• ΣΚΠ και κοινωνική ζωή...

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #86187  από mplearkouda
 Παρ Φεβ 22, 2013 3:34 pm
Τώρα τελευταία έχω συνειδητοποιήσει πόσο πολύ επηρεάσηκε η κοινωνική μου ζωή απο τότε που ανακάλυψα ότι έχω ΣΚΠ. Και αναρωτιέμαι, συμβαίνει και σε άλλους αυτό?
Εννοώ σε ποιο βαθμό επηρεάζει η αρρώστια την κοινωνική σας ζωή?
 #86190  από litsa
 Παρ Φεβ 22, 2013 3:46 pm
:laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling:

επέτρεψε μου να γελάσω!! - λόγω της μαυρίλας μου σήμερα, που θα πάει θα συνέλθω..-

και βέβαια επηρεάζει και μάλιστα πολύ...
το έχω ξαναγράψει, ότι όοοολοι εξαφανίστηκαν, ούτε τηλέφωνο ούτε επίσκεψη, ούτε επικοινωνία...
το γιατί... άγνωστο... ή μάλλον αρκετά γνωστό σήμερα..

σήμερα τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα.. αλλά εξαρτήθηκε από εμένα...

είναι μεγάαααααααααλη ιστορία όλο αυτό...
 #86192  από Φαίδρα
 Παρ Φεβ 22, 2013 4:26 pm
Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά που λέει πως εμείς οι ίδιοι "εξαφανιζόμαστε", είτε γιατί χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο με τον εαυτό μας, είτε γιατί δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σωματικά και πνευματικά στη κοινωνική ζωή που είχαμε.
Προσωπικά, μου έδωσα χρόνο να συνηθίσω τα νέα δεδομένα κόβοντας τις πολλές επαφές. Αλλά ο κάθε ένας έχει διαφορετικές ανάγκες.
Όπως το βλέπω, είναι λογικό να επηρεάζει η πάθηση, ανάλογα και με τα προβλήματα που μας προκαλεί.
 #86207  από litsa
 Παρ Φεβ 22, 2013 5:57 pm
συμφωνώ απόλυτα brazil ...
και εμείς κλεινόμαστε στον εαυτό μας ...
 #86212  από Π.Μ79
 Παρ Φεβ 22, 2013 6:28 pm
Προσωπικά, δεν άλλαξα απολύτως τίποτα. Ό,τι έκανα προ διάγνωσης, το κάνω και τώρα.
Όλα εξαρτώνται πρώτιστα από τη ψυχολογία του καθενός και βέβαια από τα προβλήματα (κινητικά και άλλα), που του προκαλεί η ασθένεια.

Η γνώμη μου είναι πάντα να μην επιτρέπουμε τίποτα και σε κανέναν να μας επηρεάζει.
Δύσκολο μεν, αλλά με πολλή προσπάθεια, υπομονή και επιμονή, όλα γίνονται.
 #86231  από mplearkouda
 Σάβ Φεβ 23, 2013 9:45 am
litsa έγραψε::laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling: :laughing-rolling:

επέτρεψε μου να γελάσω!! - λόγω της μαυρίλας μου σήμερα, που θα πάει θα συνέλθω..-

και βέβαια επηρεάζει και μάλιστα πολύ...
το έχω ξαναγράψει, ότι όοοολοι εξαφανίστηκαν, ούτε τηλέφωνο ούτε επίσκεψη, ούτε επικοινωνία...
το γιατί... άγνωστο... ή μάλλον αρκετά γνωστό σήμερα..

σήμερα τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα.. αλλά εξαρτήθηκε από εμένα...

