Τώρα το έπιασε το μάτι μου.
Λοιπόν Μπιλ δε κινγκ, άκου λοιπόν.
Γνωρίζω για Αμερική, Αγγλία, Σουηδία, Φινλανδία, Βέλγιο, Γερμανία.
Όταν διαγνωστείς με σκπ, περνάς μία τυπική επιτροπή.
Σκοπός της επιτροπής, είναι απλά να επιβεβαιώσουν ότι όντως έχεις σκπ.
Μόνο και μόνο που την έχεις, παίρνεις ποσοστό αναπηρίας 50%.
Αν έχεις συνοδά προβλήματα, κινητικά κλπ, το ποσοστό ανεβαίνει κατακόρυφα.
Τι δικαιούσαι λοιπόν.
Με 50%:
Επίδομα αναπηρίας, αν δε δουλεύεις, σου βρίσκουν δουλειά βάσει δυνατοτήτων (πτυχία και κλινικής κατάστασης).
Σου δίνουν άτοκο δάνειο για σπίτι ή φουλ επιδότηση ενοικίου σε διαμέρισμα ή σπίτι της αρεσκείας σου.
Επίσης, κάρτες απεριορίστων διαδρομών, κάρτες πολιτισμού, απαλλαγή τελών κυκλοφορίας, φοροαπαλλαγή 50% κλπ (οι αντίστοιχες βέβαια εκεί), τα παίρνεις μόνο με το 50%.
Με άνω των 50%:
Όλα τα προηγούμενα συν:
Αν υπάρχει διαθέσιμο, ένα σπίτι (με όρια βέβαια, όχι πχ επαύλεις

).
Πλήρη φοροαπαλλαγή.
Πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη σε ό,τι και αν θέλεις μέχρι και ό,τι χειρουργείο χρειάζεσαι.
Αυτό με την ιατροφαρμακευτική κάλυψη (εκτός χειρουργείων), τα δικαιούσαι και με το 50%.
Tελειώνοντας απλά να αναφέρω, ότι περνάς επιτροπή 1 φορά μόνο!!!
Μάλλον μόνο στο εξωτερικό θεωρείται η σκπ ανίατη και εξελικτική νόσος.
Στην Ελλάδα, ανά 2 ή 3 χρόνια, τσεκάρουν να δουν αν ο γάιδαρος πετάει.
Καμιά φορά γνωματεύουν ότι ο μπαγάσας όντως πετάει!