Η ΠΑΘΗΣΗ, ΕΜΕΙΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

[VASILIS]

Φίλοι, συνοδοιπόροι και συμπασχοντες γειά σας.
Θέλω να καταθέσω μερικές σκόρπιες σκέψεις, τώρα, που το μυαλό είναι μπερδεμένο και ΄λα φαντάζουν ανάκατα, φυιολογικά, αλλά και εκτός τόπου και χρόνου.
Διάβασα αρκετά άρθρα σας, και είδα τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες, την αβεβαιότητα για το κάθε τι σημαντικό και ασήμαντο που εχει να κάνει με την υπαρξη μας, τη σκλήρυνση, και τους γύρω μας.
Δυστυχώς, τα πράγματα είναι σοβαρά οσο αφορά την "γνώση" γύρω απο την πάθηση τόσο των ασθενών, όσο και του περίγυρου τους οσο μεγάλος η μικρός είναι αυτός.
Το 2013, αρχές του 2014, και (μη γελάσετε έτσι είναι) η σκπ είναι για το μεγαλύτερο κομάτι του κόσμου κάτι αντίστοιχο με την λέπρα, την πανούκλα, τη λύσσα, και άλλα πολλά.
Η ΑΓΝΟΙΑ, ελεγε ένα παλιό σποτάκι σκοτώνει.
Ετσι, ολες οι παραπάνω ασθένειες, για τους νεοέλληνες είναι αν όχι το ιδιο με την σκπ, εξίσου επικίνδυνες και μάλιστα, "κολητικές".
Και εδώ αρχίζει το πανηγύρι.
Σκλήρυνση Κατά Πλάκας.
ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ, αυτόφωτο, αυτόφυτο!
Και στον αντίποδα, πειράματα, σκευάσματα διάφορα με τις παρενέργειες τους και θεραπεία ΚΑΜΙΑ μέχρι στιγμής, Η, βρέθηκε, αλλά "είναι πολλά τα λεφτά Αρη" για να γιατρέψουμε τον κόσμο.
Πιο πολλά θα κερδίζουμε αν είναι άρρωστος.
ΕΜΕΙΣ λοιπόν, οι ταξιδευτές της σκλήρυνσης, αλλοτε είμαστε απελπισμένοι, δεν ξέρουμε ΤΙ να κάνουμε γιατί βλέπουμε να μας παρουσιάζεται όλο και κάτι καινούργιο, π.χ συνεχείς πόνοι, θόμωμα ματιών,ταχυπαλμίες, υπέρταση, υπόταση, ζάχαρο, νεύρα πολλά, εξάντληση, ζάλη και άλλα πολλά, και αλλοτε πάλι, τα γράφουμε ΟΛΑ τα συμπτώματα στα παλαιότερα των υποδημάτων μας (καλή ώρα όπως η αφεντομουτσουνάρα μου) και ασχετα με το πόσο χάλια είμαστε, συνεχίζουμε κανονικά τη ζωή μας.
Ισως αυτό ναναι και το καλύτερο, και μάλλον είναι... Δε ξέρω...
Το θέμα είναι ΤΙ κάνει το περιβάλλον μας, οι δικοί μας.
Πως μας αντιμετωπίζουν, και τι αντιμετωπίζουν λόγο της κατάστασης μας.
Αυτό το αφήνω να το σκεφτείτε ο καθένας χώρια, γιατί διάβασα πολλές τοποθετήσεις.
Διαβάζω τώρα όλα αυτά τα μπερδεμένα που εχω γράψει....
Μπερδεμένα, όπως μπερδεμένοι νοιώθουμε και εμείς, και εγώ.
Τελικά, αν εξαιρέσουμε τα προβλήματα που μας βάζει το κράτος πρόνοιας με τα επιδόματα, τα φάρμακα, και ενα σωρό άλλα, θα μπορούσαμε ανετα να τα βγάλουμε πέρα στην καθημερινότητα μας.
ΔΕΝ τα βγάζουμε όμως πέρα, γιατί πολλοί από εμάς αφήνουμε πρώτα απ' ολα να μας βάλει από κάτω η πάθηση, και μετά η αντιμετώπιση των δικών μας και των άλλων.
Εκει χαλάει η "συνταγή" και "ξυνίζει" το γλυκό.
Πρεπει ΕΜΕΙΣ να τα αλλάξουμε ΟΛΑ αυτά .
Σας μπέρδεψα με τις μπερδεμένες μου σκέψεις;

[ΑΝΝΑ59]

Μεγαλο θεμα ανοιξες ! Ανεξαρτητα απο το πώς μας βλεπουν οι αλλοι , πιστευω οτι πρεπει να ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ σεβασμο και κατανοηση ! Απο ΟΛΟΥΣ ! Ειτε ειναι ενημερωμενοι ειτε οχι ! Αν δεν ειναι , τοτε τους ενημερωνουμε εμεις ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ...Δεν ειμαστε υποχεωμενοι να κανουμε κατι τετοιο ....Επισης ΔΕΝ πρεπει να αφηνουμε να μας ''χαλανε'' με διαφορες μ@λ@κιες του τυπου ''εισαι μια χαρα ''....'' κι εγω κουραζομαι''...''κι εμενα μουδιαζουν τα χερια και τα ποδια μου'', ''δεν εχεις τιποτα , ιδεα σου ειναι ''...κλπ...κλπ.....κλπ...Πασχουμε απο μια χρονια παθηση , με πολλα και ποικιλα συμπτωματα που μπορει να μη φαινονται.........Πρεπει να καταλαβουν ΟΛΟΙ , οτι τους κανουμε μεγαλη τιμη , οταν τους εμπιστευομαστε το προβλημα μας !!!!!!!Να ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ και ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ !!!!!!!!! Παντου και παντα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[VASILIS]

Αννα με βρίσκεις ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΥΜΦΩΝΟ.
Ναι, όντως άνοιξα μεγάλο θέμα, αλλά πιστεύω ότι επρεπε για να ψαχτούμε πρώτα απ' όλους ΕΜΕΙΣ, να αντιμετωπίσουμε σωστά πρώτα απ' ολους ΕΜΕΙΣ τους εαυτούς μας και να διεκδικήσουμε -ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ολα όσα δικαιούμαστε.
Με αφήνει παγερά αδιάφορο η οποια προοπτική να εξηγήσω στον καθένα ΤΙ είναι η πάθηση μου (στο φινάλε ας ψάξει μόνος του να μάθει αν ενδιαφέρεται).

[LL--MM]

Φίλοι, συνοδοιπόροι και συμπασχοντες γειά σας.

Το 2013, αρχές του 2014, και (μη γελάσετε έτσι είναι) η σκπ είναι για το μεγαλύτερο κομάτι του κόσμου κάτι αντίστοιχο με την λέπρα, την πανούκλα, τη λύσσα, και άλλα πολλά.
Aκόμα και μεταξύ μας.

Η ΑΓΝΟΙΑ, ελεγε ένα παλιό σποτάκι σκοτώνει.
Και να'ταν μόνο η άγνοια:
Ετσι, ολες οι παραπάνω ασθένειες, για τους νεοέλληνες είναι αν όχι το ιδιο με την σκπ, εξίσου επικίνδυνες και μάλιστα, "κολητικές".
Και εδώ αρχίζει το πανηγύρι.
Σκλήρυνση Κατά Πλάκας.
ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ, αυτόφωτο, αυτόφυτο!
Όπως είπε πολύ σωστά κι η Κωνστανίνα με κάποιες μικροπροσθήκες μου, viewtopic.php?f=14&t=2137&start=10

ΕΜΕΙΣ λοιπόν, οι ταξιδευτές της σκλήρυνσης, αλλοτε είμαστε απελπισμένοι, δεν ξέρουμε ΤΙ να κάνουμε γιατί βλέπουμε να μας παρουσιάζεται όλο και κάτι καινούργιο, π.χ συνεχείς πόνοι, θόμωμα ματιών,ταχυπαλμίες, υπέρταση, υπόταση, ζάχαρο, νεύρα πολλά, εξάντληση, ζάλη και άλλα πολλά, και αλλοτε πάλι, τα γράφουμε ΟΛΑ τα συμπτώματα στα παλαιότερα των υποδημάτων μας (καλή ώρα όπως η αφεντομουτσουνάρα μου) και ασχετα με το πόσο χάλια είμαστε, συνεχίζουμε κανονικά τη ζωή μας.
Θέλοντας και μη, μεγαλύτερος μπελάς η αυτοκτονία...

