Ψυχολογική υποστηριξη

[Nick]

Θα ήθελα να ρωτήσω κάποιον από εσάς που κάνει ψυχοθεραπεία, σε ποιόν, κάθε πότε και κατά πόσο έχει αυτό βοηθήσει και πώς, καθώς και αν κάποιος πέρνει αντικαταθλιπτικά, πώς και αν τον έχουν βοηθήσει κλπ. Θα ήθελα να μάθω πληροφορίες για τη δουλειά που γίνεται στην Εταιρεία ΣΚΠ σε αυτόν τον τομέα. Αν θέλετε στείλτε προσωπικό μύνημα με τη δική σας εμπειρία, γιατί όσο κι αν προσπαθώ μόνη μου δεν βγάζω άκρη.

[anni]

γεια σου φιλη Nick.........η αληθεια ειναι οτι κατα καιρους το σκεφτομαι και εγω.......
ξερω οτι η εταιρεια ΣΚΠ προσφερει τετοιες υπηρεσιες οπως και φυσιοθεραπειες........
δεν εχω παει ομως ποτε..........θα με ενδιεφερε και εμενα να μαθω πως μπορουμε
να βοηθηθουμε..........ας μας πει καποιος που γνωριζει.........ευχαριστω

[Θεόφιλος]

Καλησπέρα!
Έστειλα mail πρίν λίγες μέρες, για αυτό το θέμα συγκεκριμένα, απάντηση δεν έχω πάρει ακόμα.
Σε κάθε περίπτωση θα ενημερώσω όταν θα έχω νεότερα!

[Νικος]

nick σε ψυχολόγο δεν έχω πάει πότε γιατί για να ειναι αποτελεσματικός θα πρέπει και εσύ να είσαι ανοιχτός στην ιδέα, εγώ δεν είμαι όποτε.....................
sou σοβαρά πήγες? θα τον τρέλανες κανονικά και με τον νόμο !!!!

[Neutralis]

Άλλο ένα σύμπτωμα της ΧΕΝΦΑ, όπως είναι και η ΠΣ. Συναισθηματικές διαταραχές είναι συνήθεις σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση. Πέρα από τις ιντερφερόνες ή τις κορτιζόνες, που μπορεί να την προκαλέσουν, και πέρα από τις δυσχέρειες της ασθένειας, που σίγουρα την προκαλούν, η κατάθλιψη έχει οργανική βάση στην κακή απομάκρυνση του αίματος από τον εγκέφαλο.

Δεδομένης της εκφυλιστικής πορείας της νόσου πολύ πριν γίνει το πρώτο επεισόδιο, η κατάθλιψη μπορεί να είναι σύμπτωμα ΠΣ, δηλαδή σύμπτωμα ΧΕΝΦΑ.

Ήμουν 20 όταν έπαθα κατάθλιψη. Δεν είχα ΠΣ τότε. Κράτησε εννέα μήνες και κάποια στιγμή έφυγε μόνη της. Στο ενδιάμεσο είδα ψυχοθεραπεύτρια κάποιες φορές χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Μιλούσα εγώ, άκουγε αυτή, μετά το σαρανταπεντάλεπτο έληγε και έφευγα. Έκτοτε επαναπροσδιόρισα αυτό που οι γιατροί της ειδικότητας θα θεωρούσαν παθολογικό. Κανονικοποίησα την κατάθλιψη στο μυαλό μου, όπως και πολλές αρνητικές σκέψεις. Δε λέω πως δεν υπάρχουν και αποκλίνουσες συμπεριφορές. Αλλά αυτή η αντιμετώπιση του πολιτισμού μόνο με "θετική σκέψη" είναι επίσης αποκλίνουσα από το φυσιολογικό. Είναι η απογείωση της θετικής σκέψης που έχει δαιμονοποιήσει σκέψεις λιγότερο θετικές, ή σκέψεις αρνητικές.

Δε λέω πως αν χρειάζεσαι βοήθεια δεν πρέπει να τη ζητήσεις. Αλλά κράτα μικρό καλάθι για το αν θα βοηθηθείς από τις επίσημες αρχές. Στη διαχείριση συναισθημάτων, ο δρόμος είναι προσωπικός και μακρόχρονος.

[MAPA]

εχω ξεκινησει εδω και λιγο καιρο ψυχοθεραπεια οπου με βοηθησε πολυ στο να δω καποια πραγματα που δεν εβλεπα-ηθελα να δω.Προσωπικα με βοηθησε και συνεχιζω...σαυτον το δρομο ο καθενας βρισκει αυτο που του ταιριαζει.Πιστευω οτι καθε αρρωστια κατι θελει να μας πει,μπορει να φαινεται κουτο αλλα λεω να προσπαθησω να βρω τις αιτιες,να ακουσω το σωμα μου...Δεν ξερω αν καταφερω να σταματησω την εξελιξη της νοσου αλλα κατι θα εχω κερδισει .

