Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗ ΣΚΠ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ.

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

θα ήθελα πολύ να συζητήσουμε το πόσο μπορεί να μας επηρεάζει η άγνοια και η αναλγησία του καθενός. Μέχρι που φταίνε οι άλλοι και που αρχίζουμε να ευθυνόμαστε εμείς?

[litsa]

θα ήθελα πολύ να συζητήσουμε το πόσο μπορεί να μας επηρεάζει η άγνοια
δεν έχει όρια... και μπορεί να προκαλέσει τα χίλια μύρια όσα...
απλα εμείς που ''ξερουμε'' προσπαθούμε να το διορθώσουμε... ή να το αγνοήσουμε ή να οχυρωθούμε ή πολλά ή .....
και η αναλγησία του καθενός.
αναλγησία? αφθονη...........
αν έχουμε έστω ένα δύο άτομα δίπλα μας ....ειμαστε πανευτυχείς!!!!!! τι περιμένουμε απο τους άλλους?? ακόμα και τους πολύ κοντινούς μας, καλό ειναι να μην τους πρήζουμε....χιχιχι συγνώμη για την εκφραση... αλλά μεχρι εδω΄αυτα δειδάχθηκα... παρακάτω ίσως να εχω άλλη αποψη....


Μέχρι που φταίνε οι άλλοι και που αρχίζουμε να ευθυνόμαστε εμείς?

νομίζω ότι η δικιά μας ευθύνη αρχιζει εκεί που πρεπει να προστατεψουμε τον εαυτό μας, πηγαινοντας τον παρακάτω... με οποιο τρόπο...
εξάλλου το μυαλό κινάει τον κόσμο...
οι άλλοι και στην προκειμένη το κράτος?/ ε, αν ειχε καλύτερη περιθαλψη κατι θα γινόταν - και αυτό ειναι ονειρο θερινής νυκτός..

αυτά τα ολίγα και τα ξαναλέμε ....

[LL--MM]

Λυπάμαι, αλλά για την αναπηρία ήταν αυτό πέρσυ τον αύγουστο. Προσωπικά δε θα άλλαζα ένα κόμμα... Λυπάμαι που βάζω αναφορές, είναι όμως συμπεριφορές που επανέρχονται...
viewtopic.php?f=10&t=519&st=0&sk=t&sd=a
viewtopic.php?f=25&t=386&p=8040#p8040

Και συγγνώμη, δε νομίζω ότι πρόκειται για άγνοια... Ομολογώ ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου αισθάνομαι ενοχές όταν κάτι δεν πάει καλά: Σε τι φταίω; Έκανα ΤΑ ΠΑΝΤΑ, (ότι μπορεσα) για ν'αποκλείσω τη δυσμένεια του όποιου άλλου ή ένα οποιοδήποτε δυσάρεστο αποτέλεσμα; Εξ άλλου, είναι η κλασική φρασούλα που σερβίρεται στο Αιγινήτειο: "Δεν αισθάνεστε ένοχη;;;" Απαραίτητο είναι να αποκλείσουμε τους λόγους αυτούς, στην ανάγκη να ζητήσουμε συγγνώμη άν αδικήσαμε κάποιον. Όμως, όταν ξέρουμε γιατί κακοχαρακτηρίζουμε μια δεδομένη συμπεριφορά, είναι απαράδεκτο να βρίσκουμε όοολες τις δυνατές δικαιολογίες σε έναν υγειή, ενώ το άτομο με την περισσότερη δυσκολία το αφήνουμε να τα βγάλει πέρα μόνο του. Γιατί;

Ίσως να θέλουμε να αποστασιοποιηθούμε από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, κοιτάζοντας άλλους όχι ώς ανθρώπους, αλλά ώς "ανάπηρους" ή ως "την αρρώστια" από την οποία προσπαθούμε (ο καθένας μας προσωπικά) να ξεφύγουμε... Σού, κάτι έλεγες για ιπποκάμπους και αμυγδαλίτιδες, τώρα το πόσο παίζει και αυτό...

