ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΑΔΕΛΦΙΑ! ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑΜΕ. ΚΑΤΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ "δουλεία" ΚΑΙ Η ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΖΕΣΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ ΜΑΣ. ΧΘΕΣ ΕΚΑΝΑ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΑΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ TO TYSABRI. Ο ΠΟΝΟΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ. ΑΠΟΓΝΩΣΗ. ΦΟΒΟΣ. ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΤΙΣ ΣΥΧΝΕΣ ΥΠΟΤΡΟΠΕΣ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΔΥΝΑΜΗ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΛΑΙΓΟΜΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΑΝΤΛΩ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΕ Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ. ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ. ΠΩς ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ. Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ. ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΛΙΣΤΕΣ ΟΝΕΙΡΩΝ. ΕΓΩ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ.
Χαίρομαι γιατί διαβάζοντάς σε, αντικρύζω ενα ακρως συνειδητοποιημένο ανθρωπο, ο
οποίος αντιπαρέρχεται τις αντιξοότητες και συνεχίζει δυναμικά.....μπράβο!!!!!
Θ'αρχίσω με τον τίτλο σου, η λέξη φόβος, σε 'ατομα σαν εμάς δεν πρέπει εκ των
πραγμάτων να υφίσταται.....μπορεί κάποιες στιγμές να θεωρούμε οτι μας εχει κυριεύσει,
αλλά μ'ενα μαγικό τρόπο, καταφέρνουμε και τον απωθούμε, αναζητώντας τρόπους
αμυνας, αποφεύγοντας κακοτοπιές, λακκούβες και ο,τιδήποτε νομίζουμε οτι επιβαρύνει
την κατάστασή μας.....τότε μόνο θα κατορθώνουμε να συνοδοιπορούμε μ'αυτό το οποίο
ερήμην μας αποφάσισε να μας συντροφεύει στο υπόλοιπο της ζωής μας....
Εδω είμαστε μια παρέα που αλληλοκαταλαβαινόμαστε....και ο ενας αντλεί δύναμη απ'τον
αλλο, μοιραζόμαστε το όποιο φορτίο μας και αντικρύζουμε μόνο την μαγεία που περιέχει
η ζωή μας, ωστε να την ζούμε όπως της αξίζει.....
Σου εύχομαι καλή δύναμη και θα τα λέμε