[maria E]

Dear Nick,
δεν εχεις να χασεις τιποτα με το να απευθυνθεις σε εναν ψυχολογο.Στην χειροτερη περιπτωση δε θα σε βοηθησει καθολου,στην καλυτερη θα σου δωσει τροφη για σκεψη για να αντιμετωπισεις τα προβληματα σου πιο ψυχραιμα,χωρις την αισθηση οτι πνιγεσαι σε εναν ωκεανο αγχους η οτι μαυρη μαυριλα πλακωσε μαυρη σαν καλιακουδα...
Προσωπικα με εχει βοηθησει πολυ να αντιμετωπισω την αυτολυπηση που κυριολεκτικα με τσακιζε και την δυσκολια μου να δεχτω βοηθεια απο τριτους ακομα και απο την μητερα μου.
Αν δε θες να δωσεις εναν σκασμο λεφτα μπορεις να απευθυνθεις σε ενα δημοσιο νοσοκομειο,μερικα εχουν ψυχολογο,αλλα θελει λιγο ψαξιμο.
Καλη τυχη!

[kalliope]

Θα ήθελα να ρωτήσω κάποιον από εσάς που κάνει ψυχοθεραπεία, σε ποιόν, κάθε πότε και κατά πόσο έχει αυτό βοηθήσει και πώς, καθώς και αν κάποιος πέρνει αντικαταθλιπτικά, πώς και αν τον έχουν βοηθήσει κλπ. Θα ήθελα να μάθω πληροφορίες για τη δουλειά που γίνεται στην Εταιρεία ΣΚΠ σε αυτόν τον τομέα. Αν θέλετε στείλτε προσωπικό μύνημα με τη δική σας εμπειρία, γιατί όσο κι αν προσπαθώ μόνη μου δεν βγάζω άκρη.

δεν ειμαι ειδικη να σου απαντησω αλλα ζωντας κ εγω με την Μs (οχι αμεσα)θα ηθελα μοιραστω την γνωμη μου.νομιζω Ενας σοβαρος ψυχοθεραπευτεις μπορει να βοηθησει.επισης κ καποια βιβλια
οπως Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΩΣ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ(ΝΤΕΤΛΕΦΣΕΝ-ΝΤΑΛΚΕ).

[litsa]

o καλός ψυχοθεραπευτής πάντα βοηθάει ... και μάλιστα στις περισσότερες των περιπτώσεων χωρίς φάρμακα....


ενα πολύ ενδιαφέρον λινκ

http://video.google.com/videoplay?docid ... 242057768#

[Γιάννης]

Συντρόφισσα (αν έχω καταλάβει σωστά το φύλο) Nick καλημέρα.
Από προχθές που είδα το post ήθελα να απαντήσω αλλά η κωλοζέστη με κατέστρεψε και δεν με άφηνε να συγκεντρωθώ. Δυστυχώς το θέμα ψυχολογία-ψυχοθεραπεία για πολλούς αποτελεί ταμπού. Εγώ προσωπικά έχω ολοκληρώσει πρόγραμμα ψυχοθεραπείας (ομαδικής και ατομικής) τριών ετών σε πλαίσιο απεξάρτησης από τα ναρκωτικά στο 18 ΑΝΩ και η εμπειρία μου είναι απολύτως θετική. Θέλω να σου τονίσω ότι ακόμα και σ’ αυτό το τόσο ειδικό πλαίσιο, το ζητούμενο δεν είναι απλώς να κόψει κάποιος τα ναρκωτικά, αλλά και να μάθει να επιδιώκει συνεχώς την κατάκτηση, μιας όσο το δυνατόν περισσότερο, ευτυχισμένης ζωής. Έχω τόση εμπιστοσύνη στο θεραπευτή μου, ώστε από τη στιγμή που έμαθα ότι πάσχω από την ασθένεια, ζήτησα τη βοήθειά του και έκτοτε συναντιόμαστε δύο φορές το μήνα. Η ψυχοθεραπεία για μένα απαιτεί τρία πράγματα: 1. Θέληση να το κάνεις 2. Ειλικρίνεια 3. Εμπιστοσύνη. Να έχεις υπ’ όψιν, ότι ο ψυχοθεραπευτής (ψυχολόγος) δεν είναι μάγος, ούτε σου κάνει μάθημα και κυρίως δεν πρέπει να σε ωθεί σε χρήση ψυχοφαρμάκων για ψήλου πήδημα.
Έγραψα παραπάνω ότι συναντώ το θεραπευτή μου δύο φορές το μήνα, όμως πιστεύω (και μετά από συζήτηση μαζί του) ότι το καλύτερο για την περίπτωσή μας είναι η ομαδική ψυχοθεραπεία (βαρβαριστί: group therapy), με άτομα που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα και πάντα με ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ, ο οποίος θα διασφαλίζει τη σωστή λειτουργία της ομάδας. Από εμπειρία σου λέω ότι είναι πάντα λυτρωτική μια αγκαλιά ή ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Θα το πιστέψεις ότι έχω συναντήσει ανθρώπους με τόσο παγωμένο συναισθηματικό κόσμο που δεν άντεχαν την αγκαλιά;
Είμαι πολύ φρέσκος στην περιπέτεια της ΣΚΠ, μόλις δύο μήνες. Εγώ θα το ψάξω, θεωρώ ότι θα είναι ωφέλιμο. Η λογική λέει ότι κάποιος φορέας που ασχολείται με την ασθένεια, σίγουρα θα προσφέρει την συγκεκριμένη υπηρεσία. Επίσης εάν υπάρχουν κάποια μέλη του forum που ενδιαφέρονται ίσως μπορούμε οι ίδιοι να στήσουμε μια ομάδα.
Ελπίζω να βοήθησα. Υπομονή με τη ζέστη παιδιά.