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

[
Αρχικά , θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ με τη Λίτσα, στο ότι το μυαλό κινεί τα πάντα. Κάτι που θα συμπλήρωνα ίσως, είναι πως εκτός από το να οχυρώνουμε τον εαυτό μας, οφείλουμε σε εμάς τους ίδιους, όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους άσχετους και αγενείς (και όλοι έχουμε δει τέτοιους) να τους βάζουμε στη θέση τους. Να μη σκύβουμε το κεφάλι, δεν είμαστε αναξιοπαθούντες, όλοι πάσχουμε από κάτι σοβαρό, δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει, ποιος το ξέρει? Το μυαλό μας κινεί τα πάντα και πρέπει να το δυναμώσουμε όσο μπορούμε και τελικά θεωρώ ότι μπορεί να επισκιάσει την οποιαδήποτε αναπηρία. Είμαι γραμμένη στο σύλλογο, μιλάω με πολύ κόσμο, συχνά διαπιστώνω ότι πολλοί από εμάς είναι ρατσιστές προς τον ίδιο τους τον εαυτό, αν συμβαίνει αυτό, τι περιμένουμε από ένα Κράτος σαν το δικό μας?
Εχεις δίκιο Sou το θέμα είναι αφηρημένο, όμως δεν είναι κάτι που απασχολεί πολλούς από εμάς? Γράφτηκα στο forum όχι για να το παίξω έξυπνη και αισιόδοξη, απλά πολλές φορές νιώθω να με παίρνει η κατηφόρα και θέλω κάποιος που με καταλαβαίνει να μου δώσει το χέρι του και να μου πει ότι μπορώ να παλέψω και να με κάνει να βρω ξανά θέληση. Δεν είναι προτιμότερο να βοηθάμε ο ένας τον άλλον έτσι? Συμφωνώ έχεις δίκιο, για τον κάθε ένα μας είναι διαφορετικό πλήγμα, αλλά σίγουρα υπάρχει μία δίοδος επικοινωνίας που μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε πιο δίκαιοι προς τους εαυτούς μας και προς τη "φίλη μας"

LL-MM αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως όταν η δυσμένεια του άλλου δε σου προκαλεί πρακτικά προβλήματα (πχ δημ υπηρεσίες) , δεν έχει λόγο να σε τσαντίζει. Δε νομίζω ότι έχουμε λόγο καν να απαντάμε σε τέτοιες συμπεριφορές γιατί απλά γινόμαστε ένα και θέτουμε τους εαυτούς μας "από κάτω" και δεν είναι έτσι, είμαστε νοητικά αυτάρκεις. Αν κάποιος προσπαθήσει να μας θίξει και εμείς απαντήσουμε ως θιγμένοι, τότε πέτυχε το σκοπό του! Δεν ψάχνω καμιά δικαιολογία στους υγιείς! Μιλάς σαν να είμαστε σε πόλεμο και να είμαστε χωρισμένοι σε στρατόπεδα! Μακάρι οι υγιείς να είναι πάντα έτσι κι ας μη μας καταλάβουν ποτέ! Το άτομο με την αναπηρία δεν είναι λιγότερο ικανό νοητικά να απαντήσει σε οποιαδήποτε συμπεριφορά, άρα ο καθένας μπορεί να λειτουργήσει ως μόνος του και έτσι πρέπει και αν θες τη γνώμη μου, η βλακεία και η αδιακρισία είναι νοητική και συναισθηματική αναπηρία και προσωπικά τη θεωρώ σοβαρότερη από κάθε άλλη! Τονίζω ξανά, δε θέλω να κάνω την έξυπνη, θέλω να αλλαλοβοηθηθούμε, αν θέλετε!

[costas]

θα ήθελα πολύ να συζητήσουμε το πόσο μπορεί να μας επηρεάζει η άγνοια και η αναλγησία του καθενός. Μέχρι που φταίνε οι άλλοι και που αρχίζουμε να ευθυνόμαστε εμείς?

Μέχρι που δεν φαίνεται τίποτα εδώ και 15 χρόνια .... δεν έχω πει σε κανέναν τίποτα , δε θα με καταλάβουν , θα με λυπούνται και θα μου λένε και μ@@@@@ , τώρα αν κάποια στιγμή φανεί ...... δε ξέρω!!!!!!

