Αθήνα 18/7/2011- 09:30π.μ.
Νομαρχία Αθηνών,ώρα 9:30 π.μ.
Σε ένα από τα κλιματιζόμενα γραφεία που στεγάζονται σε κτίριο επί της λεωφόρου Κιφησίας, ξετυλίγει το ταλέντο της (άσχετο)... μία !!!πορνοστάρ!!!.... χωρίς πλάκα!!!, στο συγκεκριμένο γραφείο δεν γίνεται τίποτα,κοινώς είναι απολύτως άχρηστο. Η τσόντα - εργαζόμενη 40αρα, ξέρετε τώρα σιλικόνη βυζιά και χείλη- παίζει στον υπολογιστή ή είναι στο dickbook, την ίδια ώρα που έξω γίνεται της πουτάνας κυριολεκτικά.
Η τσατσά του μπουρδέλου (διευθυντής, νομάρχης ή όποιος είναι τες.πα.), κάλεσε τουλάχιστον 2000 άτομα την ίδια ημέρα- τα περισσότερα με σοβαρά προβλήματα υγείας - προκειμένου να πάρουν γνωματεύσεις ή κάτι άλλο. Έχω επισκεφτεί πολλές φορές δημόσιες υπηρεσίες τα έχω δει όλα, ωστόσο η σημερινή εμπειρία ήταν σίγουρα -Ελληνική και απίστευτη-. Λοιπόν, οι αγανακτισμένοι δημόσιοι, θέλησαν σε μία μέρα να ξεπετάξουν τον άτυχο (Ελληνάρα όμως) για να πάνε όλοι διακοπές.
Αποτέλεσμα... το πραγματικά αγανακτισμένο πλήθος, να κάνει ντου στα γραφεία, χαχαχα....ρε ντου λέμε... φωνές: ντουυυυυυυυυυυυυ... και τέτοια. Μέσα στο περιβόητο γραφείο στο οποίο εργάζονται 2 υπάλληλοι για 1000 άτομα ο καθένας, υπάρχει ένα μπατσάκι το οποίο φοβάται να εμφανιστεί. Όταν λοιπόν βγήκε το όργανο της τάξης στην πόρτα και πρότεινε στους Ελληνάρες να κάνουν μία σειρά, γιατί όπως είπε- ----ο κόσμος έφταιγε για αυτό που συνέβαινε----- τότε επικράτησε πανδαιμόνιο- τα κλασσικά-σπρωξίματα κλωτσιές, εγώ είμαι περισσότερη ώρα από σένα και τέτοια μαϊμουδίστικα κόλπα.
Όλα αυτά σε μία ιδρωμένη στοά χωρίς αποσμητικό, ότι πρέπει για λιποθυμία
.
Μετά από επικά βασανιστήρια -4 ωρών, μπήκα και εγώ στο γραφείο και διαπίστωσα ότι ο καθένας ήθελε το πολύ 30 δευτερόλεπτα (συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που απαιτείται για να φτάσεις στον υπάλληλο) για να πάρει ένα χαρτί!
Λίγο πολύ αυτά είναι γνωστά, ωστόσο νομίζω ότι δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά από όλους, καθώς αν δεν το ζήσεις δεν το καταλαβαίνεις. Άλλωστε, είμαστε όλοι διαφορετικοί και βιώνουμε καθημερινά διαφορετικές καταστάσεις, άλλος γιατί πεθαίνει από την πείνα και άλλος γιατί του σκίστηκε το καλσόν.
Τέλος πάντων,για να μην το ξεχάσω, Όποιος μου ξαναπεί ότι είμαι απαισιόδοξος και πεσιμιστής (και αναφέρομαι σε ανθρώπους χωρίς προβλήματα υγείας, η απάντηση που θα πάρει εάν είναι απόλυτος, θα είναι "μιλάς εκ του ασφαλούς και είσαι (μεταφορικά) είτε τυφλός, είτε κωφός είτε μπογιατζής για να βάφεις την μαυρίλα και να καλύπτεις την βρωμιά στους τοίχους της πραγματικότητας".