είναι μεγάαααααααααλη ιστορία όλο αυτό...
Σε κάποιο βαθμό αντιλαμβάνομαι ότι ευθύνομαι κι εγώ, αλλά αυτό το ότι όλοι εξαφανίζονται τπ αισθάνομαι κι εγώ, ακόμα και άτομα του στενού περιβάλλοντος είναι σαν να μην θέλουν να ξέρουν. Δεν είναι ευχάριστο να με κάνουν παρέα, αισθάνονται αμηχανία, δεν μπόρεσα να καταλάβω ακριβώς τι συμβαίνει.
 #86232  από eleni POL
 Σάβ Φεβ 23, 2013 9:47 am
Μήπως έχει σχέση με το ποιοι το ξέρουν για το ονομα της ασθένειας που εχουμε?και φεύγουν ή μας βλέπουν αλλιώς?
Μήπως εχει σχέση με τη δική μας δειλία?
Χθες σκεφτόμουν οτι το εχω πει μόνο σε αυτούς που το αντέχουν και τολμώ να πω οτι είμαστε πιο αληθινοί φίλοι απο πριν.Για τους άλλους ξερω θα μου κοστίσει να τους παρηγορώ. θελω απλως να πώ οτι μένουν οι αληθινοί άνθρωποι γύρω μας .
Οσο για τις εξόδους ειναι επιλογή ζωής του καθενός.μερικοί το ρίχνουν πιο πολύ εξω.Προσωπικά θέλω να υπάρχει κόσμος γύρω μου ,και όσο πιο πολύς τόσο καλύτερα .καμμιά φορά τους μαζεύω εγώ .Μάλλον επειδή ξύπνησα και βλεπω πόσο γρήγορα και εφήμερα ειναι όλα .
Πόσο μάλλον οταν βλέπεις άλλους που παλεύουν με χειρότερες ασθένειες να βγαίνουν έξω .
Οχι ! πρέπει να διεκδικούμε το χώρο που μας αναλογεί σ αυτη τη γή !μεταφορικά και κυριολεκτικά ! :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow:
 #86254  από ΑΝΝΑ59
 Σάβ Φεβ 23, 2013 12:57 pm
mplearkouda έγραψε:Τώρα τελευταία έχω συνειδητοποιήσει πόσο πολύ επηρεάσηκε η κοινωνική μου ζωή απο τότε που ανακάλυψα ότι έχω ΣΚΠ. Και αναρωτιέμαι, συμβαίνει και σε άλλους αυτό?
Εννοώ σε ποιο βαθμό επηρεάζει η αρρώστια την κοινωνική σας ζωή?
:greetings-waveyellow: Φυσικα, ειναι πολυπλευρο το θεμα . Τα παιδια, σου απαντησαν , περισσοτερο σε σχεση με το περιβαλλον μας . Συμφωνω κι εγω!!!! Ομως , υπαρχει και αλλη πλευρα, αυτη των αντικειμενικων δυσκολιων , λογω συμπτωματων της νοσου ! Προσωπικα, εχει επηρρεαστει η κοινωνικη μου ζωη, λογω συμπτωματων !!!! Συχνα, δεν μπορω να ειμαι συνεπης σε κοινωνικες υποχρεωσεις ...σε ραντεβου κλπ....!!!!!!!! Το κακο ειναι , οτι οι αλλοι ΔΕΝ το καταλαβαινουν !!!! Δεν θελουν ή δεν μπορουν να δειξουν κατανοηση !!!!!!!!!
 #86262  από Κώστας
 Σάβ Φεβ 23, 2013 1:46 pm
Προσωπικά αν το συγγενολόι είχε πρόβλημα μαζί μου λόγω της ασθένειας μου, δεν θα με απασχολούσε καθόλου! Έτσι κι΄ αλλιώς τις περισσότερες, για να μην πω όλες τις φορές, οι σχέσεις με τους συγγενείς είναι "μασκώδεις" και περιορίζονται σε τυπικά χρόνια πολλά τις γιορτές και ερωτήσεις του τύπου "τι κάνει ο Θανασάκης; Ti πέρασε πολυτεχνείο! Μπράβο, μπράβο και εις ανώτερα, αχ δεν ξέρεις πόσο χάρηκα! και μόλις κλείσει το τηλέφωνο καταριέται την τύχη του Θανασάκη που πέρασε ενώ ο δικός της έχει αποτύχει τρεις φορές. Αντίθετα αν είχαν πρόβλημα μαζί μου οι λιγοστοί που έχω επιλέξει για φίλους μου, εκεί θα είχα πραγματικό πρόβλημα. Εκεί θα ένοιωθα προδωμένος και φυσικά απογοητευμένος για κείνους αλλά και για τον ευατό μου που τους επέλεξε κάποτε και νόμιζε ότι μπορεί να τους έχει εμπιστοσύνη. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν μου έχει συμβεί και δεν έχει χρειαστεί να περάσω το "λούκι" της κοινωνικής απαξίωσης, κάτι που ούτως ή άλλως περνάμε όλοι μας καθημερινά εξ΄ αιτίας του τρόπου που μας αντιμετωπίζει το Κράτος μας.
 #86278  από free woman
 Σάβ Φεβ 23, 2013 5:38 pm
όποιος δε έχει σκπ δε μπορεί να σε καταλάβει...είναι τόσο κουλή η αρρώστια..που τη μια είμαστε καλά και την άλλη στα πατώματα...τι να κάνουμε...ας μας δεχτούν όπως είμαστε....ναι επηρεάζει την κοινωνική μας ζωή...βγάλε την ένεση...κάνε την ένεση...ξάπλωσε να ησυχάσεις....εντάξει Δευτέρα-Τετάρτη και Παρασκευή...δεν πάω πουθενά....κανείς δεν με επισκέπτεται όταν είμαι στο χάλι μου...τι να κάνουμε τώρα...υπομονή....μη ξενχάς πως είμαστε και εμείς εδώ...... :greetings-waveyellow:

:romance-kisscheek: