ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ

[soulla]

ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΝΟΙΩΘΩ ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ...ΙΣΩς ΑΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙς ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕς ΚΑΙ ΔΕΝ ΖΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΑ ΤΟΣΕς ΑΔΙΚΙΕς ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΙΩΘΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗς ΣΚΠ...ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟς ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙς ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙς ΜΙΑ ΣΚΠ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΣΟΚ Ε??ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΑΝΑΛΥΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

[Κώστας]

Παιδιά, πως ένα άτομο με ΣΚΠ μπορεί να διαγνώσει με σιγουριά ότι πάσχει από κατάθλιψη; Αρκούν μερικές ενδείξεις όπως μελαγχολία, απογοήτευση, ανορεξία για δραστηριότητες και γενικότερα για ζωή, κλείσιμο στο σπίτι κλπ ή υπάρχουν κι΄ άλλες πιο "κρυμμένες" ενδείξεις;
Το ρωτάω γιατί ενώ πάσχω εδώ και 7 χρόνια από την πάθηση, δεν νοιώθω να έχω κατάθλιψη παρ΄ ότι ο νευρολόγος μου ισχυρίζεται ότι έχω!
Εγώ όμως και όρεξη για δραστηριότητες έχω και έξω βγαίνω, και ταξίδια επιθυμώ να κάνω και φίλους επιδιώκω να βλέπω και γενικά προσπαθώ να ζω παραβλέποντας το πρόβλημα μου (δεν έχω ώσεις, αλλά έχω έντονα κινητικά προβλήματα κυρίως στα κάτω άκρα). Το σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν με έχει "πάρει από κάτω".

Υγ. Λένα, κάνε μια προσπάθεια να γράφεις Ελληνικά κι΄ ας κάνεις ορθογραφικά λάθη. Άλλωστε κανένας μας δεν είναι αλάνθαστος!

[nowhere]

Παιδιά, πως ένα άτομο με ΣΚΠ μπορεί να διαγνώσει με σιγουριά ότι πάσχει από κατάθλιψη; Αρκούν μερικές ενδείξεις όπως μελαγχολία, απογοήτευση, ανορεξία για δραστηριότητες και γενικότερα για ζωή, κλείσιμο στο σπίτι κλπ ή υπάρχουν κι΄ άλλες πιο "κρυμμένες" ενδείξεις;
Το ρωτάω γιατί ενώ πάσχω εδώ και 7 χρόνια από την πάθηση, δεν νοιώθω να έχω κατάθλιψη παρ΄ ότι ο νευρολόγος μου ισχυρίζεται ότι έχω!
Εγώ όμως και όρεξη για δραστηριότητες έχω και έξω βγαίνω, και ταξίδια επιθυμώ να κάνω και φίλους επιδιώκω να βλέπω και γενικά προσπαθώ να ζω παραβλέποντας το πρόβλημα μου (δεν έχω ώσεις, αλλά έχω έντονα κινητικά προβλήματα κυρίως στα κάτω άκρα). Το σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν με έχει "πάρει από κάτω".

Όποιος νοιώθει απογοήτευση είναι απογοητεύμενος, όποιος νοιώθει ανορεξία για δραστηριότητες, έχει βαριεστημάρα κι' όποιος κλείνεται στο σπίτι, έχει τις κλειστές του ή είναι γενικά κλειστοσπίτης.

Τώρα αφού εσύ δεν νοιώθεις κατάθλιψη κι' ο νευρολόγος σου ισχυρίζεται πως έχεις, πρότεινέ του να πάει σε ψυχίατρο... θα τα βρούνε μια χαρά μεταξύ τους

[LL--MM]

Γενικά, καταλαβαίνω, και συμφωνώ με τους περισσότερους σ'αυτή τη σελ. 15. Ο sou μου έχει εξηγήσει επανειλημμένα αυτό περί αμυγδαλής και ιππόκαμπου το οποίο, δυστυχώς, δεν έχω ακόμα καταφέρει να εμπεδώσω, παρά τις προσπάθειές του.

Γεγονός είναι ότι πολλά δυσάρεστα μας συμβαίνουν από τότε που μας διαγνώστηκε η σκπ, και πολύ πρίν ακόμη, όταν η συμπτωματολογία δεν ήταν αρκετά "τυποποιημένη" για να διαγνωστεί, ώστε οι πρώτοι μεγάλοι πόνοι της σκπ πηγαν ...αδιάγνωστοι ακόμα και από ...μενα, που δε θεώρησα λογικό ν'απασχολώ τον παθολόγο μου με μια "μυαλγία κατά τις διακοπές", όπως νόμιζα.

Δεν καταφέρνουμε να απωθήσουμε όλα τα δυσάρεστα αυτά ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΕΞΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΕΠΟ ΜΑΣ. ΟΚ. Εγώ έχω την εντύπωση ότι αυτά είναι που μου "χαλάν τη ζαχαρένια μου" και ωθούν και ορμόνες και ιπποκάμπους και αμυγδαλές να κανουν τα δικά τους...