Νομαρχία Αθηνών,ώρα 9:30 π.μ.
Σε ένα από τα κλιματιζόμενα γραφεία που στεγάζονται σε κτίριο επί της λεωφόρου Κιφησίας, ξετυλίγει το ταλέντο της (άσχετο)... μία !!!πορνοστάρ!!!.... χωρίς πλάκα!!!, στο συγκεκριμένο γραφείο δεν γίνεται τίποτα,κοινώς είναι απολύτως άχρηστο. Η τσόντα - εργαζόμενη 40αρα, ξέρετε τώρα σιλικόνη βυζιά και χείλη- παίζει στον υπολογιστή ή είναι στο dickbook, την ίδια ώρα που έξω γίνεται της πουτάνας κυριολεκτικά.
Η τσατσά του μπουρδέλου (διευθυντής, νομάρχης ή όποιος είναι τες.πα.), κάλεσε τουλάχιστον 2000 άτομα την ίδια ημέρα- τα περισσότερα με σοβαρά προβλήματα υγείας - προκειμένου να πάρουν γνωματεύσεις ή κάτι άλλο. Έχω επισκεφτεί πολλές φορές δημόσιες υπηρεσίες τα έχω δει όλα, ωστόσο η σημερινή εμπειρία ήταν σίγουρα -Ελληνική και απίστευτη-. Λοιπόν, οι αγανακτισμένοι δημόσιοι, θέλησαν σε μία μέρα να ξεπετάξουν τον άτυχο (Ελληνάρα όμως) για να πάνε όλοι διακοπές.
Αποτέλεσμα... το πραγματικά αγανακτισμένο πλήθος, να κάνει ντου στα γραφεία, χαχαχα....ρε ντου λέμε... φωνές: ντουυυυυυυυυυυυυ... και τέτοια. Μέσα στο περιβόητο γραφείο στο οποίο εργάζονται 2 υπάλληλοι για 1000 άτομα ο καθένας, υπάρχει ένα μπατσάκι το οποίο φοβάται να εμφανιστεί. Όταν λοιπόν βγήκε το όργανο της τάξης στην πόρτα και πρότεινε στους Ελληνάρες να κάνουν μία σειρά, γιατί όπως είπε- ----ο κόσμος έφταιγε για αυτό που συνέβαινε----- τότε επικράτησε πανδαιμόνιο- τα κλασσικά-σπρωξίματα κλωτσιές, εγώ είμαι περισσότερη ώρα από σένα και τέτοια μαϊμουδίστικα κόλπα.
Όλα αυτά σε μία ιδρωμένη στοά χωρίς αποσμητικό, ότι πρέπει για λιποθυμία

Μετά από επικά βασανιστήρια -4 ωρών, μπήκα και εγώ στο γραφείο και διαπίστωσα ότι ο καθένας ήθελε το πολύ 30 δευτερόλεπτα (συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που απαιτείται για να φτάσεις στον υπάλληλο) για να πάρει ένα χαρτί!
Λίγο πολύ αυτά είναι γνωστά, ωστόσο νομίζω ότι δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά από όλους, καθώς αν δεν το ζήσεις δεν το καταλαβαίνεις. Άλλωστε, είμαστε όλοι διαφορετικοί και βιώνουμε καθημερινά διαφορετικές καταστάσεις, άλλος γιατί πεθαίνει από την πείνα και άλλος γιατί του σκίστηκε το καλσόν.
Τέλος πάντων,για να μην το ξεχάσω, Όποιος μου ξαναπεί ότι είμαι απαισιόδοξος και πεσιμιστής (και αναφέρομαι σε ανθρώπους χωρίς προβλήματα υγείας, η απάντηση που θα πάρει εάν είναι απόλυτος, θα είναι "μιλάς εκ του ασφαλούς και είσαι (μεταφορικά) είτε τυφλός, είτε κωφός είτε μπογιατζής για να βάφεις την μαυρίλα και να καλύπτεις την βρωμιά στους τοίχους της πραγματικότητας".