TΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

[LL--MM]

ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ "ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ" ΣΤΗ ΝΕΤ ΑΠΟΨΕ;;;

http://www.koutipandoras.gr/?p=6692

Όλοι oi προαναφερθέντες ΕΙΝΑΙ ανάπηροι, (διεκδικούν μάλιστα τον όρο αυτόν) ενώ εμείς, όσοι ακόμα έχουμε την απεριόριστη τύχη να ΜΗΝ έχουμε τόσες (σωματικές) δυσκολίες όσες εκείνοι, τον απορρίπτουμε, διότι τον θεωρούμε... υποτιμητικό, προσβλητικό, βρισιά ή ότι άλλο. Φυσικά, το ΒΑΡΟΣ της αναπηρίας είναι που περιορίζει τη ζωή τους, αλλά και η ματιά των τρίτων, κι αυτών, ακόμη-ακόμη, που θα έπρεπε να έχουν μάθει καλύτερα την κατάσταση μέσα απο τις δικές τους κατά πολύ ελαφρότερες δυσκολίες...

Σα δε ντρεπόμαστε...

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

[litsa]

http://www.koutipandoras.gr/?p=6692

[Genovefa®]

Το ειδα...Δεν εχω λογια για τη συνεντευξη της κωφαλαλης και της βολτα με το καροτσακι στην Αθηνα.Τοσο τραγικοι ειμαστε.Ο καλλιτεχνης...Ευαισθησια του καλλιτεχνη σου λεει μετα!

[LL--MM]

Mα και η βόλτα στη Θεσσαλονίκη ήταν εύγλωττη: Στην παραλία ο μπαμπάς του Γιάννη δυσκολεύεται να τον περάσει απέναντι, κι όσο για τη βόλτα στην Τσιμισκή μεταξύ Διαγωνίου (Παύλου Μελά) και Ε. Βενιζέλου, οι περαστικοί ΔΕΝ κάνουν δίπλα για να περάσει το καροτσάκι, αλλά του δίνουν κέρματα ενώ κάθε άλλο παρά ζητιάνευε το παιδί, και, κατά τα λεγομενα του πατέρα του, δεν έδειχναν εικόνα μιζέριας αλλά δυναμισμού.
Αγαπητέ μου κύριε, το να σπρώχνουν τον ανάπηρο στη μιζέρια (αντί να δίνουν ένα -φυσικό- χεράκι βοηθείας να καλυφθεί εύκολα η oποια λειτουργική του δυσκολία) είναι, κατ'αυτούς, απολύτως λογικό, φυσικό, μέχρι και δέον... Ακόμα και ο φωκομελής χορευτής, ανάπηρος μένει... Δεν τον φτάνει ο θαυμασμός που μας εμπνέει διασκεδάζοντάς μας με το χορό του;

Ενώ σαφώς δεν αντιμετωπίζω προβλήματα τόσο σοβαρά όσο αυτά του Γιάννη, και αμφιβάλλω ότι θα είχα το κουράγιο του σε παρόμοια περιπτωση, είναι δύσκολο παντως να μη βλέπω αναλογίες:
Στο κομμάτι αυτό της Τσιμισκή περπατούσα κι εγώ όταν ένοιωσα τους πρώτους σοβαρούς πόνους της σκπ: άρχισε από λίγο κατω από το γόνατο, εξακολούθησα να περπατάω διότι φαντάστηκα ότι θα ήταν ένα "πιασιματάκι", και το βράδυ δε μπορούσα να κοιμηθώ από τους πόνους, από τα δάχτυλα μέχρι τη μέση: Δέκα μέρες έπρεπε να με βοηθάει η γιαγιά μου στο ντύσιμο, στο μπάνιο, στην οποιαδήποτε κίνηση, μέχρι που υποχώρισαν οι πόνοι, κι όταν πήγα στο γιατρό μου ούτε καν σκέφτηκα να του αναφέρω τη "μυαλγία" αυτήν, όπως δεν του είχα αναφερει ούτε άλλο (χαρακτηριστικό της σκπ, αλλά που να το ξέρω) "πιάσιμο", χρόνια νωρίτερα...


