• Δυσκολία στο περπάτημα μετά από υποτροπή

  • Ανοιχτή συζήτηση πάνω στα ποικίλα συμπτώματα και τις υποτροπές που προκαλεί η ΣΚΠ.
Ανοιχτή συζήτηση πάνω στα ποικίλα συμπτώματα και τις υποτροπές που προκαλεί η ΣΚΠ.
 #26606  από Blacksand
 Παρ Απρ 30, 2010 10:13 pm
Μόλις σήμερα συνήλθα από την υποτροπή που τελικά με ταλαιπώρησε πιο πολύ
από όσο περίμενα,λόγο της κορτιζόνης που μου έκανε τον οργανισμό πατίνι.

Βγηκά λοιπόν το απόγευμα για μια βολτίτσα με τα πόδια,μετά από μέρες ξάπλας στο κρεβάτι,
και συνειδητοποίησα ότι το αριστερό μου πόδι δεν πατούσε τόσο σταθερά όσο το δεξί.
Να πώ την αλήθεια μου περνάει απο το μυαλό ο φόβος μήπως μου αφήσει κανένα κουσούρι μόνιμο,αλλά βασικά ήθελα να ρωτήσω αν μετά από κάποια ώση έχετε παρατηρήσει κάτι παρόμοιο.
 #26610  από Εύη Ξ
 Παρ Απρ 30, 2010 10:24 pm
Μετά απο χρόνια εμένα μου άφησε χουσούρι στο βάδισμα.
Το ότι το βάδισμα σου είναι περίεργο δεν σειμένη ότι θα μείνει έτσι.Είναι ακόμα νωρίς απο την ανάρρωση.Οι φυσικοθεραπείες θα σε βοηθήσουν.
 #26671  από evaggelia12
 Κυρ Μάιος 02, 2010 1:54 pm
Ο ΦΟΒΟΣ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!!!!
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΑΤΟΜΟ,ΑΠΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΙΟ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΟΙΟ ΜΙΚΡΑ..
ΕΜΕΝΑ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΛΥ ΕΣΥ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΤΡΟΠΟ.ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!!!!!
 #26680  από georgeand
 Κυρ Μάιος 02, 2010 4:44 pm
Blacksand έγραψε:Μόλις σήμερα συνήλθα από την υποτροπή που τελικά με ταλαιπώρησε πιο πολύ
από όσο περίμενα,λόγο της κορτιζόνης που μου έκανε τον οργανισμό πατίνι.

Βγηκά λοιπόν το απόγευμα για μια βολτίτσα με τα πόδια,μετά από μέρες ξάπλας στο κρεβάτι,
και συνειδητοποίησα ότι το αριστερό μου πόδι δεν πατούσε τόσο σταθερά όσο το δεξί.
Να πώ την αλήθεια μου περνάει απο το μυαλό ο φόβος μήπως μου αφήσει κανένα κουσούρι μόνιμο,αλλά βασικά ήθελα να ρωτήσω αν μετά από κάποια ώση έχετε παρατηρήσει κάτι παρόμοιο.
το ιδιο προβλημα εχω και εγω αυτες τισ μερες ασταθια στο αριστερο ποδι και επερνα μεντρολ για αρκετο καιρο προσπαθισε να περπατας οσο μπορεις και ζοριζετο να παταει ισια και προπαντος μην εισαι ξαπλα και περπατημα στην αμμο-παραλια μην το σκευτεσε θα περασει ;) και αν δεν περασει λιγο ακομα κορτιζονη και σε κανει πυραβλο δεν κανω πλακα εμενα η καλλητερη οταν χαπακονομε αντοχες απεριοριστες
 #26864  από Blacksand
 Τετ Μάιος 05, 2010 12:52 am
Φίλη Ευαγγελία, πιστεύω ότι αν είναι έτσι ο φόβος τότε είμαι και γαμώ τους γενναίους ανθρώπους!
Απορώ και εγώ με τον εαυτό μου που βλέπω αισθητά τη διαφορά στο πόδι μου, και παρόλ'αυτά δεν έχω πανικοβληθεί.Προσπαθώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου ότι όλα θα περάσουν (που μέχρι τώρα δόξα τω θεώ μέχρι τώρα περνάνε) και δε θα συμβεί τίποτα χειρότερο.

