Παιδιά, η Άννα κι΄ εγώ, ούτε δικηγόροι είμαστε, ούτε νομοθέτες για να κάνουμε τις απόλυτες προτάσεις για τη διόρθωση ή βελτίωση των νόμων.
Καθαρά από απόγνωση μπροστά σ΄αυτά που τραβάμε, σκεφτήκαμε να κάνουμε κάτι για να μην είμαστε απλοί παρατηρητές της κατάστασης υπομένοντας καρτερικά και κουνώντας συγκαταβατικά και με απόγνωση τα κεφάλια στις μεταξύ μας συζητήσεις.
Αντί λοιπόν να σχολιάζετε γραμμή προς γραμμή το κείμενο της επιστολής, προτείνετε γραμμή προς γραμμή τις βελτιώσεις που μπορεί να γίνουν, ώστε να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερο, πληρέστερο και λιγότερο ευάλωτο στον όποιο αντίλογο.
Το κείμενο της επιστολής σίγουρα "μπάζει".
Είμαστε όμως τόσοι πολλοί που σίγουρα μπορούμε να το βελτώσουμε, τουλάχιστον όσοι πιστεύουμε στη κίνηση αυτή.
Σκεφτείτε όμως πως το όφελος που τυχόν προκύψει, θα αφορά όλους μας. Και αυτούς που συμφώνησαν και συνυπόγραψαν την επιστολή, αλλά και όσους παρέμειναν απλοί θεατές και κριτές, θεωρώντας μάταιη την προσπάθεια.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι τεκμηριωμένες προτάσεις και σχόλια.
Δεν αρκεί η απόγνωση δύο ανθρώπων, ο παρορμητισμός των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες και ίσως σπασμωδικές κινήσεις φέρνοντας ακόμη και το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Επειδή λοιπόν η συζήτηση έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις κριτικής και απόρριψης των ισχυρισμών της επιστολής (κάτι που αναμφισβήτητα μπορεί να συμβαίνει), κάντε συγκεκριμένες προτάσεις, τουλάχιστον όσοι πιστεύετε πως αξίζει να το παλέψουμε.
Αν αποφασιστεί να κάτσουμε στ'΄ αβγά μας και αυτό αποτελεί την πλειοψηφική άποψη, ας το κάνουμε (αν ακόμη και μόνος μου θα το παλέψω. Για την σκλήρυνση ρε γαμώτο!!!!!)
Ας θυμηθούν όμως όσοι αυτή τη στιγμή έχουν την τύχη και παίρνουν το επίδομα πως το αργότερο σε δύο χρόνια θα κληθούν για να κριθούν για μία ακόμη φορά από τις επιτροπές και τότε.....
Καθαρά από απόγνωση μπροστά σ΄αυτά που τραβάμε, σκεφτήκαμε να κάνουμε κάτι για να μην είμαστε απλοί παρατηρητές της κατάστασης υπομένοντας καρτερικά και κουνώντας συγκαταβατικά και με απόγνωση τα κεφάλια στις μεταξύ μας συζητήσεις.
Αντί λοιπόν να σχολιάζετε γραμμή προς γραμμή το κείμενο της επιστολής, προτείνετε γραμμή προς γραμμή τις βελτιώσεις που μπορεί να γίνουν, ώστε να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερο, πληρέστερο και λιγότερο ευάλωτο στον όποιο αντίλογο.
Το κείμενο της επιστολής σίγουρα "μπάζει".
Είμαστε όμως τόσοι πολλοί που σίγουρα μπορούμε να το βελτώσουμε, τουλάχιστον όσοι πιστεύουμε στη κίνηση αυτή.
Σκεφτείτε όμως πως το όφελος που τυχόν προκύψει, θα αφορά όλους μας. Και αυτούς που συμφώνησαν και συνυπόγραψαν την επιστολή, αλλά και όσους παρέμειναν απλοί θεατές και κριτές, θεωρώντας μάταιη την προσπάθεια.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι τεκμηριωμένες προτάσεις και σχόλια.
Δεν αρκεί η απόγνωση δύο ανθρώπων, ο παρορμητισμός των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες και ίσως σπασμωδικές κινήσεις φέρνοντας ακόμη και το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Επειδή λοιπόν η συζήτηση έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις κριτικής και απόρριψης των ισχυρισμών της επιστολής (κάτι που αναμφισβήτητα μπορεί να συμβαίνει), κάντε συγκεκριμένες προτάσεις, τουλάχιστον όσοι πιστεύετε πως αξίζει να το παλέψουμε.
Αν αποφασιστεί να κάτσουμε στ'΄ αβγά μας και αυτό αποτελεί την πλειοψηφική άποψη, ας το κάνουμε (αν ακόμη και μόνος μου θα το παλέψω. Για την σκλήρυνση ρε γαμώτο!!!!!)
Ας θυμηθούν όμως όσοι αυτή τη στιγμή έχουν την τύχη και παίρνουν το επίδομα πως το αργότερο σε δύο χρόνια θα κληθούν για να κριθούν για μία ακόμη φορά από τις επιτροπές και τότε.....
H μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση είναι να βλέπεις τη φωτεινότητα που εκπέμπει ένα ευχαριστημένο πρόσωπο και να ξέρεις ότι έχεις συμβάλλει κι΄ εσύ σ΄ αυτό.