Νέα Υόρκη
Με τη βοήθεια της νανοτεχνολογίας, ομάδα Αμερικανών ερευνητών δημιούργησε μια μέθοδο αντιμετώπισης αυτοάνοσων παθήσεων που βασίζεται στην τροποποίηση ενός νανοσωματιδίου, το οποίο όταν εισαχθεί στον οργανισμό απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η πρωτοποριακή θεραπευτική τακτική έχει ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία σε πειραματόζωα και οι επιστήμονες ελπίζουν ότι στο άμεσο μέλλον θα μπορέσουν να την αξιοποιήσουν και σε ανθρώπους με αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο διαβήτης τύπου Ι, το άσθμα, η πολλαπλή σκλήρυνση και οι τροφικές αλλεργίες.
Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο Nature Biotechnology, οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου «Northwestern» με επικεφαλής τον Δρ Στέφεν Μίλερ κατάφεραν με τη νέα θεραπευτική τακτική να αναστείλουν την επιδείνωση της πολλαπλής σκλήρυνσης σε ποντίκια.
Στην πολλαπλή σκλήρυνση το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στην μυελίνη, την προστατευτική «μεμβράνη» που περιβάλλει τα νεύρα του εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού και των ματιών. Όταν καταστραφεί η μυελίνη τα ηλεκτρικά σήματα δεν είναι δυνατόν να μεταδοθούν μέσω των νεύρων και αυτό έχει ως συνέπεια διάφορα συμπτώματα, όπως παράλυση, τύφλωση, μυϊκή αδυναμία κ.α..
Οι επιστήμονες εισήγαγαν στο σώμα των πειραματόζωων νανοσωματίδια στα οποία είχαν προσαρτήσει ειδικά αντιγόνα μυελίνης, δηλαδή πρωτεΐνες που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να μην θεωρεί την μυελίνη ως εχθρικό παράγοντα.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αυτομάτως σταμάτησε να επιτίθεται στην μυελίνη και έτσι ανεστάλη η νευρολογική βλάβη στον οργανισμό των τρωκτικών.
Ωστόσο, οι ερευνητές δεν κατάφεραν απλώς να σταματήσουν την εξέλιξη της πολλαπλής σκλήρυνσης αλλά μπόρεσαν να εμποδίσουν και την επανεμφάνισή της στα πειραματόζωα για διάστημα 100 ημερών, δηλαδή διάστημα που ισοδυναμεί με αρκετά χρόνια από τη ζωή ενός ασθενούς.
Τα θετικά αποτελέσματα των πειραμάτων κάνουν τους επιστήμονες να ελπίζουν ότι στο μέλλον αντί να χορηγούν στους ασθενείς κάποιο ανοσοκατασταλτικό φάρμακο (με όλες τις πιθανές παρενέργειες) θα μπορούν να τους υποβάλλουν σε θεραπεία με νανοσωματίδια, τα οποία επιλεκτικά θα «φρενάρουν» το τμήμα του ανοσοποιητικού συστήματος που ευθύνεται για κάθε αυτοάνοσο νόσημα.
Σχολιάζοντας τη μελέτη ο Δρ Μίλερ την χαρακτήρισε «σημαντικό επίτευγμα» επισημαίνοντας ότι «η ομορφιά της νέας τεχνικής είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλές αυτοάνοσες παθήσεις. Απλώς αρκεί να αλλάξουμε το αντιγόνο που συνδέεται με τα νανοσωματίδια».
Τα νανοσωματίδια, που έχουν διάμετρο 500 νανομέτρων δισεκατομμυριοστών του μέτρου) και παράγονται από ένα βιοδιασπώμενο πολυμερές (PLG), έχουν ήδη εγκριθεί από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για διαφορετική όμως χρήση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, θα μπορούσαν να παραχθούν εύκολα σε μεγάλους αριθμούς, γεγονός που θα καταστήσει φθηνότερη μια μελλοντική νανοτεχνολογική θεραπεία σε σχέση με άλλες εναλλακτικές λύσεις.
