Το όνειρό μου...ο εφιάλτης μου

[Neutralis]

Διυλίζουμε τον κώνωπα νομίζω, αλλά ας είναι.

Η θεωρία πως τα όνειρα εκφράζουν επιθυμίες ισχύει από το 1901 (Freud, The Interpretation of Dreams).

H θεωρία πως το υποσυνείδητο μιμείται τη γλώσσα του συνειδητού ισχύει από το 1949 (Jacques Lacan).

Άρα, βρες στο όνειρό σου τί θέση έχουν οι νευρολόγοι. Είναι υποκείμενα ή αντικείμενα; Θέλεις να βγάλεις νόημα με αυτούς μάλλον, αυτό μπορεί να σημαίνει το όνειρό σου. Μπορεί και να σημαίνει, επαναλαμβάνω. Οι διατυπώσεις μου είναι, όταν δεν είμαι βέβαιη, δυνητικές και όχι οριστικές. Δεν ξέρω τίποτα περισσότερο για σένα, άρα από εδώ και πέρα είναι πράγματικά αυθαίρετο να ισχυριστώ τίποτα περισσότερο.

Όλα τα υπόλοιπα, περί ομοιότητας και ΕΣΡ, μοιάζουν αυθαίρετα και κακοπροαίρετα. Και μη με πεις πάλι απόλυτη. Είπα μοιάζουν.

[LL--MM]

"...στην πραγματικότητα," όπως, μάλλον, σου ξέφυγε...

...στην πραγματικότητα φοβάμαι ΔΕ συμβαίνει...

Bέβαια, δεν είμαι και φιλόλογος, αλλά το αρνητικό μόριο που έβαλες είναι αυτό που μου "κόλλησε", αν είχες πεί μόνο "μπορεί" θα το είχα βρεί φυσικό και δε θα μου είχε κάνει εντύπωση... Όπως βλέπεις λοιπόν,

...Το όλο ποστ γράφτηκε για να διευκρινίσει πως ο τρόπος που ανακοινώνεις κάτι δεν έχει περισσότερη σημασία από το γεγονός. Στην ψυχανάλυση τουλάχιστο δεν υφίσταται αυτός ο κανόνας. ...δεν έχει σημασία ο τρόπος που ο γιατρός ανακοινώνει γεγονότα. Δουλειά του είναι να ανακοινώνει σωστά τα γεγονότα - δηλαδή αλήθειες, και όχι μόνο γνώσεις.

Το εναντίον, είναι σε άμεση σχέση αιτίου αιτιατού, συχνά...

Το κακό είναι πως θεωρούμε ότι η συμπαράσταση εκφράζεται πάντα μόνο με θετική σκέψη. Ε δεν πιάνει αυτό σε όλους. Πολλές φορές αρκεί να παραδεχτείς αυτό που λέει ο άλλος, "νιώθω χάλια", και όχι να τον πείσεις να το δει αλλιώς. Προσωπικά η καλύτερη συμπαράσταση έρχεται από φίλους που λένε "καταλαβαίνω πόσο άσχημο είναι". Όλα είναι θεμιτά λοιπόν.

Όταν ο "θεός" όπως λέει και ο Σού, ανακοινώνει τα γεγονότα μην καταλαβαίνοντας τις επιπτώσεις, το πόσο άσχημο είναι, δηλαδή, τι στην ευχή θα γιατρέψει, ή έστω, τι θα "ψυχολογήσει"; Πως θα παραδεχτεί ότι νοιώθεις χάλια καί για ποιό λόγο, αυτός ο "θεός" που μόνο με την αλήθεια ασχολείται;
Λυπάμαι που πάλι θα διαφωνήσω, αλλά είναι αθέμιτο να βαράς κάποιον όταν "νοιώθει χάλια", είτε αυτοαποκαλείσαι φίλος του, είτε είσαι θεράπων, οπότε είναι ΚΑΙ αντιδεοντολογικό, και γιατι να σε πληρώνει;

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

[gk68]

Μελίνα, βλέπω κι εγώ το ίδιο όνειρο. Βλέπω ότι τρέχω, τρέχω, τρέχω, ότι περπατάω για ώρα κι ότι όχι μόνο είμαι ξεκούραστος, αλλά ότι τα απολαμβάνω κιόλας, όπως εξάλλου το απολάμβανα πριν. Και είναι η μόνες φορές που αισθάνομαι "φυσιολογικός" και "υγιής". Γιατί κατά τάλλα αρχίζω να μην θυμάμαι πώς ήμουν, αρχίζω να μην πιστεύω καν πως υπήρχε μια εποχή που το να βαδίσω ή να ανεβώ σκάλες ήταν απλά αυτονόητο. Τώρα βλέπω γεροντάκια να γυρνούν από τη λαϊκή αγορά περπατώντας, φορτωμένα με ψώνια και μου φαίνεται περίεργο, και απορώ. Μόνο στα όνειρα λοιπόν... Ωστόσο, μην ξεχνάς ότι είμαστε υποχρεωμένοι να αισιοδοξούμε, ελπίζω όχι αβάσιμα...

[Giota]

εγω στα ονειρα μου κ πριν μαθω για την σκπ βλεπω οτι δεν μπορω νασ παρω τα ποδια μου κ σερνομαι να φτασω καπου. τυχαιο, δεν νομιζω

[Genovefa®]

Επισης τον τελευταιο καιρο βλεπω οτι ειμαι πανω σε 12ποντα Dukas και περπαταω ανετα...
Θα μπορεσω αραγε ποτε να το ξανα-ζησω και στον ξυπνιο μου;