Σας χαιρετώ όλους.
Με λένε Αντωνία και είμαι 38 χρόνων. Διεγνώστηκα με ΣΚΠ τον Ιανουάριο του 2011. Πρώτο σύμπτωμα που θυμάμαι ήταν το 2008 με μούδιασμα στο ένα πόδι που θεώρησα ότι ήταν λόγω κούρασης εξαιτίας μιας μετακόμισης. Στη συνέχεια όταν έμεινα έγκυος το 2009, παρουσιάστηκε αιφνίδια βαρυκοία στο δεξί μου αυτί ενώ βρισκόμουν στην πέμπτη εβδομάδα της κύησης. Τότε χωρίς να γνωρίζω την ύπαρξη της ΣΚΠ δεν πήρα καμμία θεραπεία, δηλ κορτιζόνη, και σιγά σιγά επανήλθε πλήρως η ακοή μου. Γέννησα φυσιολογικά και θήλασα την κόρη μου για εννέα μήνες. Τον Ιανουάριο του 2011 παρουσιάστηκε οπτική νευρίτιδα στο αριστερό μάτι, ακολούθησε μαγνητική όπου βρέθηκαν εστίες σε εγκέφαλο και αυχένα και παρακέντηση αρνητική. Μετά από 5θήμερο σχήμα κορτιζόνης επανήλθε κανονικά η όρασή μου. Από τότε ξεκίνησα Rebif 44 και στην πορεία Βιταμίνη D. Τέλος, εδώ και δύο εβδομάδες μετά από συζήτηση με τον νευρολόγο, έχω σταματήσει τις ενέσεις για να προσπαθήσω για δεύτερο παιδί όσο με παίρνει ακόμα ηλικιακά.
Από τον Οκτώβριο του 2012 καταλαβαίνω ότι κάτι αλλάζει στην όρασή μου και στα δύο μάτια σε μικρό βαθμό (σε σημείο που σκέφτομαι μήπως είμαι υπερβολική). Δηλαδή νομίζω ότι βλέπω μικρά "χιονάκια" όπως τα χιονάκια της τηλεόρασης πολύ λιγότερα όμως. Έκανα εξέταση οπτικών πεδίων η οποία βγήκε πολύ καλή, εγκεφαλογράφημα το οποίο βγήκε καλό και νευρολόγος και οφθαλμίατρος μου είπαν να μην ασχολούμαι και ότι δεν είναι τίποτα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν σας έχει συμβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο ή αν έχετε ακούσει κάτι. Όσο μπορούσα είχα σταματήσει να το πολυσκέφτομαι γιατί δεν επηρεάζει ιδιαίτερα την καθημερινότητα μου αλλά τώρα με το σταμάτημα της θεραπείας αρχίζω να έχω ανασφάλειες και να φοβάμαι μήπως επιδεινωθεί.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω γιατί εδώ και δύο χρόνια που σας παρακολουθώ με βοηθήσατε πολλές φορές μέσα από τις συζητήσεις σας.
Με λένε Αντωνία και είμαι 38 χρόνων. Διεγνώστηκα με ΣΚΠ τον Ιανουάριο του 2011. Πρώτο σύμπτωμα που θυμάμαι ήταν το 2008 με μούδιασμα στο ένα πόδι που θεώρησα ότι ήταν λόγω κούρασης εξαιτίας μιας μετακόμισης. Στη συνέχεια όταν έμεινα έγκυος το 2009, παρουσιάστηκε αιφνίδια βαρυκοία στο δεξί μου αυτί ενώ βρισκόμουν στην πέμπτη εβδομάδα της κύησης. Τότε χωρίς να γνωρίζω την ύπαρξη της ΣΚΠ δεν πήρα καμμία θεραπεία, δηλ κορτιζόνη, και σιγά σιγά επανήλθε πλήρως η ακοή μου. Γέννησα φυσιολογικά και θήλασα την κόρη μου για εννέα μήνες. Τον Ιανουάριο του 2011 παρουσιάστηκε οπτική νευρίτιδα στο αριστερό μάτι, ακολούθησε μαγνητική όπου βρέθηκαν εστίες σε εγκέφαλο και αυχένα και παρακέντηση αρνητική. Μετά από 5θήμερο σχήμα κορτιζόνης επανήλθε κανονικά η όρασή μου. Από τότε ξεκίνησα Rebif 44 και στην πορεία Βιταμίνη D. Τέλος, εδώ και δύο εβδομάδες μετά από συζήτηση με τον νευρολόγο, έχω σταματήσει τις ενέσεις για να προσπαθήσω για δεύτερο παιδί όσο με παίρνει ακόμα ηλικιακά.
Από τον Οκτώβριο του 2012 καταλαβαίνω ότι κάτι αλλάζει στην όρασή μου και στα δύο μάτια σε μικρό βαθμό (σε σημείο που σκέφτομαι μήπως είμαι υπερβολική). Δηλαδή νομίζω ότι βλέπω μικρά "χιονάκια" όπως τα χιονάκια της τηλεόρασης πολύ λιγότερα όμως. Έκανα εξέταση οπτικών πεδίων η οποία βγήκε πολύ καλή, εγκεφαλογράφημα το οποίο βγήκε καλό και νευρολόγος και οφθαλμίατρος μου είπαν να μην ασχολούμαι και ότι δεν είναι τίποτα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν σας έχει συμβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο ή αν έχετε ακούσει κάτι. Όσο μπορούσα είχα σταματήσει να το πολυσκέφτομαι γιατί δεν επηρεάζει ιδιαίτερα την καθημερινότητα μου αλλά τώρα με το σταμάτημα της θεραπείας αρχίζω να έχω ανασφάλειες και να φοβάμαι μήπως επιδεινωθεί.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω γιατί εδώ και δύο χρόνια που σας παρακολουθώ με βοηθήσατε πολλές φορές μέσα από τις συζητήσεις σας.
.
Γεια σου Αντωνια ! Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ με την Κωνσταντινα . Να χαρεσαι το κοριτσακι σου και , με το καλο , να γινεις μανουλα για δευτερη φορα !!!!!!!! 
, (λόγο παύσης της ιντερφρόνης;) και ξεκαθάρισαν τα πράγματα.
