Καλησπέρα σε όλους!
Λοιπόν, διαγνώστηκα με ΣΚΠ το 2006 με κουσούρι στο ματάκι και άλλα πολλά, από τότε έχω περάσει αρκετά δεινά (όπως όλοι οι ομοιοπαθόντες που προσπαθούν να επιβιώσουν στην Ελλάδα). Το 2008 πέρασα επιτροπή πήρα ποσοστό 67% με επίδομα από την πρόνοια. Μετά από λίγο καιρό πέρασα επιτροπή και από το ΙΚΑ ως άμεσα ασφαλιζόμενος καθώς εργαζόμουν κανονικά πριν από την διάγνωση (Πολλά χρόνια άνεργος). Για σύνταξη από το ΙΚΑ δεν το έψαξα ποτέ ... στη συνέχεια η ασφάλεια μου από το ΙΚΑ τελείωσε με αποτέλεσμα να μείνω πλέον χωρίς ασφάλεια. Ευτυχώς έχω και τους γονείς μου και μπορώ μέσω του πατέρα να ασφαλιστώ ως έμμεσα ασφαλιζόμενος με 67%.
Έτσι λοιπόν κίνησα όλες τις απαραίτητες διαδικασίες προκειμένου να ασφαλιστώ. Γιατί το έκανα ? Καλύτερα να μην το είχα κάνει. Τα χαρτιά με τις γνωματεύσεις δεν αρκούσαν ήθελαν και άλλα. Αποτέλεσμα, ετοιμάζομαι να περάσω ξανά επιτροπή (κανονικά έπρεπε το 2013) για να μου δώσουν γνωμάτευση για βιβλιάριο υγείας, που το 2008 δεν έδιναν, ούτως ώστε να την προσκομίσω στον αρμόδιο ασφαλιστικό τομέα.. Παραπληγικός δεν είμαι ακόμα αλλά για εκεί βαδίζω... τώρα εμένα ποιος μου εγγυάται ότι θα μου δώσουν γνωμάτευση η νέα επιτροπή, μπορώ και βαδίζω αλλά έχω κάποιες ενοχλήσεις, ωστόσο η ασθένεια έχει προχωρήσει αρκετά, γεγονός που πρέπει να εξετασθεί και να δοθεί νέα θεραπεία (λέμε τώρα) καθώς οι προηγούμενες τρεις δεν έκαναν τίποτα(αντιθέτως επιδείνωσαν την κατάσταση)! Πως θα γίνει αυτό όμως χωρίς ασφάλεια?
Με όλο το σεβασμό σε αυτούς που έχουν αναρτήσει στο παρελθόν παρόμοια θέματα, θα ήθελα να ρωτήσω αν γνωρίζει κανείς το κατά πόσο η ασθένεια δικαιολογεί το ποσοστό 67%. Σε αντίθετη περίπτωση μένω χωρίς ασφάλεια και χωρίς καμία βοήθεια οικονομικά (580€ το δίμηνο, με αυτά επιβιώνω). Μπορεί η επιτροπή να άρει την παλαιότερη απόφασή της. Ρωτάω διότι ξέρω ότι η νομοθεσία αλλάζει συνεχώς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν έγινα καλύτερα και ούτε πρόκειται!
Ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη για το μεγάλο post!
Λοιπόν, διαγνώστηκα με ΣΚΠ το 2006 με κουσούρι στο ματάκι και άλλα πολλά, από τότε έχω περάσει αρκετά δεινά (όπως όλοι οι ομοιοπαθόντες που προσπαθούν να επιβιώσουν στην Ελλάδα). Το 2008 πέρασα επιτροπή πήρα ποσοστό 67% με επίδομα από την πρόνοια. Μετά από λίγο καιρό πέρασα επιτροπή και από το ΙΚΑ ως άμεσα ασφαλιζόμενος καθώς εργαζόμουν κανονικά πριν από την διάγνωση (Πολλά χρόνια άνεργος). Για σύνταξη από το ΙΚΑ δεν το έψαξα ποτέ ... στη συνέχεια η ασφάλεια μου από το ΙΚΑ τελείωσε με αποτέλεσμα να μείνω πλέον χωρίς ασφάλεια. Ευτυχώς έχω και τους γονείς μου και μπορώ μέσω του πατέρα να ασφαλιστώ ως έμμεσα ασφαλιζόμενος με 67%.
Έτσι λοιπόν κίνησα όλες τις απαραίτητες διαδικασίες προκειμένου να ασφαλιστώ. Γιατί το έκανα ? Καλύτερα να μην το είχα κάνει. Τα χαρτιά με τις γνωματεύσεις δεν αρκούσαν ήθελαν και άλλα. Αποτέλεσμα, ετοιμάζομαι να περάσω ξανά επιτροπή (κανονικά έπρεπε το 2013) για να μου δώσουν γνωμάτευση για βιβλιάριο υγείας, που το 2008 δεν έδιναν, ούτως ώστε να την προσκομίσω στον αρμόδιο ασφαλιστικό τομέα.. Παραπληγικός δεν είμαι ακόμα αλλά για εκεί βαδίζω... τώρα εμένα ποιος μου εγγυάται ότι θα μου δώσουν γνωμάτευση η νέα επιτροπή, μπορώ και βαδίζω αλλά έχω κάποιες ενοχλήσεις, ωστόσο η ασθένεια έχει προχωρήσει αρκετά, γεγονός που πρέπει να εξετασθεί και να δοθεί νέα θεραπεία (λέμε τώρα) καθώς οι προηγούμενες τρεις δεν έκαναν τίποτα(αντιθέτως επιδείνωσαν την κατάσταση)! Πως θα γίνει αυτό όμως χωρίς ασφάλεια?
Με όλο το σεβασμό σε αυτούς που έχουν αναρτήσει στο παρελθόν παρόμοια θέματα, θα ήθελα να ρωτήσω αν γνωρίζει κανείς το κατά πόσο η ασθένεια δικαιολογεί το ποσοστό 67%. Σε αντίθετη περίπτωση μένω χωρίς ασφάλεια και χωρίς καμία βοήθεια οικονομικά (580€ το δίμηνο, με αυτά επιβιώνω). Μπορεί η επιτροπή να άρει την παλαιότερη απόφασή της. Ρωτάω διότι ξέρω ότι η νομοθεσία αλλάζει συνεχώς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν έγινα καλύτερα και ούτε πρόκειται!
Ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη για το μεγάλο post!