Καλησπέρα στην παρέα,
δημοσιεύοντας το ευχαριστώ μου στον Πάρη δε σας κρύβω ότι προβληματίστηκα.
Πώς θα το πάρετε αυτό το περί ανεπάρκειας των φαρμάκων κτλ κτλ
Εκφράζω το απόλυτο είναι μου και όλη την δραματική πορεία μου.
Πριν ένα περίπου χρόνο σε προγραμματισμένη επίσκεψη στο νευρολόγο μου, μού πρότεινε μιτοξανδρόνη, έπειτα από(ξεκινώντας από το τέλος ), 7 μήνες copaxone(για ξέπλυμα από tysabri), 4 χρόνια tysabri

, 7 μήνες rebif22, 2,5 χρόνια copaxone, 18 μήνες betaferon, 5 χρόνια γ' σφαιρίνη(συνδυασμένη με ιντερφερόνη), χώρια τα miorel, neurontine 300mg, modiodal, vesicare, cipralex, ...........
Όταν λοιπόν ο γιατρός είδε τη δυσπιστία μου στη μιτοξανδρόνη, μου πρότεινε να μπω σε ένα πρωτό-κολλο(

) εξ Αμερικής.(Θα το φρόντιζε αφού ήταν στην ομάδα ένας "δικός" του άνθρωπος).
Τον ρώτησα για τις παρενέργειες αυτής της "θεραπείας" και μου μίλησε για λευχαιμία, αλλά όχι μεγάλο ποσοστό!!!
Επειδή ήμουν κουρασμένη, απογοητευμένη και δύσπιστη(πώς να μην), μου λέει ότι του χρόνου θα κάθομαι σε καρότσι αν δεν
Δεν ξέρω αν θα χρησιμοποιήσω αμαξίδιο στο μέλλον, αλλά για φέτος μάλλον δεν θα επιβεβαιωθεί.
Γνωρίζω για μένα, ότι η "συνάντησή" μου μαζί σας μου έδειξε αυτό που δυσκολευόμουν να δω.
ΑΦΟΥ ΔΕ ΣΟΥ ΠΑΕΙ ΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΕΥΕΙΣ;;;;άσε που πιστεύω ότι θα ήμουν καλύτερα αν δεν είχα πιει όλα αυτά τα φαρμάκια.
Πρέπει να σας πω ότι οι μαγνητικές μου έφτιαχναν όταν η κλινική μου εικόνα χάλαγε.Το ιατρικό παράδοξο μου λένε οι ειδικοί.
Θα συμφωνήσω με τη Σοφία, ότι ο δρόμος της αρρώστιας μας είναι μοναδικός και ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ .