• Πόσα πόδια;

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #40036  από litsa
 Πέμ Σεπ 23, 2010 3:19 pm
αλήθεια δεν κουράζεστε να γραφετε ????

εγώ κουράστηκα μόνο που τα ειδα ... δεν τα διαβασα...

ειπαμε η γη ..γυρίζει και ο γάιδαρος πετάει....
 #40038  από Nick
 Πέμ Σεπ 23, 2010 3:31 pm
"Για αυτό λοιπόν, ανάπηρε, ΕΣΥ φταις που δεν προσπαθείς! Εντάξει, το πεζοδρόμιο φύτρωσε στραβά, ο δρόμος φύτρωσε με λακκούβες, γενικά οι πόλεις φύτρωσαν πολύ άσχημα. Φύτρωσαν! Δεν τις φτιάξαμε εμείς! Δεν φταίμε! Είναι αυτοφυείς! Το ίδιο και οι σκάλες!"

Δεν μίλησα εγώ για φταίξιμο. Δεν είπα ότι φταις εσύ, δεν είπα ότι φταίνε οι άλλοι. Ούτε η ιατρική επιστήμη φταίει που δεν μπορεί να σε κάνει καλά.

"Και ποιος μας έστειλε στο περιθώριο; Γιατί σε άλλες χώρες οι ανάπηροι δεν είναι στο περιθώριο και σε αυτήν είναι; Πήγαινε μια βόλτα στην Ελβετία, στην Ολλανδία, στη Γερμανία, στην Αυστρία, στο Λίχτενσταϊν και το ξανασυζητάμε από την αρχή. Θα μου πεις, αυτοί είναι προοδευμένοι! Ωραία. Κι εγώ θεωρώ βλαμμένους τους υποανάπτυκτους. Τόσο κακό είναι;"

Δεν είναι βλαμμένοι οι υποανάπτυκτοι. Όταν κάποιος δεν μπόρεσε να έχει παιδεία, ενημέρωση, δεν είναι βλαμμένος, απλώς χρειάζεται παιδεία και ενημέρωση.

"Κι άλλα μαθήματα συμπεριφοράς και στάσης ζωής για το τι πρέπει και πώς πρέπει να το κάνω... Πώς τα βγάζεις τα συμπεράσματά σου, Nick; Από ιδία πείρα σίγουρα όχι. Πάρε ένα καρότσι, κυκλοφόρησε χωρίς να κουνάς πόδια για 1-2 μέρες και μετά τα ξαναλέμε!
Όσο για τη βοήθεια, αυτό είναι έλλειψη ανεξαρτησίας, δεν είναι; Τι το διορθώνει αυτό; Και γιατί προσπαθείς να με πείσεις ότι δεν πειράζει και τόσο; Εσένα μπορεί να μη σε πειράζει, αλλά πειράζει εμένα."