Αν έχουμε ανάγκη βοήθειας, τι να κάνουμε; Να πάμε στον ψυχίατρο ή στον ψυχολόγο; Οπωσδήποτε, άν το αισθανόμαστε έτσι, είναι προσωπική επιλογή, και Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ.
Τουλάχιστον, να ξέρουμε τι χρειαζόμαστε, και τι μας λείπει πηγάινοντας, διότι αλλιώς, γιόμαστε εύκολα θυματα στους "κακούς" ψυχολόγους.

Τώρα αφού εσύ δεν νοιώθεις κατάθλιψη κι' ο νευρολόγος σου ισχυρίζεται πως έχεις, πρότεινέ του να πάει σε ψυχίατρο... θα τα βρούνε μια χαρά μεταξύ τους
"Βεβαίως, βεβαίως," Κώστα, όπως θα έλεγε και ο Παπαμιχαήλ, ιδίως άν έχει ο ίδιος ο νευρολόγος σου την ειδικότητα αυτήν!
Και όχι, ΟΥΤΕ ΕΓΩ αισθάνομαι ότι έχω "κατάθλιψη". Εκτός νοσοκομείου, δεν έχω πάει σε ψυχολόγο, εκτός απ' όταν ζητούσα "νευροψυχολογικά τεστ" στο νευρολόγο μου που μ'εστειλε σε μια, καλό κορίτσι φαίνονταν, αλλά δεν μου έδωσε ότι χρειαζόμουν, οπότε δεν ξαναπήγα..
Ομολογώ ότι τον προαναφερθέντα δικό μου, όταν τολμάει να μου υποδείξει την οδό αυτήν, τον αποπαίρνω: "Λυπηθήτε με, μη με ψυχιατίζετε!"

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

[nowhere]

και τι είναι αυτό που κάνει την αμυγδαλή να ανοίξει τον σάκο με με ποιά κριτήρια η αμυγδαλή επιλέγει τι θα αφήσει να ξεχυθεί από τον σάκο; θλίψη; οργή; φόβο; είναι όλα "αρνητικά" συναισθήματα, αλλά είναι τελείως διαφορετικά.

[nowhere]

Μια τελευταία ερώτηση πάνω σε αυτό:
όταν λες παράγει συνεχώς, εννοείς ότι παράγει φόβο ας πούμε χωρίς να υπάρχει η αίσθηση κάποιου κινδύνου κι αν υπάρχει ισσοροπία με τον ιππόκαμπο αυτός παράγει "αντιφόβο", οπότε δεν νοιώθουμε φόβο, αν δεν υπάρχει η αίσθηση κινδύνου;

[litsa]

εεεεεεεεεεεε

και δεν βρεθηκε ακόμα το χαπάκι για να ισσοροπήσει η αμυγδαλη με τον ιππόκαμπο???????

βρε τι πάθαμε!!!

[nowhere]

Τι πάθατε;

[kath]

Μαλλον τελικα εγω εχω καταθλιψη.Τα συμπτωματα που αναφερετε τα εχω αρκετες φορες μεσα στο μηνα οχι ομως συνεχεια.Παρολα αυτα δεν θεωρω οτι αν επισκεπτομουν καποιον ειδικο θα με βοηθουσε σε κατι.Το ξεπερναω και μονη μου,με ξαναπιανει και το ξαναξεπερναω και παει λεγοντας.
Απο οταν δε, βρηκα το forum και εχω την ευκαιρια να μιλαω και να ανταλλασσω αποψεις η να παιρνω συμβουλες απο ανθρωπους που εχουν παρομοια η ιδια προβληματα και ανησυχιες ακομη κ αν δεν τους ξερω, εχω καταλαβει πως τα συμπτωματα ειναι πιο αραια και γι αυτο σας ευχαριστω.
Ισως τελικα εμεις να ειμαστε οι 'ψυχαναλυτες' του εαυτου μας και παραλληλα ο ενας να ειναι ο βοηθος και 'ψυχαναλυτης' του αλλου.

[diamantis]

sou βλεπω οτι εχεις αρκετες γνωσεις επι του θεματος.
τι γνωμη εχεις για το seroxat?
στο παρελθον το εχω παρει,με καλα αποτελεσματα,νομιζω.
παντως η μεγαλη σχετικοτητα της νοσου μαλλον δεν μας
επιτρεπει να γενικευουμε την κλινικη της εικονα
και πορεια.
τωρα για τους ανδρες της παρεας,τα μπλε χαπακια ειναι
αποτελεσματικα.
μη φοβαστε τη συναισθηματικη εξαρτηση,νομιζω οτι
το αποτελεσμα μετραει.
σιγα σιγα τον εκπαιδευεις τον εαυτο σου,αρκει βεβαια
να τον ξερεις και αν δεν τον ξερεις,να τον μαθεις.