Καλησπέρα σε όλους σας! Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Με λένε Μάνο και αυτή την περίοδο βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη για το μεταπτυχιακό μου. Η ιστορία μου ξεκινάει από τον Αύγουστο του 2011 όπου παρατήρησα ότι είχα οπτικές διαταραχές. Λέγοντας οπτικές διαταραχές εννοώ αδυναμία εστίασης και διπλωπία. Φυσικά η πρώτη μου κίνηση ήταν να πάω σε οφθαλμίατρο η οποία μου είπε ότι με βρήκε φυσιολογικότατο (από τη δική της πλευρά) και ότι θα πρέπει να πάω σε Νευρολόγο. Για να είμαι ειλικρινής φοβήθηκα να πάω αλλά ωστόσο έφυγε από μόνη της η διπλωπία μετά από μερικές ημέρες. Όταν πήγα στο στρατό, το Νοέμβριο του ίδιου έτους, η διπλωπία και η αδυναμία εστίασης επανεμφανίστηκαν γύρω στο Μάρτιο του 2012 αλλά αυτή τη φορά επέμεναν περισσότερο από την πρώτη φορά. Ερχόταν και έφευγε κατά τη διάρκεια της ημέρας, με κούραζε υπερβολικά το γεγονός ότι τα έβλεπα διπλά με αποτέλεσμα να πάω στο γιατρό της μονάδας ο οποίος μου έβγαλε παραπεμπτικό για το 401 ΓΣΝΑ. Εκεί, αφού διαπίστωσε και ένας καραβανάς Νευρολόγος με το δάχτυλο και το σφυράκι ότι πράγματι υπάρχει ένα θεματάκι με κάνει εισαγωγή όπου προχώρησα σε Αξονική εγκεφάλου, ΗΕΓ, Μαγνητική εγκεφάλου και πλήρη ανοσολογικό έλεγχο και τα αποτελέσματα σε όλες αυτές τις εξετάσεις ήταν όλα φυσιολογικά. Φεύγω από εκεί με τη διάγνωση ''Διπλωπία με αρνητικό νευροαπεικονιστικό έλεγχο''. Όταν πλέον απολύθηκα, επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη και τώρα, ένα χρόνο μετά ακριβώς, με ξαναθυμήθηκαν τα συμπτώματα αυτά σε συνδυασμό με μυρμηγκιάσματα στις πατούσες μου στην αρχή στο αριστερό μου πόδι και μετά και στα δύο. Οι αντοχές μου είναι επίσης μειωμένες, δηλαδή κουράζομαι πάρα πολύ εύκολα πλέον, δε μπορώ ν ανέβω σκάλες με ευκολία, νιώθω υπερβολική κούραση ακόμα και όταν περπατάω μικρές αποστάσεις. Ο πόνος εντοπίζεται στις γάμπες και γενικά στην περιοχή κάτω από το γόνατο, σαν κάτι να σφίγγει τους μύες μου. Στη συνέχεια όλο αυτό ανεβαίνει και στους τετρακέφαλους και καταλήγει στη μέση όπου πραγματικά σε εκείνη την περίπτωση δεν μπορώ να κουνήσω. Άμα ξαπλώσω εκείνη την ώρα ο πόνος υποχωρεί αλλά όχι πάντα. Υπάρχουν φορές που έχω ξυπνήσει και με αυτό το αίσθημα. Τώρα ξαναπήγα στο Α.Χ.Ε.Π.