Η καφεΐνη απομακρύνει τον κίνδυνο ΣκΠ
Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα ποντίκια στα οποία δόθηκε ισοδύναμη ποσότητα έξη έως οκτώ φλιτζανιών καφέ είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ασθένεια παρόμοια με την σκλήρυνση κατά πλάκας.
Ερευνητές ελπίζουν ότι αυτή η παρατήρηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέους τρόπους πρόληψης έναντι της νόσου, στους ανθρώπους.
Στο περιοδικό ‘Proceedings of the National Academy of Sciences’ αναφέρεται ότι η καφεΐνη φάνηκε να εμποδίζει τη βλάβη στο νευρικό σύστημα.
Ωστόσο, ειδικοί συνιστούν να μην καταναλώνονται περισσότερα από 5 φλιτζάνια την ημέρα, λόγω των ενδείξεων ότι οι υψηλότερες δόσεις μπορεί να επιδεινώσουν το διαβήτη.
Αν και η αλυσιδωτή αντίδραση που οδηγεί σε σκλήρυνση κατά πλάκας δεν έχει ακόμα κατανοηθεί πλήρως, σημαντική στιγμή αποτελεί η είσοδος των κυττάρων του ανοσοποιητικού στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Όταν βρεθούν εκεί προκαλούν αυτοάνοσες ‘επιθέσεις’ σταδιακά και προοδευτικά καταστρέφουν τα έλυτρα μυελίνης που προστατεύουν τα νεύρα.
Οι τρέχουσες αγωγές για τη σκλήρυνση κατά πλάκας περιορίζονται στο να καθυτστερούν την πρόοδο της ασθένειας όταν αυτή εγκατασταθεί.
Στο Κορνέλ των ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο Turku στη Φινλανδία οι ερευνητές χρησιμοποιούν ασθένεια των ποντικών –πειραματική αυτοάνοση εγκεφαλομυελίτιδα-που μιμείται την ανάπτυξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας στους ανθρώπους.
Μια επίδραση της καφεΐνης στους ποντικούς και τους ανθρώπους είναι να επηρεάζει το μόριο της αδενοσίνης, που παίζει ρόλο στον ύπνο και στην παραγωγή ενέργειας.
Όταν στα ποντίκια δόθηκε καφεΐνη, η αδενοσίνη δεν μπορούσε να συνδεθεί με συγκεκριμένο υποδοχέα στην επιφάνεια των κυττάρων.
Αυτό με τη σειρά του φάνηκε να έχει έμμεσο αποτέλεσμα στην ικανότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού να εισχωρήσουν στο νευρικό σύστημα, σε περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται χοριοειδές πλέγμα και τα ποντίκια δεν εμφάνισαν τη νόσο.
Ενώ η ακριβής αιτία που συμβαίνει αυτό δεν είναι ξεκάθαρη, οι ερευνητές υπέδειξαν ότι η επίδραση αποκλεισμού της αδενοσίνης οδήγησε σε χαμηλότερο νούμερο μορίων προσκόλλησης που χρειάζονται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού να κερδίσουν πρόσβαση στην επιφάνεια του χοριοειδούς πλέγματος.
Η επικεφαλής της έρευνας, Dr Linda Thompson, δήλωσε ότι το επόμενο βήμα είναι να δουν οι επιστήμονες αν οι άνθρωποι που καταναλώνουν αρκετά φλιτζάνια καφέ είναι λιγότερο ευάλωτοι στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Αν βρίσκανε σχέση μεταξύ της πρόσληψης καφεΐνης και των μειωμένων συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας αυτό θα οδηγούσε σε περαιτέρω έρευνες σε ανθρώπους.
Ωστόσο, ακόμα και αν αυτό ίσχυε, ο καφές μπορεί να μην είναι καλός τρόπος να αποφευχθεί η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τα 6 έως 8 φλιτζάνια που δόθηκαν στα ποντίκια είναι πάνω από το όριο που έχει θέσει το Υπουργείο Υγείας της Βρετανίας. Άλλες έρευνες έχουν υποδείξει ότι θα μπορούσε να είναι σωματικά εθιστικός σε αυτά τα επίπεδα και θα μπορούσε να χειροτερεύσει τον έλεγχο του διαβήτη τύπου ΙΙ, μια πολύ περισσότερο κοινή νόσο των ανθρώπων τρίτης ηλικίας.
Εκπρόσωπος της Ένωσης για τη σκλήρυνση κατά πλάκας στη Βρετανία ήταν επιφυλακτικός. Δήλωσε ότι τα προηγούμενα χρόνια υπήρξαν ανακαλύψεις που εμπόδιζαν τη νόσο στα ποντίκια, αλλά παραμένει πρόκληση η μετατροπή τους σε αποτελεσματική θεραπεία για ανθρώπους. Καταλήγοντας, σημειώνει ότι με βάση τα ευρήματα αυτής της έρευνας, δεν θα συμβούλευε τους ανθρώπους να αλλάξουν την ποσότητα πρόσληψης καφεΐνης
http://www.iatronet.gr 3/7/2008
Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα ποντίκια στα οποία δόθηκε ισοδύναμη ποσότητα έξη έως οκτώ φλιτζανιών καφέ είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ασθένεια παρόμοια με την σκλήρυνση κατά πλάκας.