Ισως αυτό ναναι και το καλύτερο, και μάλλον είναι... Δε ξέρω...
Το θέμα είναι ΤΙ κάνει το περιβάλλον μας, οι δικοί μας.
Πως μας αντιμετωπίζουν, και τι αντιμετωπίζουν λόγο της κατάστασης μας.
Υπάρχουν σύζυγοι και γονείς, (οι αποκαλούμενοι "φροντιστές") που ευτυχώς, στέκονται σε μερικούς από μας κατ'αξιοθαύμαστο τρόπο, και χαρά στο κουράγιο τους!
Ατυχώς, δεν είναι πάντα όλοι έτσι.

Αυτό το αφήνω να το σκεφτείτε ο καθένας χώρια, γιατί διάβασα πολλές τοποθετήσεις.
Διαβάζω τώρα όλα αυτά τα μπερδεμένα που εχω γράψει....
Μπερδεμένα, όπως μπερδεμένοι νοιώθουμε και εμείς, και εγώ.
Τελικά, αν εξαιρέσουμε τα προβλήματα που μας βάζει το κράτος πρόνοιας με τα επιδόματα, τα φάρμακα, και ενα σωρό άλλα, θα μπορούσαμε ανετα να τα βγάλουμε πέρα στην καθημερινότητα μας.
Φύτεψαν το "ΑΝ" και δε φύτρωσε... Αν εξαιρούνταν τα προβληματα της σκπ, ο αντμίν ίσως να μας είχε προσφέρει άλλο θέμα στο σάιτ (ας πουμε με πόστερ των μεγάλως μουσείων) αλλά δε θα ήμασταν εδώ γι'αυτό...

ΔΕΝ τα βγάζουμε όμως πέρα, γιατί πολλοί από εμάς αφήνουμε πρώτα απ' ολα να μας βάλει από κάτω η πάθηση, και μετά η αντιμετώπιση των δικών μας και των άλλων.
Εκει χαλάει η "συνταγή" και "ξυνίζει" το γλυκό.
Πρεπει ΕΜΕΙΣ να τα αλλάξουμε ΟΛΑ αυτά.
ΜΑΚΑΑΡΙ, αλλά τι προτείνεις επί της ουσίας για τις απαιτήσεις;
Για τα υπόλοιπα, μέχρι να κάτσω να στ'αραδιάσω αυτά, τα κάλυψε μόλις η Αννα!

Σας μπέρδεψα με τις μπερδεμένες μου σκέψεις; Να'ταν αυτά τα μόνα μπερδέματα!

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

[VASILIS]

Γιαγιά Κασσάνδρα!
Για τις ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ, θα προτείνω κάτι τρομερά απλό το οποίο ΕΜΕΙΣ με την αδιαφορία μας το κάνουμε να φαντάζει βουνό.
ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΝΑΠΕΔΕΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΜΕΣΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ.
Περιμένοντας "αλλους" να βγάλουν για εμάς το φίδι από την τρύπα, η περιμένοντας το "μάνα εξ ουρανού" δεν γίνεται τίποτα.
Πιστεύω να σε κάλυψε η απάντηση μου, οσο .... μπερδεμένη κι αν είναι.

[Κωνσταντίνα]

Καλησπέρα συνάδελφοι
Βασίλη ωραίο το θέμα σου για σκέψη και επίγνωση, για εκτόνωση και τακτοποίημα.........

Να γράψω κι εγώ με τη σειρά μου τη θέση μου.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν την πορεία μου, την κατάστασή μου (απόκτημα της νόσου), τις στρατηγικές που έχω εφεύρει προκειμένου να βρίσκω τη χαρά.
Όλα αυτά είναι ηρωικά για κάποιους(όσους με συναναστρέφονται), αλλά θα σας πω ότι έχω την πολυτέλεια να πηγαίνω στην τουαλέτα μόνη μου και να οδηγώ το διασκευασμένο μου αυτοκίνητο.
Με απλά λόγια, όταν μιλάμε δεν μπορούμε να καταλάβουμε την ιδιαιτερότητα της κατάστασης του συμπάσχοντα.Είμαστε τόσο διαφορετικοί

Αυτό σημαίνει ότι μέχρι πριν λίγο καιρό δεν είχα "μπει στα παπούτσια" κάποιου που για να πάει τουαλέτα εξαρτάται από την ευχέρια που έχει ο άλλος, ο φροντιστής του, ο έταιρος-άλλος-τρίτος που λένε στα χαρτιά των επιδομάτων, που μπορεί να είναι ένας ηλικιωμένος γονιός.
Αυτός ο φροντιστής, κουρασμένος, αγχωμένος, παραπονεμένος για τη μοίρα που του 'λαχε να φροντίζει το παδί του, μη εκπαιδευμένος, να μην προλαβαίνει την επιτακτικότητα του ασθενή και να σφουγγαρίζει μετά...............
Στη θέση του γονιού μπορεί να είναι ένας σύντροφος............

Ο αποδέκτης που εισπράττει τη δυσφορία, δεν ξέρω πόσο βοηθητικό θα ήταν να του πω, -έλα μπορείς, θα τα καταφέρεις, διεκδίκησε, μη σε παίρνει από κάτω, μην παραιτείσαι, ....................
Όλοι εμείς είμαστε τόσο διαφορετικοί και το μεγάλο ζήτημα είναι πώς αισθανόμαστε οι ίδιοι με τη σκπ.Οι άλλοι ακολουθούν σε αυτό που πιστεύουμε εμείς για μας.
Ας ξεκαθαρίσουμε εμείς το στίγμα μας(δύσκολο πολύ) και ίσως αν δε νιώθουμε βάρος, να σηκώσουμε το ανάστημά μας, κι ας καθόμαστε στον καναπέ(λόγω αντικειμενικής ανημπόριας).

[VASILIS]

Κωνσταντίνα καλημέρα και σε εσένα.
Θα σταθώ σε ένα σημείο....
Να ξεκαθαρίσουμε τη "μπουγάδα" ΠΡΩΤΑ με τους εαυτούς μας, να μάθουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι ΠΩΣ θα αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα μας.
Και για να γίνω πιο αναίσθητος, ΔΕΝ θα στεναχωρεθώ ιδιαίτερα για το αν οι γονείς η γυναίκα, τα παιδιά μου αγκομαχούν με την παρουσία μου, που ακόμα, εγώ κι αν έχω πολυτέλεια, αυτοεξυπηρετούμαι.
Ξεκαθάρισα τη θέση μου, την είδαν τη ζουν , ΞΕΡΟΥΝ οτι η υγεία μερα με τη μερα φεύγει ολο και πιο πολύ και το καροτσακι ερχεται η η τύφλωση η το "μαινάρισμα" (που έλεγε ο παλιός μου καπετάνιος).
ΞΕΡΟΥΝ, οτι τώρα είναι τα εύκολα, οτι τα δύσκολα δεν ήρθαν ακόμα.
Το αποδέχτηκαν, και μετα την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, και τα όποια "αγκομαχητά" επιτρέπονται μόνον κατά τις νυχτερινές και πρώτες πρωινές ώρες στο κρεβάτι.
Με λίγα λόγια, "η με θέλετε και θα μου σταθείτε, η το απορριμματοφόρο περνάει από κάτω, και με χωράει για τη χωματερή"

[Κωνσταντίνα]

