Μια δύσκολη περίπτωση

[ΧΑΡΙΤΩΝΑΣ_15]

Φίλε μου ΑντιΠάκαλε πάλι πέτυχες διάνα. Ο φόβος μην το μάθει από αλλού είναι εφιάλτης, γι αυτό κι εμείς του τα μασάμε φροντίζοντας να μην του λέμε ψέματα αλλά να κρύβουμε κάποιες αλήθειες όπως το όνομα της ασθένειας.
Η κοινωνία σήμερα δεν γνωρίζει τα άλματα προς τα μπρός που έχουν γίνει για έλεγχο μέχρι και που μιλάνε για πλήρη θεραπεία (Καρούσης) γι αυτό όλο και κάποιος φίλος/η θα έχει συγγενή/θείο νοσοκόμο ή γιατρό και θα αλληλοενημερωθούν. Εγώ ελπίζω πως εκτός από το όνομα ΣκΠ τίποτε άλλο δεν μπορεί να τον πειράξει.

[ΧΑΡΙΤΩΝΑΣ_15]

Ευχαριστώ Γιάννη μου για τις ευχές σου το΄ίδιο έυχομαι και σε σένα και σ' όλα τα παιδιά του φόρουμ κι όχι μόνο. Ναί άρχισε ιντερφερόνες τον Φεβρουάριο του 2012.

[ΧΑΡΙΤΩΝΑΣ_15]

Νίκο, κλησπέρα.
Οπως θα είδες και σύ, τόσος κόσμος εδώ ανταλλάσει απόψεις γαι την ΣΚΠ.
Η περίπτωσή σου όμως είναι όντως δύσκολη, γιατί αφορά το παιδί σου που είναι μόνο
17 χρονων.
Οταν βλέπω περιστατικά σε τέτοιες ηλικίες γίνομαι έξαλλη.Και τελευταία χτυπάει πολύ τόσο νέες ηλικίες αυτή η '' αχαρακτήριστη''.
Ο Π.Μ 79 έχει δίκιο πάντα σε ότι λέει. Και γώ βοηθήθηκα πολύ απο εκείνον και ένα-δυό
ακόμα άτομα εδώ.
Ομως στην προκειμένη περίπτωση , ειλικρινά δεν ξέρω αν πρέπει ο Χαρίτωνας να μάθει ότι
είναι ασθενής. Είναι έφηβος ακόμα και η ψυχούλα του και το μυαλό του αλλού αρμενίζουν.
Πώς να πείς σ΄ένα παιδί ότι είναι ασθενής με ms;
Μεγάλο ρίσκο ! Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και πιο πολύ που ήδη άρχισε να σε γυροφέρνει η
κατάθλιψη όπως είπες.
Πάνω απ΄όλα πρόσεξε τον εαυτό σου, μη σε ρίξει σε καμμιά μελαγχολία, γιατί τότε ποιός θα
στηρίξει ποιόν στην οικογένεια.;
Και αφού ο Χαρίτωνας είναι Ο.κ μη στενοχωριέσαι, μπορεί και μακάρι νάναι απο τους τυχερούς.
Οτι κι΄αν αποφασίσεις να κάνεις, να ξέρεις όλοι μας μαζί σου θάμαστε.
Ευχές απο δώ να πάνε όλα καλά και Δύναμη Νίκο. Δύναμη και τσαμπουκά !!!!!!!!!!!!!

Σοφία μου εύχομαι το δάκρυ που μου ξέφυγε διαβάζοντας τα λόγια σου να σου δώσει χρόνια υγείας και ευτυχίας.
Δεν ξανοίχτηκα ποτέ μου σε κανέναν αφού πολύ λίγοι ξέρουν και να με συγχωρέσετε για τις ευαισθησίες μου που ίσως για κάποιους να φαίνονται βλακείες.

[litsa]

γεια σου Νίκο!

κάθε περίπτωση ειναι ξεχωριστή...

εγω θα σου έλεγα να βρεις ένα καλό ψυχολόγο - ψυχίατρο, και να πάρεις από εκεί εξειδικευμένες συμβουλές....

γνώμη μου παντα...

καλή δύναμη και με αισιοδοξία όλα θα πάνε καλά!!

[Κωνσταντίνα]

Καλησπέρα στην παρέα,
Νίκο ως πάσχουσα και μητέρα ενός 17χρονου έφηβου, σε καταλαβαίνω.Η ζωή είναι μπροστά τους και δε θέλουν να τη ζήσουν με όρους, είναι βλέπεις πολύ νωρίς για "εκπτώσεις".

Θα σου διηγηθώ την ιστορία φιλεναδίτσας μου που νόσησε στα 12 , σήμερα είναι 31..........
Όσο κι αν οι γονείς της την προστάτευαν και δεν της το έλεγαν, εκείνη γνώριζε και επειδή τους ένοιωθε να ανησυχούν τους προστάτευε με τη σειρά της, με αποτέλεσμα να περνά υποτροπές σιωπηλά
Αυτή βέβαια είναι μια περίπτωση που σου την αναφέρω για να σε υποψιάσω ότι ο Χαρίτωνας είναι πολύ πιθανόν να γνωρίζει.
Εξάλλου όλα τα παιδιά του κόσμου το πρώτο πράγμα που εκπαιδεύονται να κάνουν, όταν πρωτοδούν τον κόσμο με τα ματάκια τους είναι η μη λεκτική επικοινωνία. Διαισθάνονται, γνωρίζουν και τα "σενάρια" που φτιάχνουν, μας εκπλήσσουν..............

