Κριτική συζήτηση απέναντι στη θεωρία του Zamboni

[pelopidas]

μεταφραζω επειδη το ποντικι λειπει σε αδεια ανευ αποδοχων

Πελοπίδα τι ειδικότητα έχεις?

χενφολογος-μεταφραστης

[maria72]

Τι έγινε ρε παιδιά???
Τώρα ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε αγγειοπλαστική για να φύγουν τα συμπτώματα??
Ούτως ή άλλως πρέπει να γίνει ??
Και παράλληλα να παίρνουμε και την θεραπεία μας ο καθένας???

εγώ το ξαναλέω ΜΟΝΟ όταν βγει το CIRSE ( Cardiovascular and Interventional Radiological Society of Europe) να το δεκτεί μόνο τότε θα πειστω , γιατι ναι ΠΜ 79 υπάρχουν επεμβατικοί που είναι ανώτεροι του εδώ και χρόνια .
Ξαναδίνω τον σχετικό link:
http://www.cirse.org/files/File/CIRSE_CCSVI_final.pdf

Και μην ξεχνάμε ότι ο επεμβατικός ακτινολόγος θα κερδίσει (οικονομικά), ΑΡΑ η αμφισβήτηση από επεμβατικούς θα έπρεπε να μας προβληματίζει διπλά.

YΓ: προς admin : δεν θα έπρεπε να υπάρχει και ένα <θέμα>, όπου θα διατυπώνονταν οι επιφυλάξεις των υπολοίπων μελών(τα οποία δεν είναι λίγα ), οι οποίες χάνονται μέσα στο αρχικό τους θέμα ?

[Γιάννης]

καθόλου δεν διαφωνώ μαζί σου....αλλά δεν μιλάς εσύ για αυτά που αναφέρεις...
μέχρι τώρα είχα καταλάβει ότι βασική προυπόθεση ήταν να κοπούν μαχαίρι.....και επίσης είχα καταλάβει ότι είχε βρεθεί η θεραπεία της σκπ.....

Επαυξάνω, αυτή ήταν πάντα η ένστασή μου. Η άποψη του Σκλαφάνι είναι ενδιαφέρουσα και "ψηστική", γιατί άλλο Σκλαφάνι και άλλο το κάθε αλάνι.
Και να μην ξεχάσουμε ποτέ, στο φόρουμ μπορεί να μπαίνουν φρεσκοδιαγνωσμένα παιδιά 15 ετών ή και μικρότερα. Η πρόσληψη της κάθε πληροφορίας είναι εν δυνάμει αμφισβητήσιμη από εμάς τους μεγαλύτερους ή τους πολύ μεγαλύτερους, με τους πολύ μικρότερους και νεοδιαγνωσμένους τι γίνεται; Και ασφαλώς δεν θέλω να επεκταθώ σε πιθανές συνέπειες.
ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ.

[maria72]

ΓΙΑΝΝΗΣ έγραψε:
Και να μην ξεχάσουμε ποτέ, στο φόρουμ μπορεί να μπαίνουν φρεσκοδιαγνωσμένα παιδιά 15 ετών ή και μικρότερα. Η πρόσληψη της κάθε πληροφορίας είναι εν δυνάμει αμφισβητήσιμη από εμάς τους μεγαλύτερους ή τους πολύ μεγαλύτερους, με τους πολύ μικρότερους και νεοδιαγνωσμένους τι γίνεται; Και ασφαλώς δεν θέλω να επεκταθώ σε πιθανές συνέπειες.
ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ.

maria72 έγραψε:
Αυτό είναι 1000% σωστό ! Και μπράβο Γιάννη που το επισήμανες .

[Γιάννης]

Τι έγινε ρε παιδιά???
Τώρα ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε αγγειοπλαστική για να φύγουν τα συμπτώματα??
Ούτως ή άλλως πρέπει να γίνει ??
Και παράλληλα να παίρνουμε και την θεραπεία μας ο καθένας???

εγώ το ξαναλέω ΜΟΝΟ όταν βγει το CIRSE ( Cardiovascular and Interventional Radiological Society of Europe) να το δεκτεί μόνο τότε θα πειστω , γιατι ναι ΠΜ 79 υπάρχουν επεμβατικοί που είναι ανώτεροι του εδώ και χρόνια .
Ξαναδίνω τον σχετικό link:
http://www.cirse.org/files/File/CIRSE_CCSVI_final.pdf

Και μην ξεχνάμε ότι ο επεμβατικός ακτινολόγος θα κερδίσει (οικονομικά), ΑΡΑ η αμφισβήτηση από επεμβατικούς θα έπρεπε να μας προβληματίζει διπλά.

YΓ: προς admin : δεν θα έπρεπε να υπάρχει και ένα <θέμα>, όπου θα διατυπώνονταν οι επιφυλάξεις των υπολοίπων μελών(τα οποία δεν είναι λίγα ), οι οποίες χάνονται μέσα στο αρχικό τους θέμα ?

Πάντως Μαρία μου για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, ένα άτυπο πείραμα μεταξύ των μελών του φόρουμ έχει γίνει. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ωφελήθηκαν πολύ, κάποιοι άλλοι λιγότερο και είναι αρκετοί που έχουν κάνει διάνοιξη. Για δυσάρεστα αποτελέσματα δεν μας έχει πει ακόμα κάποιος, μόνο για μη αποτελέσματα. Είναι ενθαρρυντικό νομίζω. Προσωπικά θα περιμένω λίγο.