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

θα ήθελα πολύ να συζητήσουμε το πόσο μπορεί να μας επηρεάζει η άγνοια και η αναλγησία του καθενός. Μέχρι που φταίνε οι άλλοι και που αρχίζουμε να ευθυνόμαστε εμείς?

Μέχρι που δεν φαίνεται τίποτα εδώ και 15 χρόνια .... δεν έχω πει σε κανέναν τίποτα , δε θα με καταλάβουν , θα με λυπούνται και θα μου λένε και μ@@@@@ , τώρα αν κάποια στιγμή φανεί ...... δε ξέρω!!!!!!

κανένας δεν έχει δικαίωμα να σε λυπάται και σε κανέναν δεν πρέπει να το επιτρέπουμε. Τι είναι αυτό που μας κάνει αξιολύπητους δηλαδή? Μια χαρά παιδιά είμαστε! Προσωπικά, την πάθησή μου την αποκαλύπτω πολύ εύκολα, δε με νοιάζει, δεν έχω λόγο να ντρέπομαι κι αν αρχίσουν παρηγοριές του κ@@λου, τις κόβω γιατίν δεν μου χρειάζονται.

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

Δεν είναι προτιμότερο να βοηθάμε ο ένας τον άλλον έτσι? Συμφωνώ έχεις δίκιο, για τον κάθε ένα μας είναι διαφορετικό πλήγμα, αλλά σίγουρα υπάρχει μία δίοδος επικοινωνίας που μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε πιο δίκαιοι προς τους εαυτούς μας και προς τη "φίλη μας"

Σίγουρα, αλλά αυτό που εννόησα είναι ότι δε γίνεται να βγει κάποιο γενικότερο συμπέρασμα. Η υποστήριξη είναι καλή για όποιον την έχει ανάγκη, αλλά δεν αντιλήφθηκα ότι αυτός ήταν ο στόχος. Οι λεκτικές παρεξηγήσεις λόγω της αδυναμίας τους να αποτυπώσουν τη σκέψη και να περιγράψουν τα γεγονότα που λέγαμε...

Δεν μιλάω τόσο για υποστήριξη με την έννοια της ψυχοθεραπείας, απλά για ανταλλαγή απόψεων!

[costas]

κανένας δεν έχει δικαίωμα να σε λυπάται .........την αποκαλύπτω πολύ εύκολα, δε με νοιάζει, δεν έχω λόγο να ντρέπομαι .

Μα....... θα σε λυπούνται, έτσι είναι !!!!

Εσένα δεν σε νοιάζει και το αποκαλύπτεις εύκολα για έλα στην θέση μου όμως να διοικείς 20 άτομα......

[kath]

θα συμφωνησω με τον costa αν κ πολυ θα ηθελα να μπορω να το πω χωρις να φοβαμαι τις αντιδρασεις και χωρις να με νοιαζει.μονο η αμεση οικογενεια μου το ξερει δηλαδη ο πατερας η μητερα και η αδελφη μου.προς το παρον ειμαι απο τους τυχερους,αν μπορει να το πει κανεις ετσι,κ δεν φαινεται

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

θα συμφωνησω με τον costa αν κ πολυ θα ηθελα να μπορω να το πω χωρις να φοβαμαι τις αντιδρασεις και χωρις να με νοιαζει.μονο η αμεση οικογενεια μου το ξερει δηλαδη ο πατερας η μητερα και η αδελφη μου.προς το παρον ειμαι απο τους τυχερους,αν μπορει να το πει κανεις ετσι,κ δεν φαινεται

βρε παιδιά από πότε και γιατί είμαστε αξιολύπητοι? Δηλαδή εσείς λυπάστε και τους εαυτούς σας και εμάς? Κι αν δεν πιστεύετε κάτι τέτοιο για τον εαυτό σας, τι σας απασχολεί τι θα σκεφτεί ο οποιοσδήποτε ανίδεος? Αξιολύπητοι???????? Είναι τρομερή ρετσινιά και δεν έχουμε λόγο να την κολλάμε στους εαυτούς μας. Αξιοθαύμαστοι γιατί αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση που θέλει κότσια ίσως.