MIA MEΡΑ ΧΩΡΙΣ MS

[stan]

ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΕΖΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ....!!!!!

ΥΓ: Η κορη μου ειναι 3 ετων.....και συνεχεια μου λεει ελα να τρεξουμε.... ,τι να πω.....
Εχτες ποναγα και ημουν πολυ στεναχωρημενος,και λεει : Mαμα,ο μπαμπας γιατι ειναι ετσι...?

Δεν είμαι πατέρας (ακόμα ελπίζω), αλλά σ'αυτό με έπιασε το παράπονο. Έχω αυτή την αντίδραση όταν βλέπω γονείς να παίζουν με τα παιδιά τους. Θα μπορέσω και γω να το κάνω αυτό;

Καλημέρες!

[tarirs]

ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΕΖΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ....!!!!!

ΥΓ: Η κορη μου ειναι 3 ετων.....και συνεχεια μου λεει ελα να τρεξουμε.... ,τι να πω.....
Εχτες ποναγα και ημουν πολυ στεναχωρημενος,και λεει : Mαμα,ο μπαμπας γιατι ειναι ετσι...?

Δεν είμαι πατέρας (ακόμα ελπίζω), αλλά σ'αυτό με έπιασε το παράπονο. Έχω αυτή την αντίδραση όταν βλέπω γονείς να παίζουν με τα παιδιά τους. Θα μπορέσω και γω να το κάνω αυτό;

Καλημέρες!

Καλημερα ελπιζω πως ναι να μπορεσεις...να κανεις οτι κανουν ολοι οι μπαμπαδες....

[ΑΝΝΑ59]

ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΕΖΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ....!!!!!

ΥΓ: Η κορη μου ειναι 3 ετων.....και συνεχεια μου λεει ελα να τρεξουμε.... ,τι να πω.....
Εχτες ποναγα και ημουν πολυ στεναχωρημενος,και λεει : Mαμα,ο μπαμπας γιατι ειναι ετσι...?

Δεν είμαι πατέρας (ακόμα ελπίζω), αλλά σ'αυτό με έπιασε το παράπονο. Έχω αυτή την αντίδραση όταν βλέπω γονείς να παίζουν με τα παιδιά τους. Θα μπορέσω και γω να το κάνω αυτό;

Καλημέρες!

Γινε εσυ μπαμπας και .....ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ !!!!!! Τα παιδακια μας ΔΙΝΟΥΝ ΔΥΝΑΜΗ !!!!!!!!

[Still]

ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΕΖΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ....!!!!!

ΥΓ: Η κορη μου ειναι 3 ετων.....και συνεχεια μου λεει ελα να τρεξουμε.... ,τι να πω.....
Εχτες ποναγα και ημουν πολυ στεναχωρημενος,και λεει : Mαμα,ο μπαμπας γιατι ειναι ετσι...?

Δεν είμαι πατέρας (ακόμα ελπίζω), αλλά σ'αυτό με έπιασε το παράπονο. Έχω αυτή την αντίδραση όταν βλέπω γονείς να παίζουν με τα παιδιά τους. Θα μπορέσω και γω να το κάνω αυτό;

Καλημέρες!

η ανησυχία σου είναι απο τα συστατικά του γονέα που ενδιαφέρεται, εννοείται θα τα καταφέρεις/ουμε, θα χρειαστείς/ούμε απλά μια βοήθεια μερικές φορές, το παθαίνουν όλοι αυτό

[Κώστας]

Κωστα εγω αν ειχα 1 μερα χωρις την ΣΚΠ,θα εκανα κατι....πολυ απλο για πολλους...

ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΕΖΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ....!!!!!

