Ας πω και γω την αποψη μου για ολα αυτα που διαβαζουμε κατα καιρους (οπως το εν λογω αποσπασμα) με απλα λογια ωστε να γινουν απολυτως κατανοητα.
Ειναι αλλο πραγμα η αιτια εκδηλωσης και οι παραγοντες επιβαρυνσης της νοσου και αλλο πραγμα η θεραπεια της νοσου αφου εκδηλωθει. Ας δουμε ενα απλο παραδειγμα που ολοι ξερουμε: Προσεχουμε καποια πραγματα για να μη σπασουμε λογου χαριν το ποδι μας (πχ το πεζοδρομιο που περπαταμε, τις λακουβες, τις παιδικες χαρες που παιζουν τα παιδακια κοκ). Ετσι επρεπε να συμβαινει και με τα νευρα μας. Μονο που επειδη δεν ξερουμε τι να προσεξουμε, δηλαδη δεν ξερουμε τις αιτιες της σκληρυνσης, δε γνωριζουμε τι να προσεξουμε σε αντιθεση με το τι κανουμε για να προφυλαξουμε το ποδι μας απο σπασιμο που ξερουμε λιγο πολυ πως μπορει να σπασει ενα κοκαλο. Στη σκληρυνση απλα καποιοι νευρολογοι "κανουν εκτιμησεις" (πολλες φορες αστοχοτατες) για το πως τραυματιζεται-διαλυεται ενα νευρο, χωρις φυσικα να εχει αποδειχτει τιποτα.
Αφου σπασει ενα κοκαλο (κουφια η ωρα), παμε στο νοσοκομειο και γυρισουμε σπιτι μας με οδηγιες απο το γιατρο οπως να προσεχουμε να ξεκουραζουμε το ποδι μας, να το εχουμε ψηλα, να μην το παταμε στην αρχη, μετα να ακολουθησουμε ενα προγραμμα αποθεραπειας και ενδυναμωσης κοκ ωστε να μην επιβαρυνουμε το ηδη σπασμενο κοκαλο και να το βοηθησουμε να επανελθει στην προτερη κατασταση. Ετσι επρεπε να κανουμε και με τα νευρα μας, μονο που και παλι δεν γνωριζουμε πως και απο τι πρεπει να προφυλαχτουμε για να μην "επιβαρυνουμε" το "διαλυμενο" νευρο, ουτε πως να το βοηθησουμε να αναρρωσει γρηγοροτερα. Και εδω μοναχα εκτιμησεις υπαρχουν, αρκετες απο τις οποιες ειναι επισης αστοχες. Παντως ολες ειναι ανεπιβεβαιωτες.
Ας παμε τελος στο κομματι της θεραπειας. Για το σπασμενο ποδι παμε στο νοσοκομειο και ο ορθοπεδικος μας "περιποιειται" το κοκαλο (ειτε γινεται χειρουργειο σε πιο σοβαρες περιπτωσεις αποκαταστασης οστου) και φευγουμε με γυψο (συνηθως). Δυστυχως και εδω στο θεμα της θεραπειας της σκληρυνσης ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τιποτα σιγουρο, τιποτα βεβαιο. Ολα εχουν να κανουν με αναποδειχτες πιθανοτητες και εκτιμησεις, μιας και κανεις ειδικος δεν ξερει τον τροπο που "θεραπευεται ενα κατεστραμμενο νευρο" (ειτε αυτο εχει να κανει με επεμβαση, ειτε με αγωγη-φαρμακα). Αρα και εδω ειμαστε ουσιαστικα στο μηδεν και οτι χορηγειται ειναι απλα για να "καταστειλει τις συνεπειες που νιωθουμε απο το τραυματισμενο νευρο μας" οπως κατ αντιστοιχια δινεται παυσιπονο για να μη νιωθουμε τον πονο απο το σπασμενο κοκαλο. Με το παυσιπονο δε σημαινει οτι γιατρευτηκε το κοκαλο μας, επειδη δε νιωθουμε (προσωρινα και για οσο διαρκει η επιδραση του φαρμακου) τον πονο. Το ιδιο ισχυει και με την αγωγη-"φαρμακα" που χορηγουνται στις περιπτωσεις της σκληρυνσης.
Εν κατακλειδει η επιστημονικη αναλυση του Παρη ειναι απολυτως ορθη. Μεχρι σημερα ειναι αγνωστη και η αιτια (για αποφυγη) και οι παραγοντες επιταχυνσης-επιβαρυνσης (για προφυλαξη) και φυσικα η θεραπεια (για εξαλειψη) της νοσου. Οτι γραφεται απο "ειδικους" και μη, ειναι απλα για εμπορικη καταναλωση!
.
