ΖΕΤΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ έγραψε:passenger έγραψε:Σήμερα το πρωί έκανα κάτι που είχα πάνω από 1 χρόνο να το κάνω γιατί φοβόμουν ότι λόγο της ασθένειας μας δεν θα μπορούσα να το ξανακάνω , αν και δεν έχω κινητικά προβλήματα .
Ξύπνησα 4 το πρωί , φόρτωσα στο αυτοκίνητο την στολή , τα ψαροτουφεκα , βατραχοπέδιλα , και πήγα σε μια μακρινή παραλία που πήγαινα παλιά και έκανα ψαροτουφεκο μόνος . Η αλήθεια είναι ότι στο δρόμο είχα διάφορα στο μυαλό μου : Αν θα μπορούσα να βουτήξω , αν θα κουραζόμουν , και διάφορα αν αν αν ….
Τελικά μετά από 2μισή ώρες ψαροτουφεκο βγήκα και ήμουν ΜΙΑ ΧΑΡΑ !!!! Οκ κουρασμένος , αλλά με μια ψυχολογία μέχρι τον ουρανό , και μέχρι 40 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας . Εντάξει η βουτιές μου δεν ήταν όπως πριν , ούτε οι ώρες που έμεινα μέσα ήταν οι ίδιες , αλλά σε αυτό σίγουρα εκτός της ΣΚΠ φταίει και η ηλικία , αλλά και η αποχή από το ….. Σπορ . Υδροβιοτιτα πια δεν υπάρχει , αλλά τα αισθήματα μέσα στη γαλανή είναι πάντα τα ιδία !!!
Ο λόγος φυσικά που ανέφερα αυτή τη προσωπική στιγμή δεν ήταν για να σας πω ότι κάνω ΨΤ . , αλλά γιατί έχοντας το πρόβλημα για 11 χρόνια , αυτό που έχω καταλάβει ( και όλοι το ξέρεται ) είναι ότι η ψυχολογία σε αυτή την ασθένεια είναι το παν !!! Αν από την ημέρα που παίρνουμε την διάγνωση σκεπτόμαστε ότι θα μένουμε παράλυτοι και δεν κάνουμε τίποτα , και παρατήσουμε τη ζωή , είναι σίγουρο πως η ασθένεια θα μας καθηλώσει πολύ πολύ γρηγορότερα . Πώς να το πω ; Αν από τη στιγμή που παίρνουμε τη διάγνωση αρχίσουμε να λέμε , δεν κάνω το ένα , δεν κάνω το άλλο , τότε ποια είναι η διαφορά με ένα άνθρωπο που είναι καθηλωμένος σε ένα καροτσάκι ; Μπορεί του χρόνου να έχω κινητικά προβλήματα …. Μπορεί και αύριο να έχω ένα τροχαίο και ( χτύπα ξύλο ) σκοτωθώ . Εγώ κάνω τα σχέδια για την ζωή μου όπως και πριν , και ….
whatever is to be will be
Μπραβο passenger!Συμφωνω απολυτα με αυτα που λες και το λεω εγω που δεν ειμαι και απο τους γενναιοτερους ανθρωπους επι της γης...Νεα στα διχτυα της σκπ (σημερα συμπληρωνω 9 μηνες ).Λιγο να αισθανθω χαλια κινητικα αρχιζω και σκεφτομαι " Μηπως ξεκιναει νεα υποτροπη ? " .Με τον καιρο βεβαια χαλαρωνω σιγα -σιγα απο αυτο το φοβο και η ψυχολογια μου γινεται καλυτερη.Ζω σε μια μαιζονετα που σιχτηριζω τα σκαλοπατια που πρεπει να ανεβοκατεβω καθε μερα.Ομως η καλη ψυχολογια μας επιφυλασσει καποιες φορες ευχαριστες εκπληξεις.Καθε φορα που πηγαινω να περπατησω στο βουνο τα ποδια μου εκει που στο σπιτι πηγαινοερχονται με το ζορι μεταμορφωνονται σε ...δρομεα που κανει 6 χλμ. στον Λουσιο ,αλλα τοσα στην Παυλιανη κ.τλ.Ας προσπαθησουμε ολοι για το καλυτερο ,ας μαζεψουμε οσες περισσοτερες εμπειριες μπορουμε παρεα με τους αγαπημενους μας και αν στο μελλον τα πραγματα γινουν χειροτερα (πραγμα που απευχομαι για ολους) ας ταξιδευουμε βλεποντας τον κοσμο απο το καταστρωμα ενος κρουαζιεροπλοιου !(πλακα κανω ...μη με δειρετε!)
Ζετα αυτός είναι και ο λόγος που ξεκίνησα αυτό το θέμα , και όχι φυσικα για να δηλώσω ότι κάνω ΥΨ .
Καλώς η κακός είμαι αισιόδοξος άνθρωπος , και παράλληλα ρεαλιστής , ποτέ δεν σκέπτομαι ότι θα χάσω παρότι έχω χάσει πολλές φόρες . Αυτό που προσπαθώ να περάσω εδώ , αυτό προσπαθώ να περάσω και στην κόρη μου . Στη ζωή ΠΡΕΠΕΙ να είσαι μαχητής , και πρέπει όσο μπορείς , και απ όπου μπορείς να την ζεις . Άλλωστε είναι πολύ μικρή για να κάθεσαι να μοιρολατρεις , και να μιζεριαζεις .
Για σκέψου αν μετά 20-30 χρόνια είσαι στην ιδία κατάσταση που είσαι τώρα ….. Άντε και λίγο χειρότερα , πως θα αισθανθείς αν σκεφτείς πως όλα αυτά τα χρόνια τα έχασες γιατί φοβόσουν να κάνεις το ένα , το άλλο , μην τυχόν και χειροτερέψεις ; Και ποια η διαφορά αν είχες από τότε με κινητικά προβλήματα , αφού τώρα πλέον είσαι μεγάλη και δεν μπορείς να κάνεις αυτά που πάντοτε ήθελες ;
Και επειδή ίσως κάποιοι να σκεφτούν ότι : ( Εντάξει εσύ δεν έχεις ακόμη κινητικά προβλήματα γιατί τα λες ) η απάντηση μου είναι ότι έχω σχεδόν οοοολα τα συμπτώματα που έχω διαβάσει από τους άλλους ενώ και κινητικά δεν είμαι και….. Τζακ Νορις !!! Έχω κάνει κάποιες αναγκαίες εκπτώσεις στην ζωή μου , αλλά πάντα προσπαθώ να βρίσκω ασχολίες που να μου ανεβάζουν το ηθικό , και να με κάνουν να νιώθω ότι δεν είμαι άχρηστος και τελειωμένος !!!
Και τώρα θα σας πω κάτι πραγματικά αισιόδοξο . Πριν από μερικούς μήνες όταν είχα πάει στο ΙΚΑ να πάρω τις αγαπημένες ενεσουλες μου
, συνάντησα μια κύρια 65-70 χρονών η οποία κρατούσε μπαστουνάκι , το οποίο το είχε περισσότερο για ψυχολογικούς λόγους ( όση ώρα μιλούσαμε και ήταν όρθια το είχε στον αέρα η στον τοίχο ) και η κύρια αυτή έχει ΣΚΠ . Εμένα η εικόνα αυτής της κυρίας μου έμεινε και όχι το καροτσάκι . Και δεν την είχε και λίγα χρόνια την ασθένεια …..
Συμβουλή: Όσο μπορείς να κάνεις κάτι, (οτιδήποτε) κάνε το και μην το αφήνεις για αύριο.
Αυτό απεφάνθη κι ο παππούς μου ο Αιμίλιος Παπινιανός το 212 μ.Χ.: Έπαρχος του Πραιτωρίου ("υποαυτοκράτορας") αντιστάθηκε στην απαίτηση του αυτοκράτορα Σεπτιμου Σεβήρου (επιλεγόμενου Καρακάλα) να του βρει δικαιολογία να ξεκάνει τον αδελφό του Πούμπλιο Γκέτα: 
Σεπτιμος Σεβήρος
Μόνο πολύ αργότερα, το 534 ο Ιουστινιανός τον έβαλε ώς προέχουσα αναφορά στους Κώδικες του: Το κείμενο του Ιουστινιάνειου Πανδέκτη βασίζεται στο έργο του.
