• Γιατί;

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #741  από Παναγιώτα
 Σάβ Νοέμ 22, 2008 2:14 am
Από όλα αυτά που γίνονται στην ζωή μας όταν γίνετε η διάγνωση ένα πράγμα με "τσακίζει".
Γιατί να μην μπορώ να φτάσω τον εαυτό μου στα όρια του και να ζήσω την ζωή μου όσο πιο έντονα γίνετε?ΓΙΑΤΙ?
Η διάγνωση οτι έχω ΣΚΠ έγινε όταν ήμουν μόλις 17 χρονών δεν πρόλαβα να ζήσω έντονα και το κακό είναι ότι τώρα που έχω την ΣΚΠ κ κάποιες φορές που πιέζομαι και στεναχωριέμαι εκεί βλέπω την ΣΚΠ να μου χτυπάει την πόρτα και να μου θυμίζει ότι είναι εδώ με τα μουδιάσματα και τις αδυναμίες που εμφανίζονται. Και εγώ να προσπαθώ να συνεχίσω να φαίνομαι δυνατή αλλά να μην είμαι γιατί κατα βάθος με πονάει και είμαι σε μια πόλη μακρυά από την οικογένεια μου και αυτό με κάνει να νοιώθω ότι πρέπει να το περνάω μόνη μου με ΔΥΝΑΜΗ και ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!!

Γιατί η ψυχολογία να μας επειρεάζει στο 90%(με 99%) της εξέλιξεις της ασθένειας?
(Πιστεύω στον ΘΕΟ κ τον ευχαριστώ κάθε μέρα που είμαι καλά όσο μπορώ αλλά είναι το μόνο γιατι που έχω περί ΣΚΠ, για αυτήν την ασθένεια που έχω και μου την έδωσε ο ΘΕΟΣ για να εκτιμήσω κάποια πράγματα από μικρή ίσως ηλικία αλλά εκείνος ξέρει καλύτερα)
Συγνώμη αν σας κούρασα. Ηθελα να το βγάλω από μέσα μου!!Να το μοιραστώ μαζί σας.Σας ευχαριστώ για τον πολίτιμο χρόνο σας!!!
 #742  από ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ
 Σάβ Νοέμ 22, 2008 1:27 pm
Παναγιώτα, δεν το πιστεύω αυτό.Είπες όλα αυτά που σκεφτομαι κάθε μέρα μέσα στο μυαλό μου.Για το Θεό, για το ότι προσπαθώ να γελάω και να είμαι δυνατή, για το ότι πάντα κάτι μου το θυμίζει.......Χθές έκανα την ένεση και τώρα έχω πάρει ένα ακόμα παυσίπονο γιατί νιώθω χτυπήματα μέσα στο κεφάλι μου.Ξύπνησα σκεπτόμενη πως ήμουν παλιά που ούτε καν το σκεφτόμουν ότι έχω πρόβλημα.Μήπως σε έχει επηρεάσει και στο θέμα της διάθεσης?Δηλαδή ασθένεια και φάρμακο μαζί σου δημιούργησαν μήπως κατάθλιψη?'Ετσι ακριβώς όπως τα λες αισθάνομαι κι εγώ.Δεν μπορώ να χαρώ με τίποτα και δεν ευχαριστιέμαι τίποτα.Και επειδή δεν πρέπει να το βάζουμε με τίποτα κάτω απευθύνθηκα σε ειδικό και μου έδωσε μια αγωγή.Βέβαια εγώ είμαι και από τη φύση μου λίγο μελαγχολική παρόλο που αν με γνωρίσει κάποιος είμαι η χαρά της ζωής.Αλλά το ότι έχω αρχίσει θεραπεία το βλέπω καθαρά σαν συνέχεια του φαρμάκου που παίρνω για το καλό μου. :D
 #747  από Παναγιώτα
 Σάβ Νοέμ 22, 2008 4:23 pm
Den nomizw na me epireazei toso wste na mou dhmiourgei ena eidos kata8lipshs alla mou epireazei arketa thn psuxologia.Kai authh thn stigmh pou exw ftasei sto 3o etos ths sxolhs kai einai logiko na piezontai polu perissotero ta pragmata fobamai mhn xasw ton elegxo giati blepw ton eauto mou se polu piesmenes katastaseis k prospa8w na eimai dunath k na ta kataferw!
Einai duskolo & akoma pio duskolo otan den exeis k thn katanohsh apo thn oikogeneia sou k se piezoun k apo ekei kapoies katastaseis!
Den kserw ti na pw?! Kapoia stigmh pou milhsa me ton giatro mou h sumboulh tou htan na afhsw kapoia ma8hmata gia na hremisw ligo alla h logikh h dikh mou einai oti 8a hremisw twra alla 8a piestw argotera opote pio to nohma na to kanw auto? Sigoura exei dikaio se auto pou leei, ti pio shmantiko apo thn ugeia mas? Den kserw esu ti les?
 #748  από ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ
 Σάβ Νοέμ 22, 2008 7:45 pm
Εγώ είχα μείνει πίσω στο πανεπιστήμιο επειδή το έμαθα στο 2ο έτος αλλα κατάφερα να τελειώσω στα 4 χρόνια ακριβώς γιατί έλεγα αυτό που λες κι εσύ.Ότι δεν ήθελα να μείνω πίσω γιατί μετά θα τα βρω μπροστά μου.Αλλά θέλει προσοχή γιατί παραμονεύει και η κρίση πανικού από την υπερβολική πίεση.
 #750  από Παναγιώτα
 Σάβ Νοέμ 22, 2008 10:18 pm
eimai se duskolh sxolh gia na thn afhsw kai na me paei pisw!Den 8elw na to kanw 8a prospa8hsw oso ginete na eimai dunath kai na polemaw gia na kataferw na ftasw to oneiro mou ton stoxo mou!!
8elw na teleiwsw thn sxolh sta 4 xronia kai an eimai kala 8a to kataferw!!mporw!!
 #771  από ΡΙΤΣΑ
 Δευ Νοέμ 24, 2008 6:32 pm
Παναγιώτα, Κατερίνα, γιατί πιέζεστε τόσο πολύ? Σημασία έχει να κάνουμε το κατά δύναμιν και όχι το κατ' εξάντλησιν.Και προς Θεού μην μπαίνεται στο φαύλο κλυκλο να σκέφτεστε ότι αν πιεζόμαστε ντε και καλά παθαίνουμε ώσεις! Ζορίστηκα να τελειώσω τη σχολή,έχασα και εξάμηνο λόγω καταλήψεων και έβγαλα την Ιατρική σε 6 1/2 χρόνια αντι για 6. Οι γονείς μου τσίριζαν να μην πιέζομαι αλλά το να αγωνίζομαι για το στόχο μου με έκανε να νιώθω πιο δυνατή και εν τελει πιο ''ζωντανή''! Και από δυσκολίες δεν θα αρνηθώ ότι συνάντησα. Μόνη μου έμενα στη Θεσσαλονίκη και ήμουν σε μια σχολή πολύ απαιτητική με αρκετή ορθοστασία, πολλές μετακινήσεις και κάτι τόμους που ζύγιζαν κιλά ολόκληρα οπότε και είχα τρελή πίεση χρόνου στο διάβασμα. Ποτέ δε σκέφτηκα να μην αγχωθώ για να μην πάθω ώση.Απεύφευγα όμως τη ζέστη και την υπερβολική σωματική καταπόνηση. Μην πτοείστε και μην αφήνετε κανέναν να σας πτοεί.Καλή δύναμη! ;)
 #773  από ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ
 Δευ Νοέμ 24, 2008 11:44 pm
το να αγωνίζομαι για το στόχο μου με έκανε να νιώθω πιο δυνατή και εν τελει πιο ''ζωντανή''