Εκεί είναι το θέμα. Επειδή πειράζει εσένα είσαι 100% σίγουρος ότι πειράζει και τους άλλους. Κανέναν άλλο δεν πειράζει παρά μόνο εσένα, γι'αυτό και μπορείς να ζητήσεις από κάποιον να σε βοηθήσει να κάνεις κάτι που δεν μπορείς να κάνεις μόνος σου. Δεν είναι κακό, ούτε αξιολύπητο. Είναι καθαρά πρακτικό το ζήτημα, όπως λες και εσύ.
 #40040  από Nick
 Πέμ Σεπ 23, 2010 3:40 pm
Τελικά, αυτό που κατάλαβα είναι ότι ξεκίνησε αυτή η συζήτηση από την άσχημη ψυχολογία ενός συνανθρώπου μας που θρηνούσε το χαμό της μητέρας του, το χαμό της υγείας του και τη μοναξιά του. Θέλησα να υπερασπιστώ την αγάπη για τη ζωή και την ελπίδα και το δικαίωμα που έχει κάποιος στην ευτυχία - αξίες στις οποίες πιστεύω ακράδαντα - και αντ'αυτού ξεπετάχτηκε μία ολόκληρη συζήτηση της οποίας το συμπέρασμα ήταν ότι μετά την αναπηρία δεν υπάρχει ζωή παρά μόνο μία άθλια καθημερινότητα αναπήρων-πειραματόζωων, εξαρτημένων από βλαμμένα άτομα που αδιαφορούν και χλευάζουν.
Πολύ ωραία, χαίρομαι που δεν έχετε εσείς κατάθλιψη, γιατί εγώ έχω αρχίσει να έχω.
 #40067  από LL--MM
 Πέμ Σεπ 23, 2010 9:30 pm
sou έγραψε:
Nick έγραψε:Δεν είναι βλαμμένοι οι υποανάπτυκτοι. Όταν κάποιος δεν μπόρεσε να έχει παιδεία, ενημέρωση, δεν είναι βλαμμένος, απλώς χρειάζεται παιδεία και ενημέρωση.
Ε μέχρι να την αποκτήσει θα τον θεωρώ βλαμμένο. Λες να τον πειράξει και να πέσει σε κατάθλιψη; Ας πάει σε ψυχολόγο, που τόσο πολύ μας αρέσουν!Πες τα χρυσόστομε!
Nick έγραψε:Εκεί είναι το θέμα. Επειδή πειράζει εσένα είσαι 100% σίγουρος ότι πειράζει και τους άλλους. Κανέναν άλλο δεν πειράζει παρά μόνο εσένα, γι'αυτό και μπορείς να ζητήσεις από κάποιον να σε βοηθήσει να κάνεις κάτι που δεν μπορείς να κάνεις μόνος σου. Δεν είναι κακό, ούτε αξιολύπητο. Είναι καθαρά πρακτικό το ζήτημα, όπως λες και εσύ.
Ε φυσικά πειράζει εμένα, αφού εγώ είμαι ο ανάπηρος. Αν ήταν και οι άλλοι ανάπηροι, θα πείραζε και αυτούς! Αυτό προσπαθώ να σου εξηγήσω τόσην ώρα!
ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΤΟΝ ..."ΚΑΝΕΝΑ"(!!!), ΑΦΟΥ ΑΠΛΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΝΟΗΣΕΙ, ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ, μια κουβέντα με λαγούς με πετραχήλια και πολλή μας είναι, θα σε κεράσει κι ένα γλυκάκι κι έξω από την πόρτα....
Κι εμένα με πειράζει... με πονάει δυσανάλογα, τα ντεπόν δε βοηθάνε, απλά το πολεμάω...
Λάθος κάνεις, δυστυχώς, Νιck, και κατά κράτος... Αντε ξαναδές τι είπε το ΕΣΡ, και κατάλαβε ποιές είναι οι δυσκολίες στο καθεμέρα (όχι αναγκαστικά κινητικές, αλλά επαγγελματικές, κοινωνικές κλπ.κλπ.)
Όταν
συνάδελφος ομολογουμένος στη σύνταξη, μου λέει ότι "δε βοηθάει για ένα μητρώο αμέα στον κλάδο μας, διότι "αυτή η δουλειά δεν έιναι για αναπήρους..."
Όταν υγειής συνάδελφος μου λέει ότι με τη σκπ " μας θαυμάζει, αλλά δεν είμαστε ικανοί και για παραπάνω..."
Όταν νευρολόγοι οι οποίοι θα έπρεπε να ξέρουν κάτι παραπάνω άμα τολμας να τους συζητήσεις για μια ιδέα που έχεις για να προωθηθείς επαγγελματικά, στην οποία θα μπορούσε να βοηθήσει, σε κολλάει στα της σκπ και σου λέει ότι "μα αφού την έχεις, πρέπει να την αποδεχτείς..."
ΔΕ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ;;;

Πώς μπορείς να ζητήσεις από κάποιον να σε βοηθήσει και να είσαι κινητικά ανεξάρτητος, αφού από την ώρα και τη στιγμή που το ζητάς είσαι εξαρτημένος;
Η παράκληση αποκυει αναγκαστικά την εξάρτηση, δε ζητάμε κάτι που μπορούμε ακόμα να το κάνουμε οι ίδιοι, κατάλαβέ το...