Πάντως γενικά δεν είμαι άνθρωπος της ψυχολογίας.Ούτε θετική ούτε αρνητική.Όταν είμαι καλά το συνειδητοποιώ και λέω ¨είμαι καλά¨ και όταν δεν είμαι κάνω υπομονή μέχρι να περάσει.

Φίλε Γιώργο δεν μπορώ να καταλάβω πώς είσαι τόσο ανεβασμένος όταν παίρνεις μεντρόλ.
Εγώ μία εβδομάδα ήμουν ερείπιο στην κυριολεξία,κακοπρέζονο του κερατά!
Ακόμα προσπαθώ να συνέλθω και να μου περάσουν οι πονοκέφαλοι
 #26865  από ΜΙΜΙΚΑ
 Τετ Μάιος 05, 2010 1:01 am
Οταν έπαιρνα ενδοφλέβια κορτιζόνη στο νοσοκομείο ήμουνα τούρμπο (ευεξία και υπερδιέγερση). Οταν όμως βγαίνοντας από κει μου έδιναν μεντρόλ σε χάπια για να μειωθεί σταδιακά μέχρι να διακοπεί η κορτιζόνη, γινόμουνα κι εγώ όπως εσύ blacksand. Χάλια, με θολωμένο μυαλό, πρήξιμο (κι ας μην έτρωγα ούτε κόκκο αλατιού), καταθλιψάρα, μέχρι μια εβδομάδα περίπου μετά τη διακοπή, οπότε και συνερχόμουνα.
 #26867  από Blacksand
 Τετ Μάιος 05, 2010 1:12 am
Μιμίκα βλέπω αυπνίες και 'συ.....
Χάλια, με θολωμένο μυαλό,
Ίσως πέρασα και εγώ κατάθλιψη αλλά όταν είμαι έτσι δεν την παλεύω να το παίζω χαρούμενος.
Όταν είμαι χάλια σωματικά είμαι και ψυχολογικά και όχι το αντίστροφο που προσπαθούν συχνά να μου περάσουν οι γιατροί.

Άντε να περάσει και πονοκέφαλος να πάω για ύπνο.......
 #26875  από georgeand
 Τετ Μάιος 05, 2010 12:28 pm
Φίλε Γιώργο δεν μπορώ να καταλάβω πώς είσαι τόσο ανεβασμένος όταν παίρνεις μεντρόλ.
Εγώ μία εβδομάδα ήμουν ερείπιο στην κυριολεξία,κακοπρέζονο του κερατά!
Ακόμα προσπαθώ να συνέλθω και να μου περάσουν οι πονοκέφαλοι


το μεντρολ κατα την δυαρκεια της χοριγησης σε ανεβαζει κατι σαν ντομπαρισμα τρομερη διεργερση ,αντοχες και μυηκη δυναμη,τουλαχιστον σε εμενα.Φαντασου οτι την τελευτεα φορα πρι κανενα μηνα δηλαδη που το επερνα κοιμομουνα 5-6 ωρες την ημερα πηγενα 3 ωρες γημναστηριο και γενικοτερ στην πριζα ολη την ημερα και τωρα σκατα και να φαω βαριεμαι.
και οχι τιποτα αλλο αλλα παω και στην δουλεια αυριο καθοτι ξενοδ/λος σκεψου οτι σκευτομε να παρω το γιατρο τηλεφονο για δευτερη δοση γιατι εδω που τα λεμε δεν εσθανομε και εγω και τοσο καλα.Και οσο για τον πονοκεφαλο σου δεν πρεπει να ειναι απο το μεντρολ μαλον ειναι ;απο το σκατοκαιρο.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ αν και αποφευγω αν το λεω γιατι δεν ημαστε αρωστοι :D :D
 #26880  από litsa
 Τετ Μάιος 05, 2010 3:22 pm
kala..αμα παιρνω κορτιζόνη ..
γίνομαι πτωματέξ... δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου...
ενταξει τα παραλέω ... αλλά φουντώνω ... ούτε ξέρω τι παθαίνω...