Κωνσταντίνα καλημέρα και σε εσένα.
Θα σταθώ σε ένα σημείο....
Να ξεκαθαρίσουμε τη "μπουγάδα" ΠΡΩΤΑ με τους εαυτούς μας, να μάθουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι ΠΩΣ θα αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα μας.
Και για να γίνω πιο αναίσθητος, ΔΕΝ θα στεναχωρεθώ ιδιαίτερα για το αν οι γονείς η γυναίκα, τα παιδιά μου αγκομαχούν με την παρουσία μου, που ακόμα, εγώ κι αν έχω πολυτέλεια, αυτοεξυπηρετούμαι.
Ξεκαθάρισα τη θέση μου, την είδαν τη ζουν , ΞΕΡΟΥΝ οτι η υγεία μερα με τη μερα φεύγει ολο και πιο πολύ και το καροτσακι ερχεται η η τύφλωση η το "μαινάρισμα" (που έλεγε ο παλιός μου καπετάνιος).
ΞΕΡΟΥΝ, οτι τώρα είναι τα εύκολα, οτι τα δύσκολα δεν ήρθαν ακόμα.
Το αποδέχτηκαν, και μετα την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, και τα όποια "αγκομαχητά" επιτρέπονται μόνον κατά τις νυχτερινές και πρώτες πρωινές ώρες στο κρεβάτι.
Με λίγα λόγια, "η με θέλετε και θα μου σταθείτε, η το απορριμματοφόρο περνάει από κάτω, και με χωράει για τη χωματερή"

VASILIS καλησπέρα,
πω πω βιασύνη μου θύμισες το ανέκδοτο με το γρύλλο
Είναι πολύ τολμηρό να το πω στο forum
Είσαι αν έχω καταλάβει καλά, σε κατάσταση ελεγχόμενη .
Δεν υπάρχει λόγος και είμαι απόλυτη σ' αυτό να μιλάς τώρα για καρότσια, τύφλωση, "μαινάρισμα", απορριμματοφόρο, χωματερή
Ακόμα κι εγώ που είμαι επιβαρυμένη, αλοίμονο αν πίστευα:
οτι η υγεία μερα με τη μερα φεύγει ολο και πιο πολύ και το καροτσακι ερχεται η η τύφλωση η το "μαινάρισμα" (που έλεγε ο παλιός μου καπετάνιος).

Αναίσθητος δε φαίνεται να είσαι, κάθε άλλο μάλιστα, να σου πω ότι τα παιδιά μας δεν μας επέλεξαν και δεν είναι δίκαιο να αγκομαχούν με την παρουσία μας.
Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, αλλά άνευ όρων ξέρω μόνο τις μάνες κι από αυτές κάποιες κάνουν την εξαίρεση.Θέλω να πω ότι οι σύντροφοι βρίσκονται δίπλα μας όχι έπειδή έκαναν σύμβαση μαζί μας, αλλά επειδή υπάρχει αλληλλοκατανόηση, αγάπη, αναγνώριση, γονεϊκότητα.

Συγγνώμη για τα γραφόμενά μου, αν είναι λίγο διδαχτικά, αλλά πρώτον τρόμαξα και δεύτερον θύμωσα.
Έτσι τα νιώθω εγώ

[ΧΡΗΣΤΟΣ 76]

ΚΑΛΗΣΠΕΕΕΕΕΕΡΕΕΕΣΣΣ....


Η ΠΑΘΗΣΗ, ΕΜΕΙΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.... ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟ....Η ΖΩΗ,ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΑΝΕ....

ΟΠΟΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ,ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ ΜΑΣ ,ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ ΜΑΣ ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΜΑΣ... ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΝΑ ΣΚΑΜΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΒΡΑΔΑΚΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΜΕ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΜΠΥΡΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ...ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΔΙΑΔΡΟΜΟ ΚΑΠΟΙΑΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ...ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ...ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ....

ΤΑ ΠΟΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...ΘΑ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΠΑΝΤΑ ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΑ...ΜΕ ΑΚΟΥΣ?
ΠΑΝΤΑ ..ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ ΑΕΡΑ..ΕΔΩ ΘΑ ΕΧΕΙ ΗΛΙΟ...ΜΕ ΑΚΟΥΣ?
ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ....ΕΔΩ ΘΑ ΕΧΕΙ ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΓΕΛΙΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΘΩ ΤΡΙΠΛΗ ΩΣΗ...ΜΕ ΑΚΟΥΣ?

ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ,,,,ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΤΟΥΣ....ΟΙ ΚΑΗΜΕΝΟΙ..ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ...


ΤΟΥΤΑ ΕΙΧΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ.....ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ,,,ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΛΕΕΕΜΕΕΕΕ...ΟΕΟ.

[soulla]

ΣΩΣΤΟΣ RESPECT