[Vassiliki]

Ειλικρινά το λέω, όσο περισσότερο διαβάζω, τόσο δεν καταλαβαίνω γιατί η ΧΕΝΦΑ είναι αιρετική θεωρία σε σχέση με την ΣΚΠ...και γιατί έχει δημιουργηθεί τέτοια ένταση παντού (εξωτερικό και Ελλάδα).

Αν ειδωθεί συμπληρωματικά, τότε όλοι είμαστε "κερδισμένοι" (ασθενείς και γιατροί των εμπλεκόμενων ειδικοτήτων).

Επίσης, με αφορμή το παραπάνω μήνυμα του Γιάννη, εκεί έχω καταλήξει και εγώ : ότι η παρέμβαση απόφραξης των προβληματικών φλεβών μπορεί να μην φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή μείωση των συμπτωμάτων.
Τι αρνητικό για την υγεία υπάρχει ? (δεν βάζω στην ζυγαρία το κόστος, όχι γιατί είμαι υπεράνω, αλλά γιατί θέλω να το αξιολογήσουμε μόνο από απόψη ρίσκου υγείας).

[maria72]

Τι έγινε ρε παιδιά???
Τώρα ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε αγγειοπλαστική για να φύγουν τα συμπτώματα??
Ούτως ή άλλως πρέπει να γίνει ??
Και παράλληλα να παίρνουμε και την θεραπεία μας ο καθένας???

εγώ το ξαναλέω ΜΟΝΟ όταν βγει το CIRSE ( Cardiovascular and Interventional Radiological Society of Europe) να το δεκτεί μόνο τότε θα πειστω , γιατι ναι ΠΜ 79 υπάρχουν επεμβατικοί που είναι ανώτεροι του εδώ και χρόνια .
Ξαναδίνω τον σχετικό link:
http://www.cirse.org/files/File/CIRSE_CCSVI_final.pdf

Και μην ξεχνάμε ότι ο επεμβατικός ακτινολόγος θα κερδίσει (οικονομικά), ΑΡΑ η αμφισβήτηση από επεμβατικούς θα έπρεπε να μας προβληματίζει διπλά.

YΓ: προς admin : δεν θα έπρεπε να υπάρχει και ένα <θέμα>, όπου θα διατυπώνονταν οι επιφυλάξεις των υπολοίπων μελών(τα οποία δεν είναι λίγα ), οι οποίες χάνονται μέσα στο αρχικό τους θέμα ?

Πάντως Μαρία μου για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, ένα άτυπο πείραμα μεταξύ των μελών του φόρουμ έχει γίνει. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ωφελήθηκαν πολύ, κάποιοι άλλοι λιγότερο και είναι αρκετοί που έχουν κάνει διάνοιξη. Για δυσάρεστα αποτελέσματα δεν μας έχει πει ακόμα κάποιος, μόνο για μη αποτελέσματα. Είναι ενθαρρυντικό νομίζω. Προσωπικά θα περιμένω λίγο.

και γω εχω πει ότι ο μοναδικός λόγος που το ψάχνω είναι αυτή η αναφερόμενη βελτίωση (σε όποιο ποσοστό και να ναι ),αλλά όταν έχω την <<σχετική πολυτέλεια>> να περιμένω ,νομίζω ότι το <φρόνιμο> είναι να περιμένω.
Γιάννη από μια φλεβογραφία δεν υπάρχουν άμεσες παρενέργειες, πλην αλλεργίας στην σκιαγραφική ουσία (σπάνιο να συμβεί και ο επεμβατικός το έχει υπόψιν).Το αληθινά δυσάρεστο είναι η ακτινοβολία , αλλά εάν αποδειχθεί να έχει όφελος η διαδικασία ,αυτό θα είναι το τελευταίο που θα με προβληματίσει...

[Γιάννης]

Όσον αφορά στην ακτινοβολία μου έκατσε σχετικό μ' αυτό που ανάρτησε το πρωί ο passenger. Πόσο άραγε μας έχει ωφελήσει η εξέλιξη της τεχνολογίας;


Τρίτη, 18 Οκτωβρίου 2011
Αφιερωμένο σε όλους όσοι είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1980...

Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας...
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι...
περνούσαν με την αναμονή... Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί… Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά... Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση...

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους».

Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα... Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους... Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε... Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα... Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στον σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τί φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.

Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας : ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...
αναγνωστης

Ρε παιδια δεν ηξερα που να το βαλω.... μου αρεσε.....και το εβαλα εδω!!!

[maria72]

το χω δει .φοβερό , αλλά δεν μπορείς να κάνεις like ή κάνω λάθος?

υπόψιν η ακτινοβολία της επέμβασης είναι πολύ περισσότερη από αυτή που λαμβάνουμε στην καθημερινότητα μας.

[Γιάννης]

Δεν είναι ότι κάνω απολύτως like. Απλά το παίζω νοσταλγικός 45άρης που δεν ήθελα ποτέ να γίνω... αλλά....