Η διάγνωση ήρθε πρίν λίγο καιρό με την αγαπητή παρακέντηση. Απ το 2007 ήμουν κ δεν ήμουν με ΣΚΠ, με υποτροπές κάθε Άυγουστο-Σεπτέμβρη(λέτε κ είχε ρολόι η μικρή μου φίλη τώρα χτυπάω). Όλα ξεκίνησαν Ιούλιο 2007 ένας τρομερός πόνος στο δεξί μάτι την ώρα του ύπνου που δεν έδωσα σημασία φυσικά αλλά πήρα ένα ντεπόν νομιζόμενη απο πονοκέφαλο. Το πρωί δεν ήταν πονοκέφαλος αλλά διπλωπία, τι νερό να πλένομαι αυτό δεν έφευγε. Οφθαλμίτρο κατευθείαν απ εκεί κ πέρα διάγνωση οπτική νευρίτις. Κορτιζόνη έγινα καλά τα παρατάω. Ουτε νευρολόγο, ουτε τίποτα. Ώσπου κάθε χρόνο κ κάτι. Μέχρι κ το δεξί αυτάκι μου έχασα δυστυχώς είχε βουλώσει κ τώρα ντεν ακούει μόνο βουίζει. Μικρό το κακό θα μου πείτε. Μετά κάτι μουδιάσματα στο χέρι κ φέτος τα ίδια παντελάκι μου τα ίδια παντελή μου ε.. κ κάτι παραπάνο μην ξεχνιόμαστε. Πάρεση στη δεξία μεριά του προσώπου μου κ Μούδιασμα στο αριστερό χέρι. Μαγντηικές εγκεφ-αυχένα νέες ενεργές εστίες θεραπεία κορτιζόνης σε νοσοκομείο κ τώρα Gilenya....:Λάθος σε καμία 20 μέρες ξεκινάω Gilenyα γιατί παντρέυομαι κ βαφτίζουμε το μικρό μας κοριτσάκι(όλα μαζί)... Ναι δυστυχώς μετά την εγκυμοσύνη είχα μεγάλυτερη υποτροπή αλλά ΧΑΛΑΛΙ ΤΗΣ!!!Ο άντρας μου δίπλα απ την πρώτη στιγμή...Καλό κ όμορφο βράδυ σ όλους...Καλό Σαβα/κο!!!
Όσο ζω....Ελπίζω!!!!Έτσι τουλάχιστον νομίζω!!!