auto to aisthanomoun ki ego otan prospathisa kai katafera na teleioso to panepistimio sta 4 xronia.alla pistepse me, eimai enas para poli dinatos anthropos alla oloi kourazontai kapote.oti to ekfrazoume den simainei oti stamatame na prospathoume kai oti mas pairnei apo kato.den einai katholou eukolo auto pou antimetopizoume oloi emeis.ta mikra kathmerina provlimata pou to ena fernei to allo se sindiasmo me alla prosopika provlimata igeias kai h idia h zoi me tis egnoies ths kanoun ton varos megalitero.eimai poli siniditoipoihmeni kai epeidi katalavaino ton agona pou edoses kai dineis thelo na sou po sigxaritiria kai euxomai na gineis (pou eimai sigouri oti eisai)pano ap'ola anthropos giatros kai fisika enas kalos epistimonas.euxomai na exeis igeia. :)
 #782  από ΡΙΤΣΑ
 Τρί Νοέμ 25, 2008 2:16 pm
Κατερινάκι σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, δεν ξέρω βέβαια αν ο δικός μου αγώνας επιβίωσης αξίζει τα συγχαρητήριά σου γιατί όλοι εμείς αγώνα δίνουμε!Φυσικά και είσαι συνειδητοποιημένο άτομο, φυσικά και νιώθω την κούρασή σου, όπως και όλων των υπόλοιπων εδώ..Εξάλλου και γω εδώ και λίγο καιρό διανύω το 11ο έτος με σκλήρυνση.Το καλό με την κουραστική ιατρική είναι ότι έχω δει από κοντά και θα συνεχίζω να βλέπω τόσα προβλήματα σε τόσους ανθρώπους που αφενός δεν έχω κλειστεί στο δικό μου πρόβλημα, αφετέρου απέκτησα μια extra ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο, που τελικά χρειάζεται σε αυτή τη δουλειά.Μακάρι να γίνω χρήσιμη, αλλά ετσι κι αλλιώς καλύτερα αχρείαστη να 'μαι, όπως λένε για τους γιατρούς! ;) Ευχαριστώ για τις ευχές σου,ευχές για υγεία σε όλους! :)
 #784  από ΡΙΤΣΑ
 Τρί Νοέμ 25, 2008 2:55 pm
Α, και χρόνια πολλα για τη γιορτή σου σήμερα Κατερινάκι!! :D
 #787  από ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ
 Τρί Νοέμ 25, 2008 6:11 pm
euxaristo.sinadelfoi eimaste.oxi giatroi.alla ki ego ekleisa 11 xronia me thn asthenia... :D