Τάσο ίσως σου φάνηκε λίγο εγωιστικό που πάνω απ΄ όλους σκέφτηκα πρώτα τον εαυτό μου, στην μία μέρα χωρίς ΠΣ. Αν υποθέσουμε ότι εγώ γινόμουνα καλά για πάντα όμως, θα γινόταν καλά και η οικογένεια μου. Θα ξαναρχόταν το χαμόγελο και η χαρά στη γυναίκα μου και στο παιδί μου. Στη γυναίκα μου γιατί θα ξανάβλεπε έστω και γερασμένο τον ίδιο άνθρωπο που ερωτεύτηκε πριν από 25 χρόνια. Τον άνθρωπο που θα περπατήσει ξανά μαζί του σε μια παραλία ή στα σοκάκια κάποιου νησιού των καλοκαιρινών διακοπών, χωρίς να χρειάζεται να σπρώχνει το καρότσι του. Τον άνθρωπο που θα κοιμάται ήσυχη δίπλα του τα βράδια, χωρίς να σκέφτεται το πρωινό ξύπνημα και πως θα τον βοηθήσει να σηκωθεί απ΄ το κρεβάτι χωρίς να πέσει και να κτυπήσει.
Στο παιδί μου γιατί θα γνώριζε ένα πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ, παρά μόνο τον έβλεπε στα πρόσωπα των πατεράδων των φίλων του. Είναι πια μεγάλος για παιδική χαρά, αλλά μια βόλτα στο δάσος και λίγο ποδήλατο μαζί του, θάταν κάτι πρωτόγνωρο γι΄ αυτόν.
Επειδή όμως θα γινόμουν καλά μόνο για μία ημέρα σκέφτηκα πρώτα απ΄ όλους τον εαυτό μου. Άλλωστε για νάναι καλά κι΄ ευτυχισμένοι οι άνθρωποι που αγαπώ και επιρρεάζονται άμεσα από μένα πρέπει πάνω απ΄ όλα νάμαι καλά εγώ ο ίδιος!

[litsa]

ο γιος μου, 21 ετών γύρισε από τα καράβια του που έκανε την 2η πρακτική του. Ξέρεις Κώστα τι μου είπε?
- Μάνα, εσύ πρέπει να είσαι καλά, αν θέλεις να μας βοηθήσεις...

έμεινα κάγκελο...συνήθως οι ψυχολόγοι τα λένε αυτά..

τι θέλω να πω? δεν έχει σημασία τι κάνουμε και τι νιώθουμε, σημασία έχει να καταλάβουν ότι υπάρχουν και αυτές οι δυνατότητες... δεν μπορώ να τρέξω, όμως μπορώ να σε ακούσω και να καταλάβω τι αισθάνεσαι... δεν μπορώ να περπατήσω στο δάσος, μα μπορώ να κάνω κάτι άλλο μαζί σου..

Γιατί άραγε στεκόμαστε στα καθιερωμένα και μας τρώνε?? χάνουμε χρόνο μυρικάζοντας τι δεν μπορούμε να κάνουμε...

Ας δούμε επιτέλους τι μπορούμε να κάνουμε!!!

προχθές είδα τους φυσιολογικούς μου φίλους... η κόρη τους 16 χρονών μαλώνει συνεχεια με τον πατέρα της γιατί, δεν την ακούει και δεν τον ακούει...δεν έχουν επικοινωνία... και είναι και οι δύο δυστυχείς... ο πατέρας μπορεί και να τρέξει και να κάνει διάφορα....

οπότε , τα συμπεράσματα δικά σας..!

υ.γ δεν υποτιμώ, προς Θεού, τις καθημερινές δυσκολίες, αλλά ας δούμε μπροστά! Σίγουρα τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε!

το ίδιο λέω και στους δικούς μου!!