Ήδη η τεχνική δοκιμάζεται σε άλλες παθήσεις όπως ο διαβήτης τύπου Ι και το άσθμα. Ακόμα, η νέα μέθοδος θα μπορούσε μελλοντικά να χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς που έχουν κάνει μεταμόσχευση, ώστε να «εκπαιδευθεί» κατάλληλα το ανοσοποιητικό σύστημά τους και να μην απορρίπτει το μόσχευμα, θεωρώντας το ξένο σώμα.
health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ
Με τη βοήθεια της νανοτεχνολογίας, ομάδα Αμερικανών ερευνητών δημιούργησε μια μέθοδο αντιμετώπισης αυτοάνοσων παθήσεων που βασίζεται στην τροποποίηση ενός νανοσωματιδίου, το οποίο όταν εισαχθεί στον οργανισμό απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η πρωτοποριακή θεραπευτική τακτική έχει ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία σε πειραματόζωα και οι επιστήμονες ελπίζουν ότι στο άμεσο μέλλον θα μπορέσουν να την αξιοποιήσουν και σε ανθρώπους με αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο διαβήτης τύπου Ι, το άσθμα, η πολλαπλή σκλήρυνση και οι τροφικές αλλεργίες.
Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο Nature Biotechnology, οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου «Northwestern» με επικεφαλής τον Δρ Στέφεν Μίλερ κατάφεραν με τη νέα θεραπευτική τακτική να αναστείλουν την επιδείνωση της πολλαπλής σκλήρυνσης σε ποντίκια.
Στην πολλαπλή σκλήρυνση το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στην μυελίνη, την προστατευτική «μεμβράνη» που περιβάλλει τα νεύρα του εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού και των ματιών. Όταν καταστραφεί η μυελίνη τα ηλεκτρικά σήματα δεν είναι δυνατόν να μεταδοθούν μέσω των νεύρων και αυτό έχει ως συνέπεια διάφορα συμπτώματα, όπως παράλυση, τύφλωση, μυϊκή αδυναμία κ.α..
Οι επιστήμονες εισήγαγαν στο σώμα των πειραματόζωων νανοσωματίδια στα οποία είχαν προσαρτήσει ειδικά αντιγόνα μυελίνης, δηλαδή πρωτεΐνες που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να μην θεωρεί την μυελίνη ως εχθρικό παράγοντα.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αυτομάτως σταμάτησε να επιτίθεται στην μυελίνη και έτσι ανεστάλη η νευρολογική βλάβη στον οργανισμό των τρωκτικών.
Ωστόσο, οι ερευνητές δεν κατάφεραν απλώς να σταματήσουν την εξέλιξη της πολλαπλής σκλήρυνσης αλλά μπόρεσαν να εμποδίσουν και την επανεμφάνισή της στα πειραματόζωα για διάστημα 100 ημερών, δηλαδή διάστημα που ισοδυναμεί με αρκετά χρόνια από τη ζωή ενός ασθενούς.
Τα θετικά αποτελέσματα των πειραμάτων κάνουν τους επιστήμονες να ελπίζουν ότι στο μέλλον αντί να χορηγούν στους ασθενείς κάποιο ανοσοκατασταλτικό φάρμακο (με όλες τις πιθανές παρενέργειες) θα μπορούν να τους υποβάλλουν σε θεραπεία με νανοσωματίδια, τα οποία επιλεκτικά θα «φρενάρουν» το τμήμα του ανοσοποιητικού συστήματος που ευθύνεται για κάθε αυτοάνοσο νόσημα.
Σχολιάζοντας τη μελέτη ο Δρ Μίλερ την χαρακτήρισε «σημαντικό επίτευγμα» επισημαίνοντας ότι «η ομορφιά της νέας τεχνικής είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλές αυτοάνοσες παθήσεις. Απλώς αρκεί να αλλάξουμε το αντιγόνο που συνδέεται με τα νανοσωματίδια».
Τα νανοσωματίδια, που έχουν διάμετρο 500 νανομέτρων δισεκατομμυριοστών του μέτρου) και παράγονται από ένα βιοδιασπώμενο πολυμερές (PLG), έχουν ήδη εγκριθεί από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για διαφορετική όμως χρήση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, θα μπορούσαν να παραχθούν εύκολα σε μεγάλους αριθμούς, γεγονός που θα καταστήσει φθηνότερη μια μελλοντική νανοτεχνολογική θεραπεία σε σχέση με άλλες εναλλακτικές λύσεις.
Ήδη η τεχνική δοκιμάζεται σε άλλες παθήσεις όπως ο διαβήτης τύπου Ι και το άσθμα. Ακόμα, η νέα μέθοδος θα μπορούσε μελλοντικά να χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς που έχουν κάνει μεταμόσχευση, ώστε να «εκπαιδευθεί» κατάλληλα το ανοσοποιητικό σύστημά τους και να μην απορρίπτει το μόσχευμα, θεωρώντας το ξένο σώμα.
health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