Όσο για την ευγένεια με την οποία φέρονται μερικοί διότι "τους βγαίνει η αμηχανία του οίκτου" τη βλέπουμε σ'όλα τα σταδια της αναπηρίας: Ενας που φοίτησε, καληώρα ο Γιάννης, στο ΑΠΘ, έχοντας, αυτός, τα ποδια του, τα πήρε, πολύ λογικά, στον ώμο κι έφυγε να κάνει ειδικότητα στο εξωτερικό αντί να περιμένει τόσα χρόνια ν'ανοίξει θέση για την ειδικότητά του:

Σε νοσοκομείο, νέος και, μέχρι τότε, φαινομενικά εξαιρετικά καλοπροαίρετος επιμελητής: "Στενοχωρήθηκα πολύ που δε μπόρεσα να σας βοηθήσω, ο καθηγητής όμως θα σας το κανει το χαρτί σας, για λόγους ανθρωπιστικούς(!!!)"
Είδα το χαρτί, όσο κι εσείς...

Αμα αυτοί θεωρουν ζητιανιά το δικαίωμά μας στα χαρτιά, δεν πα'να ΜΗΝ είναι... Στο τέλος του είπα, μεταξύ σοβαρού και αστείου: "Μή σας νοιάζει, έμαθα να ζητιανεύω..." Είχα πειστεί, άλλοτε, πως είχα καταφέρει να τον πιάσω απ'το φιλότιμο
Και κάπου, έχω ακόμα ανάγκη να πιστεύω ότι έκανε ότι μπορούσε, όπως πριν...
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ: Αλλοι: "Μια χαρά είστε, εγώ δε μπορώ να γράψω πράγματα που δε βλέπω". Δεν πα'νά'ναι οι αρρώστιες εκφυλιστικές, με ή διχως ώσεις, αυτοί, το βιολί τους...


Ο πρώην υπουργός (βουλευτής τώρα πλέον) που είπε στη μητέρα του να μην κλαίει αυτόν αλλά εκείνους που τον λυπούνται, είναι, απο κείνους που "έφτιαξαν" το μακαρίτη το νόμο 2643/1998. Αιωνία η μνήμη του νόμου, κι άς συγχωρεθεί, στον εθνοπατέρα αυτόν, λόγω αναπηρίας, κάθε πλημμέλημα, εκούσιον δε και ακούσιον....

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑΝ ΚΑΘΑΡΑ: "Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΡΕΤΣΙΝΙΑ" Τουτέστιν: Μην τολμήσετε να κάνετε λιστα συναδέλφων σας αναπήρων ώστε να βοηθηθούν συνδικαλιστικά, άς παν να τα βρούνε μόνοι τους όπως όλος ο κόσμος!!!

H γιαγιά η Κασσάνδρα

[ΑΝΝΑ59]

ΕΙΔΑ ΤΟ ''ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ'' ,ΑΠΟ ΤΟ FORUM . ΤΙ ΝΑ ΠΩ ? ΓΕΝΙΚΑ , ΜΙΑ ΑΠ'ΤΑ ΙΔΙΑ ! Γενικολογιες,διαπιστωσεις χωρις προτασεις,αφορισμοι...και το γνωστο ρεφραιν ''στο εξωτερικο δεν ειναι ετσι...'' ΟΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ Τι προτιθεται να κανει ο δημαρχος ? ΘΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ,ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΚΑΘΙΣΜΑΤΑ αυξηση δημοτικων τελων,μυριζομαι... Η ΕΚΠΟΜΠΗ ,ΕΚΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΗΣΥΧΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ !!! ΒΕΕΕΒΑΙΑΑΑ...! Κι επειδη ,δεν μπορουσε να λειπει και το μελο ,αφιερωσε χρονο και σε μερικους αναπηρους που ,παρολα τα προβληματα τους,παλευουν ηρω'ι'κα ! Για να προκαλεσει τον οικτο των ''υγειων'' συνανθρωπων και τον ''θαυμασμο'' τους ΜΟΝΟ ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΟΥΣΕ Η ΕΚΠΟΜΠΗ ,φυσικα ! Μετα ,οι υγιεις ,αφου εφτυσαν στον κορφο τους και ειπαν ''μακρια απο μενα'' ,τα ξεχασαν ολα ! ΟΣΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ,ετσι κι αλλιως ειμαι ευαισθητοποιημενη ,οπως και ολοι εσεις ! ΝΑΙ ! με συγκινησε το αγορι με την οικογενεια του και η γλυκια κωφη κοπελα , ειλικρινα ! ΝΑΙ !τους θαυμασα ! ΔΕΝ μου προκαλεσαν οικτο ! Για μια ακομα φορα ,ομως ,ΘΥΜΩΣΑ ΠΟΛΥ ! Γιατι κι εγω και ολοι εσεις ,εχουμε ζησει στο πετσι μας , την αναλγητη σταση του κρατους ,της κοινωνιας απεναντι μας ,που καθολου δεν βοηθα τον αναπηρο να παλεψει ,αντιθετα ,τον εξαθλιωνει και τορπιλιζει καθε προσπαθεια για αξιοπρεπη ζωη ! Οι περιπτωσεις που προβαλουν τα μμε ,σαν αξιοθαυμαστες , ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΛΑ οτι αντιπροσωπευουν μικρο ποσοστο αναπηρων ! Επισης,ολα οσα εχουν πετυχει ,οφειλονται αποκλειστικα στο δικο τους καθημερινο αγωνα και στην καθημερινη οικονομικη τους αφαιμαξη ! Ειναι αισχος ,να καρπωνεται αυτον τον αγωνα ,το κρατος-καιαδας ! Ειναι αισχος ,ολη η παραπανω τακτικη ,που ,εκτος των αλλων δινει αλλοθι και σε πολλους ''συνανθρωπους'' ! ΝΑΙ !!! ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΘΕΤΙΚΑ ,ΑΝ ΤΟ ΠΑΛΕΨΕΙΣ,ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ! ΘΑ Χ----ΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ...ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ! ΘΑ ΣΕ ΔΕΙΞΕΙ ΚΑΙ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΥΤΑ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΟΥΝΤΕΣ ! ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

[LL--MM]

Βασικά η Αννα τα είπε όλα, αλλά οριστε μερικά παραδείγματα, αν όχι χάριν αυτονόητης ευκρίνειας, αλλά καθημερινότητας, από τον περασμένο δεκέμβρη:

Δυστυχώς, ο οικτος αυτός, συνεπάγεται τον αποκλεισμό: και αυτό, ακόμα και επαγγελματικά: Η συνταξιοδοτημένη Συνάδελφος:"Δε μπορώ να έρθω στον επαγελματικό Σύλλογο μας, πήρα σύνταξη, και εξ άλλου η σκπ δεν είναι για το επάγγελμά μας" Αλλος συνάδελφος μας θαύμαζε παάαρα πολύ, τρομάρα του, αλλά "δεν είμαστε εμεις για τέτοια". Οι γριούλες στο ταμείο προνοίας μου, αφού με λούσουν για την προτεραιότητα που παιρνω, μου βάζουν ευχές, αλλά ένας μου είπε: και 200% αναπηρία να έχεις η ουρά είναι από κεί!" Είπα ότι "Εσεις δεν έχετε σκπ" οπότε οι συνάδελφοι έλουσαν αυτόν, αλλά στο κάτω ταμείο μου γύρισε τα μούτρα. Οι υπόλοιποι (που μού άφησαν την προτεραιότητα) δεν πρόκειται να βοηθήσουν επαγγελματικά...

Τι κανει ο/η γνώστης των προβλημάτων μας για μας; Σας αφήνω να λύσετε το πρόβλημα: Ένας παλιός Αρεοπαγίτης ήθελε ο γιος του (ως τυφλός) να μπάινει κατ'απόλυτη προτεραιότητα στο Δημόσιο, με το νόμο 2643/98! Γιατι αυτό; Διότι τη θέση του γιού πήρε κάποιος μ'ελαφρά κινητικά προβλήματα, αλλά του οποίου η γυναίκα είχε μπεί στο δημόσιο, ώς τυφλή, κι αυτή, βάσει ενός παλαιότερου νομοθετήματος, οπότε ο σύζυγος (άδικα βέβαια) διπλομοριοδοτήθηκε.... Τώρα άν μπήκε τελικά ο γιός του δικαστή κάπου, δεν έμαθα, αλλά ο γέρος του, απαυδισμένος, είπε ότι "θα φρόντιζε αλλιώς"
Κάπου έφταιγε, βέβαια και ο γιόκας: Μολονότι πέρασε, τυφλός-ξετυφλός τις επαγγελματικές του εξετάσεις από τους πρώτους μεταξύ πεντακοσίων συνυποψηφίων, βαρέθηκε τον τομέα του και ήθελε να γίνει μουσικός! γιατί;;; διότι όσα δικαιώματα κι αν έχει εκεί, δε φαίνεται να υπάρχουν δυνατότητες... ΟΧΙ...

Σας χαιρέτησα, δε σας χαιρέτησα... Από το ποστ της Λίτσας:
viewtopic.php?f=25&t=386&p=53335&hilit= ... %B1#p53335 Είναι βέβαια, μερικά πράγματα που δε θ'αλλάξουν ΠΟΤΕ, αλλά είναι αυτό λόγος για να μην τα πολεμάμε; Κι άς μας λένε χαζούς οι ανώτεροι που "αποδέχτηκαν" ...τί ακριβώς;;;

Απο μια παλιά ωραία ρομαντική σειρά, για το πως φέρονται οι γονείς στους αναπήρους, για το πως ζούν ανάπηροι και μή ανάπηροι στα ωραία παραμύθια... Βαρέθηκα πιά απόψε τα κοινωνικά προβλήματα... Και μετά, η Ελλα με το τραγούδι-τίτλο της σειράς...
[youtube]k_uEdCsTrbM[/youtube][youtube]YJsa0OfWcGA[/youtube]

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

[Blacksand]

Ερώτηση:Θα έχουν άραγε και οι υπόλοιπες εκπομπές του δημοσιογράφου υπότιτλους ή οι ανάπηροι (κωφοί) έχουν το δικαίωμα να δουν μόνο την εκπομπή για τους αναπήρους;

Αρα μήπως τελικά είναι κάπως κροκοδ(ε)ίλεια τα δάκρυα;Δεν θέλω να στάξω φαρμάκι,σε καμία περίπτωση.Είναι καλό να υπάρχουν τέτοιου είδους εκπομπές μπας και αλλάξει κάπως η νοοτροπία ορισμένων.Απλά το θέμα είναι οτι τελικά αλλάζει μόνο σε αυτούς που πραγματικά είναι Ανθρωποι με Ευαισθησίες και κυρίως Μυαλό και όχι όλα αυτά με το πρόθεμα "τηλέ-" μπροστά.

Η γνωμή μου είναι η εξής:Είτε σε λένε ανάπηρο είτε μαύρο είτε χαμηλοσυνταξιούχο η λύση είναι μία.Κάνε σαματά και γίνε κακό σπυρί στον (ο) τους.Διεκδικησε αυτό που σου κλέβουν με λογική και πυγμή....και ότι άλλο χρειαστεί.Η συλλογικότητα φέρνει αποτελέσματα