Να τελειώνουμε: Αν δεν το βιώσεις δεν πρόκειται να το καταλάβεις ΠΟΤΕ όσο καλή διάθεση και αν έχεις! Ας αφήσουμε τους συναισθηματισμούς για τη Στεφανίδου...Πες το ψέματα, Σού!!! Και ο εφιάλτης είναι ακριβώς, ότι όλα αυτά είναι απολύτως αυτονόητα για μας, (όπως είπες πολύ σωστά, οι απόλυτα κοινοί τόποι που αραδιάζω) και δυστυχώς, ακόμα και τα έτερα ημίσεα, δεν το αναγνωρίζουν...
Και συγγνώμην για την κατάθλιψη, Nick, αλλά θα σου απαντήσω αυτό που μου συνιστάς και εσύ: ΑΠΟΔΕΞΟΥ ΤΗΝ!!! :teasing-neener:

H γιαγά η Κασσάνδρα

Α, και κάτι άλλο: "Δικαίωμα" στην ευτυχία δεν υπάρχει θεσπισμένο πουθενά, μέχρι και οι "υπερατλαντικοί μας φίλοι" στις Η.Π.Α. μιλάνε μόνο για "pursuit of happiness" :animals-chickencatch: (Τα κοτόπουλα, δυστυχώς εδώ, είμαστε εμείς...)
:animals-chickencatch:
 #40076  από litsa
 Πέμ Σεπ 23, 2010 11:14 pm
δηλαδη αποκλείεται κάποιος να ειναι και ανάπηρος και ευτυχής??

και όλοι αυτοί - ελάχιστοι τελικά, ομολογώ- που εχουν αναπηρίες, αλλά εχουν εστιάσει την ζωή τους σε δημιουργικά πράγματα?? αποκλείεται να ειναι ευτυχισμένοι?

και όλοι αυτοί που δεν έχουν πόδια ή χερια και ζωγραφίζουν με το στόμα είναι δυστυχής ??? δεν εκφράζονται μεσω της ικανότητας τους?

και εκείνη η μητέρα χωρίς χερια που άλλαζε το μωρό της με τα πόδια, ήταν δυστυχισμένη??

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες, τρελές μάλιστα... γιατί αλλο το να μην εχεις ποδι ή χερι και άλλο συνεχώς να υπαρχει η πιθανότητα να χασεις και κατι παραπάνω...

ΑΛΛΆ ας επιλεξουμε εμεις τη ζωή που θέλουμε να ζήσουμε....!!!! όσο μπορούμε και όπως μπορούμε

Πιστεύω σε αυτό και ελπίζω !!! :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow:
Θέλω απλά να πολεμάω όσο μπορώ και οπως μπορώ... ναι εχω πεσει πολύ κάτω, ναι εχει αλλάξει η ζωή μου ...
αλλά
όχι δεν θα το αφήσω να περάσει και στο 100% του μυαλού μου!!!!!
 #40100  από litsa
 Παρ Σεπ 24, 2010 12:25 am
οκ εχω εγώ το λάθος...

σε ευχαριστώ και για τις ευχές σου!!!

κάποτε δεν είχα σκπ, την έπαθα όμως ... ε, δεν νομίζω να μην με επηρέασε καθόλου..
Πως άραγε μου λες ότι, για πηγαινε παρακάτω και θα τα πούμε...

Εγώ προσωπικά και να ξέρω πως ειναι, και πως το βιώνω, δεν θα το έλεγα σε αυτόν που τον βλέπω να ερχεται στην κατάσταση του...

Καθόλου συναισθηματική δεν είμαι... απλά επιλογή ζωής κάνω... ξέρεις δεν μου αρέσει η γκρίνια ... προφανώς γιατί, στη ζωή μου εκτός από την σκπ, ειχα και αλλου είδους πολύ σοβαρά προβλήματα...

και ετσι έμαθα να πορεύομαι ... αλλά δεν μου αρεσει ούτε να η μιζέρια !!!!! ειδικά αυτή!!