Όταν διαγνώστηκα ο γιος μου ήταν 2, όπως καταλαβαίνουμε τους προστάτεψα(και μια κόρη στα 4) και ήμουν μια "κανονική" μαμά, μέχρι που στα 4 του με ρώτησε αν θα πεθάνω απ' αυτό που έχω.........................

Όσο σκληρή κι αν είναι μια αλήθεια, παίζει σπουδαίο ρόλο πώς θα την πούμε.
Πρώτα θα διαχειριστείς το δικό σου φόβο και την κατάθλιψή σου, μη διστάσεις να συμβουλευτείς "ειδικό", είναι πολύ μεγάλο αυτό για να το χωρέσεις

Σας εύχομαι από καρδιάς να πάνε όλα πολύ καλά

ΥΓ να προσθέσω, αν και θα το ξέρεις ότι στις πανελλήνιες υπάρχει ευνοϊκή μεταχείριση στα παιδιά με σοβαρά νοσήματα όπως η σκπ.

[Biskoto10]

Το παιδί μου είναι σήμερα 17 χρονών και διαγνώστηκε με ΣκΠ όταν ήταν 15 χρονών κάτι που όπως μου είπαν είναι σπάνιο επί της ήδη σπάνιας ασθένειας, δηλαδή σπάνιο εις την δευτέρα που λένε. Αυτή είναι ή πρώτη μου ερώτηση, αν όντως είναι τόσο σπάνιο να διαγνωστεί ΣκΠ σε τόσο μικρή ηλικία.
Η δεύτερη ερώτηση μου είναι κατά πόσο έπραξα ορθά που ακόμα δεν του έχουμε πει οτιδήποτε για την ασθένεια του αφού έτσι και αλλιώς δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα εκτός από τα δύο αρχικά επεισόδια.

Δηλαδη ημουν και γω σπανιο παιδι τελικα?
Θα του το πεις σαφως, απλα μην του πεις κατι κλασικα που λεγανε σε μενα οτι "η ζωη ειναι μπροστα σου, μην κανει αυτο γιατι εισαι μικρος ακομα" κτλ. Κανενας δεν ξερει το μελλον γιαυτο να αφησετε το παιδι να ζησει οπως θελει με μετρο παντα.

[ΧΑΡΙΤΩΝΑΣ_15]

Κωνσταντίνα μου η δικιά σου θέση ήταν ποιο δύσκολη αλλά και της φίλης σου που τόπαθε τόσο μικρή δεν έχω λόγια.. Λυπήθηκα με τη δικιά σου ιστορία και ξαφνιάστηκα με αυτή της φίλης σου.. Σε τόοσο μικρή ηλικία πιά??
Είναι πολύ μακρύς ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας με την απαλλαγή του Χαρίτωνα από τον στρατό και την ειδική μεταχείριση που θα τύχη στα ΑΕΙ και πως θα τα πάρει όλα αυτά όταν θα νοιώσει διαφορετικός. Ελπίζω να μην το πάρει κατάκαρδα..
«Όσο σκληρή κι αν είναι μια αλήθεια, παίζει σπουδαίο ρόλο πώς θα την πούμε.»
Αυτό που λες είναι όλα τα λεφτά.

[ΧΑΡΙΤΩΝΑΣ_15]

"..να αφησετε το παιδι να ζησει οπως θελει με μετρο.."
Για μας αυτό είναι ένας τόνος χρυσάφι φίλε μου Μπισκότο. Σ' ευχαριστώ.

[Κωνσταντίνα]

.............................................................................................
Είναι πολύ μακρύς ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας με την απαλλαγή του Χαρίτωνα από τον στρατό και την ειδική μεταχείριση που θα τύχη στα ΑΕΙ και πως θα τα πάρει όλα αυτά όταν θα νοιώσει διαφορετικός. Ελπίζω να μην το πάρει κατάκαρδα..
...................................................................................................................

Νίκο μου όχι, όχι, όχι.
Ο Χαρίτωνας δεν είναι διαφορετικός.Θα συνεχίσει να είναι ο Χαρίτωνας που θα μάθει να δημιουργεί υπό άλλες συνθήκες.
Έχεις μεγάλο έργο να κάνεις , αποδεχόμενος εσύ ο ίδιος τη "διαφορετικότητα" του μικρού.
Μέσα από τα δικά σου μάτια, ο Χαρίτωνας θα εισπράξει το αν και πόσο διαφορετικός είναι.

Αυτό είναι το χρέος που έχεις και πίστεψέ με, θα αποζημιωθείς όταν θα βλέπεις τη δύναμή του να ξεδιπλώνεται.

Κουράγιο Νίκο θέλει προσωπική δουλειά και θα εκπλαγείς από τον Χαρίτωνα

[litsa]

συμφωνώ με την Κωνσταντίνα... δεν είναι διαφορετικός....

ποιος μας είπε ότι σε αυτή τη ζωή όλα μας έρχονται βολικά... σαφώς και λέω 100000000 φορές που το έπαθα εγώ και όχι τα παιδιά μου.... και άλλα τόσα να πάθω δεν με νοιαζει ... αρκεί να είναι αυτά καλά!!

λοιπόν, για αυτό μην το βάζεις κάτω!!! και εσύ πρέπει να το διαχειριστείς και να αφήσεις χώρο στο παιδί σου να λειτουργήσει και να αυτονομηθεί.... Σίγουρα θα βρει το δρόμο του!!!
και όπως ξαναείπα ... ζήτα συμβουλή από ειδικό... θα εκπλαγείς με το τι θα σου πει... και πόσο θα σε βοηθήσει...

εγώ το έχω κάνει... και ας λέμε ότι έλα μωρε τι θα μου πει!!!

καλή συνέχεια!!