Α στα επείγοντα, καθώς δεν είχα χρήματα για να πάω σε κάποιον ιδιώτη, και με ξανάκαναν εισαγωγή αλλά σήμερα πήρα εξιτήριο με τη διάγνωση ''Διπλωπία υπό διερεύνηση'' και τώρα είμαι σπίτι μου. Εκεί μου ξανάκαναν πάλι έλεγχο, έκανα και προκλητά δυναμικά αλλά βγήκαν και αυτά φυσιολογικά. Θα επαναλάβω Μαγνητική εγκεφάλου και αυχένα με σκιαγραφικό στις 27/3 στο Παπαγεωργίου και θα δούμε τι θα δείξει. Οι γιατροί υποψιάζονται MS ή μυασθένεια ή τίποτα από τα δύο καθώς είναι λίγο λέει λεπτή η υπόθεση με τη διπλωπία. Δε ξέρω τι να πω, πραγματικά. Η αλήθεια είναι ότι με έχει κουράσει πάρα πολύ όλη αυτή η ιστορία κάθε τρις και λίγο να έχω διπλωπία και γενικά όλα αυτά και κάθε φορά που πηγαίνω σε κάποιο νοσοκομείο να με κάνουν εισαγωγή και να ξαναπερνάω όλη αυτή τη διαδικασία. Εν ολίγοις, ούτε και οι γιατροί έχουν καταλήξει κάπου συγκεκριμένα, μόνο εικασίες ακόμα. Γνωρίζω ότι η ΣΚΠ είναι κάτι σαν ''δακτυλικό αποτύπωμα'' και ότι ο καθένας είναι ξεχωριστή περίπτωση αλλά θα ήθελα και τη δική σας γνώμη. Σας είπα και το ιστορικό μου και σίγουρα ξέρετε δυο τρία πράγματα παραπάνω από τους γιατρούς γιατί όσο να ναι δεν τα βιώνουν όλα αυτά.Οι ερωτήσεις που θα ήθελα να σας κάνω είναι οι εξής: Εφόσον εμφανίστηκε η διπλωπία την πρώτη φορά, αν επρόκειτο για πολλαπλή σκλήρυνση δε θα έδειχνε κάτι η μαγνητική που έκανα ένα χρόνο πριν; Υπάρχει περίπτωση να δείξει κάτι ένα χρόνο μετά; Είχε κάποιος από εσάς τα ίδια συμπτώματα με μένα; Και εφόσον τα είχε, είχε και αρνητικό νευροαπεικονιστικό έλεγχο; Με συγχωρείτε για το κείμενο - ποταμό που σας έγραψα αλλά ανησυχώ γενικά, όχι για το τι μπορεί να έχω (πλέον όλα αντιμετωπίζονται) αλλά γιατί ΔΕΝ ΞΕΡΩ τι έχω και μ ενοχλεί κάθε τρεις και λίγο όλο αυτό το πράγμα. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διαθέσατε για να διαβάσετε την ιστορία μου και περιμένω τα μηνύματά σας. Να περνάτε όμορφα. Μάνος 
Δεν μπορείς ν ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις τη θεά της ακτής.
Γεια σου Μανο !!!!! Μακαρι να μπορουσα να απαντησω σε ολες τις ερωτησεις σου !!!Δεν μπορω , ομως. Εχω διαγνωστει , εδω και 17 χρονια . Συμπτωματα , παρομοια με τα δικα σου , ειχα και εχω.Παντα, παρεα με απεικονιστικα ευρηματα . Επισης τα , δικα μου, συμπτωματα ειναι μονιμα και εξαφανιζονται ή γινονται λιγοτερο εντονα, οταν παρω κορτιζονη .Η περιπτωση σου , οπως καταλαβαινεις , χρειαζεται ψαξιμο . Ισως χρειαστει να σε δει γιατρος κι αλλης ειδικοτητας. Το θετικο ειναι οτι φαινεσαι ψυχραιμος. Μεινε ετσι , οπλισου με υπομονη και ψαξε !!!!!!!! Σου ευχομαι τα καλυτερα !!!!!!!!!!!!!!!!! 
Προσπαθώ να αντιμετωπίσω με χιούμορ την κατάσταση και το ίδιο βιολί κάθε τρις και λίγο, άσχετα ότι μέσα μου μπορεί να ανησυχώ. Σίγουρα δεν μπορούμε να κάνουμε διάγνωση από εδώ, εκ των πραγμάτων δε γίνεται, απλά πήρα την πρωτοβουλία να μοιραστώ μαζί σας τις ανησυχίες μου. Ήθελα να ανοιχτώ σε μια κοινότητα της οποίας ενδεχομένως να γίνω μέλος. 