Ερευνητές ελπίζουν ότι αυτή η παρατήρηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέους τρόπους πρόληψης έναντι της νόσου, στους ανθρώπους.
Στο περιοδικό ‘Proceedings of the National Academy of Sciences’ αναφέρεται ότι η καφεΐνη φάνηκε να εμποδίζει τη βλάβη στο νευρικό σύστημα.
Ωστόσο, ειδικοί συνιστούν να μην καταναλώνονται περισσότερα από 5 φλιτζάνια την ημέρα, λόγω των ενδείξεων ότι οι υψηλότερες δόσεις μπορεί να επιδεινώσουν το διαβήτη.
Αν και η αλυσιδωτή αντίδραση που οδηγεί σε σκλήρυνση κατά πλάκας δεν έχει ακόμα κατανοηθεί πλήρως, σημαντική στιγμή αποτελεί η είσοδος των κυττάρων του ανοσοποιητικού στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Όταν βρεθούν εκεί προκαλούν αυτοάνοσες ‘επιθέσεις’ σταδιακά και προοδευτικά καταστρέφουν τα έλυτρα μυελίνης που προστατεύουν τα νεύρα.
Οι τρέχουσες αγωγές για τη σκλήρυνση κατά πλάκας περιορίζονται στο να καθυτστερούν την πρόοδο της ασθένειας όταν αυτή εγκατασταθεί.
Στο Κορνέλ των ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο Turku στη Φινλανδία οι ερευνητές χρησιμοποιούν ασθένεια των ποντικών –πειραματική αυτοάνοση εγκεφαλομυελίτιδα-που μιμείται την ανάπτυξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας στους ανθρώπους.
Μια επίδραση της καφεΐνης στους ποντικούς και τους ανθρώπους είναι να επηρεάζει το μόριο της αδενοσίνης, που παίζει ρόλο στον ύπνο και στην παραγωγή ενέργειας.
Όταν στα ποντίκια δόθηκε καφεΐνη, η αδενοσίνη δεν μπορούσε να συνδεθεί με συγκεκριμένο υποδοχέα στην επιφάνεια των κυττάρων.
Αυτό με τη σειρά του φάνηκε να έχει έμμεσο αποτέλεσμα στην ικανότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού να εισχωρήσουν στο νευρικό σύστημα, σε περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται χοριοειδές πλέγμα και τα ποντίκια δεν εμφάνισαν τη νόσο.
Ενώ η ακριβής αιτία που συμβαίνει αυτό δεν είναι ξεκάθαρη, οι ερευνητές υπέδειξαν ότι η επίδραση αποκλεισμού της αδενοσίνης οδήγησε σε χαμηλότερο νούμερο μορίων προσκόλλησης που χρειάζονται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού να κερδίσουν πρόσβαση στην επιφάνεια του χοριοειδούς πλέγματος.
Η επικεφαλής της έρευνας, Dr Linda Thompson, δήλωσε ότι το επόμενο βήμα είναι να δουν οι επιστήμονες αν οι άνθρωποι που καταναλώνουν αρκετά φλιτζάνια καφέ είναι λιγότερο ευάλωτοι στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Αν βρίσκανε σχέση μεταξύ της πρόσληψης καφεΐνης και των μειωμένων συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας αυτό θα οδηγούσε σε περαιτέρω έρευνες σε ανθρώπους.
Ωστόσο, ακόμα και αν αυτό ίσχυε, ο καφές μπορεί να μην είναι καλός τρόπος να αποφευχθεί η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τα 6 έως 8 φλιτζάνια που δόθηκαν στα ποντίκια είναι πάνω από το όριο που έχει θέσει το Υπουργείο Υγείας της Βρετανίας. Άλλες έρευνες έχουν υποδείξει ότι θα μπορούσε να είναι σωματικά εθιστικός σε αυτά τα επίπεδα και θα μπορούσε να χειροτερεύσει τον έλεγχο του διαβήτη τύπου ΙΙ, μια πολύ περισσότερο κοινή νόσο των ανθρώπων τρίτης ηλικίας.
Εκπρόσωπος της Ένωσης για τη σκλήρυνση κατά πλάκας στη Βρετανία ήταν επιφυλακτικός. Δήλωσε ότι τα προηγούμενα χρόνια υπήρξαν ανακαλύψεις που εμπόδιζαν τη νόσο στα ποντίκια, αλλά παραμένει πρόκληση η μετατροπή τους σε αποτελεσματική θεραπεία για ανθρώπους. Καταλήγοντας, σημειώνει ότι με βάση τα ευρήματα αυτής της έρευνας, δεν θα συμβούλευε τους ανθρώπους να αλλάξουν την ποσότητα πρόσληψης καφεΐνης
http://www.iatronet.gr 3/7/2008
λοιπον, απο προσωπικη εμπειρια, το αποκλειω. εγω επινα 6-8 "ποτηρια " καφε ημερησιως, απο τα 17 μου εως και τα 30. οχι οτι μετα τον εκοψα, αλλα τον μειωσα στο μισο. και τωρα στα 36 μου διαγνωστικα με σκπ. αν ειχε καποια σχεση η καφεινη, δε θα ειχα προβλημα ουτε εγω, ουτε και τα παιδια των παιδιων μου (καπου εκει υπολογιζω να ελαχιστοποιηθει η καφεινη στο dna μας 
