δεν φαίνεται να μπορεί να εξολοθρευτεί πλήρως.
