Γιούλη Κ. έγραψε: Σας έχω πει το ζόρι μου με τις φλέβεςΕγώ το είχα αυτό για όλες τις ενέσεις γενικά, θυμάμαι όταν ήμουν παιδάκι, κλωτσούσα το γιατρό για να μη με τρυπήσει και μετά έτρεχα!!![]()
Δεν είναι τίποτα...
μα για μένα είναι βουνό


Βέβαια μετά μου έπαιρναν καραμελίτσες, παγωτάκια για να με δελεάσουν και έτσι καθόμουν.

Μετά την διάγνωση ωστόσο, μου έφυγε η συγκεκριμένη φοβία, εμ βέβαια με τόσο τρύπημα που έφαγα!!

Ο εφιάλτης μου βέβαια ήταν τα προκλητά δυναμικά, με τις βελόνες που μου είχαν καρφώσει στο κρανίο, πωπω μετά ήμουν στο αμάξι με ανοιχτά παράθυρα και νόμιζα ότι ο αέρας από έξω έμπαινε στις τρύπες που μου άνοιξαν με τις βελόνες στο κεφάλι!!



Τεράστια φοβία με τις ενέσεις παντός τύπου γενικά, αλλά τώρα δεν έχω πρόβλημα, αρκεί να μη βλέπω τη βελόνα... Πάω στη μικροβιολόγο, απλώνω το χέρι και κοιτάω στην άλλη γωνία ακούγοντας συνήθως μουσική.
Βέβαια στο μαγνητικό τομογράφο είναι χειρότερα, είσαι και κλεισμένη μέσα σε έναν πολύ μικρό χώρο, έχεις και τη φλέβα σου τρυπημένη (2πλο το κακό). Βάλε κορτιζόνη (για πρόληψη αλλεργικού σοκ), μετά παραμαγνητική, έχεις και τα ντάγκα ντούγκα του μηχανήματος, πως να κοιμηθείς για να περάσει το μισάωρο; Βαριέσαι τη ζωή σου και αν σε τρώει και η μύτη σου, τι κάνεις; Πιέζεις τη φούσκα που σου δίνουν για να έρθει ο ακτινολόγος να στην ξύσει; (το έχω απορία αυτό πάντως, γιατί την προηγούμενη φορά με είχε πιάσει τρελή φαγούρα στη μύτη)


Τελοσπάντων...
Θεώνη, καλή επιτυχία γι' αύριο!
Αλέξανδρε, γερά με τσαμπουκά!
"Bone nuit" to everybody!!
Όταν η ζωή σε κερνά λεμόνια, μην ξεχάσεις να ζητήσεις λίγη τεκίλα και αλάτι!!
Και... άσπρο πάτο!!
Και... άσπρο πάτο!!