[costas1968]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!
ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΔΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ.
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΣΚΠ...
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΞΑΝΑ 25 (ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ 45....)
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΞΑΝΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΤΟ 1988....
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΞΑΝΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟ 2007 ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΝΟΕΟΤΕΡΗΣ ΚΑΤΑ 18 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ,ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΑΔΕΡΦΟΥ...ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΥΤΗ ΠΟΥ Ο ΒΛΑΚΑΣ (ΕΓΩ.....) ΝΤΡΑΠΗΚΑ ,ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ ΜΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΜΕΤΑ...
ΠΑΙΔΙΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ?
ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛO:
ANAΠΟΛΟΥΜΑΙ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΓΛΥΚΗΤΗΤΑ ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΜΑΣ Ή ΜΕ ΜΙΑ ΠΙΚΡΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ....
ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΜΕ ΟΜΩΣ ΣΕ ΑΥΤΑ.ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!!ΘΑ ΛΑΛΗΣΟΥΜΕ!!
ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΜΕ ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΤΟΜΕΑ (ΥΓΕΙΑ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΟΚ)
ΕΙΜΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1993.ΤΟ 2003 ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΤΡΕΧΑ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΝΕΝΑ.ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΠΗΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟ 2003 ΛΟΓΩ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ.
ΤΟ 2011 ΞΥΠΝΗΣΑ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ 100 ΜΕΤΡΑ....
ΣΑΦΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΙΑ ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ 2003 ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΖΗΣΩ...
ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΙ ΜΟΥ ΦΕΡΝΕΙ...
ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΑΥΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΓΑΖΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΜΕΛΑΓΧΟΛΕΙ..
ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΜΕΛΑΓΧΟΛΟΥΝ!!
ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟ...

[sofia]

Συγκινήθηκα αφάνταστα μ΄αυτά που διάβασα!
Δεν έχω παιδιά, όμως μπορώ να έρθω (λίγο) στη θέση του Κώστα και να αισθανθώ τη θλίψη και τον πόνο του, όταν λέει πόσο θα ήθελε να κάνει μια βόλτα με το παιδί του.

Θα θέσω όμως το εξής δίλημμα, το οποίο ακούγεται σκληρό (η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή ορισμένες φορές): Τι είναι προτιμότερο ... ένας άρρωστος γονιός μ΄ένα υγιές παιδί ή ένας υγιής γονιός μ΄ένα άρρωστο παιδί; Δε θα το ευχόμουν σε κανέναν άνθρωπο.

Καλέ μου Κώστα, νιώθω πόσο σε πικραίνει το γεγονός ότι δεν μπορείς να προσφέρεις στο παιδί σου αυτά που θα ήθελες ... αυτές τις μικρές (αλλά ουσιαστικές) καθημερινές χαρές, που κάποιοι άλλοι τις θεωρούν δεδομένες... όμως σκέψου ότι εσύ (κατά κάποιο τρόπο) ζεις τη ζωή σου μέσα από τη ζωή του γιού σου, βλέποντάς τον να μεγαλώνει, ακούγοντάς τον να σου περιγράφει την καθημερινότητά του.
Σκέψου την αντίθετη περίπτωση . . . σκέψου τι γολγοθά ανεβαίνουν οι γονείς που, ενώ οι ίδιοι μπορούν να τρέξουν, δεν μπορούν τα παιδιά τους ... είμαι σίγουρη ότι θα αντάλλασσαν τη δική τους υγεία δίχως δεύτερη σκέψη.
Το ιδανικό θα ήταν να ζούσαμε σε έναν κόσμο στρωμένο με ροδοπέταλα, όπου όλοι θα έτρεχαν με τους αγαπημένους τους ανθρώπους σε όμορφα λιβάδια, όντας υγιείς και χαρούμενοι. Δυστυχώς όμως δεν είναι πάντα έτσι.
Δεν προσπαθώ να υποτιμήσω την κατάσταση που βιώνει ο Κώστας (φοβερά δύσκολη) ... προσπαθώ να απαλύνω λίγο τον πόνο του (και τον πόνο όλων μας) βάζοντας μπροστά μας τη ζυγαριά με τα καλά και τα άσχημα (τη θέτω πάντα μπροστά μου από τότε που διαγνώστηκα)

[soulla]

ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΠΛΗ ΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ...ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΕΝΙΑ ΜΕΡΑ

[Γιάννης]

STAIRWAY TO HEAVEN