και κάτι για το αξιοθέατο... (συμφωνώ, ότι αυτή τη στιγμή ειναι θεωρητικό... αλλά το εχω βιώσει ως ένα βαθμό, όπως και όλοι μας..)
Υπάρχουν μηχανισμοί μέσα μας, που όταν κοινητοποιηθούν κάνουν μεγάλα θαύματα..
Αξιοθέατο? εγώ? γιατί? μήπως αξιοθέατα είναι αυτοί οι ανίδεοι που με κοιτάνε και εγώ με το ύφος μου και την συμπεριφορά μου δεν τους βάζω στη θέση τους???
και γιατί να δώσω σημασία σε αυτούς??

έχω δουλέψει αρκετά πάνω στο θέμα και ειναι θεραπευτικό ....

και σταματάω μια για πάντα εδώ... απλά θελω και επιλέγω να ειμαι αισιόδοξη, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν πεφτω ποτέ!!
:greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow:
 #40103  από litsa
 Παρ Σεπ 24, 2010 12:58 am
αυτο ελειπε να κανω και υποδείξεις συμπεριφοράς.....
δικαιωμα του καθενός να κάνει ότι θέλει...

και επίσης η αλήθεια πρέπει να λέγεται όταν ειναι καποιος σίγουρος... τοτε ναι!!

και επιλέγω την ψυχραιμία σε κάποιον που μόλις μαθαίνει ότι εχει σκπ.. ναι ειναι δύσκολα, αλλα τι να του πεις ??? τωρα θα πνιγεις??

ρεαλισμός και αισιοδοξία ΄μπορούν να πάνε και μαζί!!!!!!!!
:greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow:
 #40154  από Nick
 Παρ Σεπ 24, 2010 11:19 am
Ουδέποτε υπέδειξα σε κανέναν πώς να συμπεριφερθεί. Το επαναλαμβάνω διαρκώς, και εσύ επιμένεις να μου το χρεώνεις.
Όταν εκφράζω την άποψή μου δεν περιμένω ούτε έχω την απαίτηση από κανέναν να την υιοθετήσει. Απλώς εκφράζω την άποψή μου.
Το ότι δεν βιώνεις σε προσωπικό επίπεδο μία κατάσταση, δεν σημαίνει πως δεν έχεις δικαίωμα στην προσωπική σου άποψη.

"Είπα ότι μόνο όποιος πάει μακρυά μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι και μπορεί να δώσει συμβουλές επί της ουσίας!"

Mακάρι να μπορούσα να δω αυτή την ουσία και να βρω τη συμβουλή που αν την ακούσεις θα ανοίξει η πόρτα του μυαλού σου που επιμένεις να την κρατάς κλειστή. Πρέπει να είμαι σε καροτσάκι για να μπορέσω να συναναστραφώ επί ίσοις όροις μαζί σου?

Επειδή εσύ είσαι σε καροτσάκι και εγώ περπατάω δεν σημαίνει πως ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους. Είμαστε και οι δύο άνθρωποι με προβλήματα, αδυναμίες, φοβίες, ανασφάλεια, ανικανότητες.

H λέξη αξιοθέατο σημαίνει αξίζει να το δεις και δεν έχει αρνητική σημασία. Όταν δείχνουν στην τηλεόραση κάποιον να ζωγραφίζει με το πόδι γιατί δεν έχει χέρι, ο κάθε ένας, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, ερμηνεύει την εικόνα. Προφανώς, όταν το δεις εσύ θα μείνεις στην αδυναμία του καλλιτέχνη να ζωγραφίσει με το χέρι. Όταν το δω εγώ θα μείνω στην ικανότητα του καλλιτέχνη να ζωγραφίσει με το πόδι. Σίγουρα, σε κάθε περίπτωση το μήνυμα είναι η δύναμη της ψυχής και η ανάγκη έκφρασης που ξεπερνά την αναπηρία. Αλλά αυτό εσύ απ' ότι κατάλαβα το αρνείσαι σαν προοπτική.
 #40199  από LL--MM
 Παρ Σεπ 24, 2010 9:22 pm
sou έγραψε:
Nick έγραψε:Mακάρι να μπορούσα να δω αυτή την ουσία και να βρω τη συμβουλή που αν την ακούσεις θα ανοίξει η πόρτα του μυαλού σου που επιμένεις να την κρατάς κλειστή.
Νick, θα κάνεις κάποτε τον κόπο να σκεφτείς ΠΟΙΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΣΕ ΜΑΣ;;;
Nick έγραψε:Επειδή εσύ είσαι σε καροτσάκι και εγώ περπατάω δεν σημαίνει πως ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους. Είμαστε και οι δύο άνθρωποι με προβλήματα, αδυναμίες, φοβίες, ανασφάλεια, ανικανότητες.
Απ'αυτά, και ο Μουσσολίνι και ο Χίμλερ (αρχηγός της Γκεστάπο) έχουν.Και αναφέρομαι εξ ίου στους νευρολόγους που μου ανακοίνωσαν τη σκπ, και τους αυθεντικούς. Και επιμένουν να μας στέλνουν στους "ανάπηρους" οι μεν (εσύ επιμένεις ότι δε ζητάν παρά να μας βοηθήσουν), στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως οι δε... ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΑΤ'ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΥΤΟΝΩΝ. Οι πράξεις τους έχουν εκατονταπλή επήρεια απάνω μας απ' όση έχουν οι δικές μας σε αυτούς... Ασε πιά τους συναδέλφους που βρίσκουν πάτημα να μας πετάν έξω απ' όπου μπορούν...
Nick έγραψε:H λέξη αξιοθέατο σημαίνει αξίζει να το δεις και δεν έχει αρνητική σημασία.
Όταν πρόκειται για ένα κάστρο, ένα μουσείο, ένα τοπίο σίγουρα όχι!
Φυσικά, αλλά όταν πρόκειται για εκείνον τον κινέζο που παίζει πιάνο με τα δαχτυλα των ποδιών του είναι... ΑΥΤΟ ΕΝΝΟΕΙΣ;;; ας είμαστε σοβαροί...
Nick έγραψε:Σίγουρα, σε κάθε περίπτωση το μήνυμα είναι η δύναμη της ψυχής και η ανάγκη έκφρασης που ξεπερνά την αναπηρία. Αλλά αυτό εσύ απ' ότι κατάλαβα το αρνείσαι σαν προοπτική.
Από πότε η "δύναμη της ψυχής" είναι αξιοθέατο για τρίτους που το χαζεύουν γιατί δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν; Και αυτοι , θα βοηθήσουν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ το αξιοθέατο; ΑΜ ΔΕΕΕ!!!Τσίρκο είμαστε, δηλαδή... ΜΠΡΑΑΑΒΟ!!!... και η κάργια, δηλαδή, ας πα να'ναι μιας και τα κονομάει κιόλας, ενώ ο άντρας σου, Νick, είναι και αυτός αξιοθέατο επειδή υποχρεώνεται να ζητιανεύει επίδομα στις επιτροπές; Αν ΔΕΝ έπασχε από σκπ, θα πήγαινε ποτέ;;;

Για τα υπόλοιπα, ο Σού με πρόλαβε... δυστυχώς, επαυξάνω...

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος LL--MM την Παρ Σεπ 24, 2010 9:55 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
 #40201  από LL--MM
 Παρ Σεπ 24, 2010 9:58 pm
sou έγραψε:
LL--MM έγραψε:Ασε πιά τους συναδέλφους που βρίσκουν πάτημα να μας πετάν έξω απ' όπου μπορούν...
Τι λες ρε Κασσάνδρα; Τολμάς να έχεις φιλοδοξίες; Δεν ντρέπεσαι; Τσούλησε και πήγαινε να πιείς το τσάι σου!

"Ακούς εκεί θράσος... Αρχίσανε και οι ανάπηροι να έχουν απαιτήσεις. Θέλει να μου φάει τη θέση και ούτε για κατούρημα δεν μπορεί να πάει αν δεν την βοηθήσω!"
Αυτή ακριβώς ήταν η περίπτωση στην εθνική Τράπεζα, αν δεν κάνω λάθος, έδιωξαν ανάπηρη διότι χρειαζόταν βοήθεια για να παει στην τουαλέτα...