@nowhere
Όπως και νάχει το πράγμα το ultrex το δοκίμασες! Απογοητεύτικες και ξαναγύρισες στο Johnson's!
Άσχετα λοιπόν, αν το συνηδητοποίησες ή όχι πήρες κάποιο ρίσκο μήπως και δεις κανένα αποτέλεσμα.
Αυτό θέλω να πώ.
Στη φάση που είμαστε, δεν νομίζω πως έχουμε να χάσουμε και πολλά ρισκάροντας ο καθένας όσο μπορεί και θέλει.
Το να εμένουμε σε ότι μέχρι στιγμής πιστά ακολουθούμε, πιστεύοντας ή ακόμη κι΄ αποθέτοντας τις ελπίδες μας σ΄ αυτό, ίσως να μην είναι και ό,τι καλύτερο.
Προσωπικά, είμαι άτομο του συνηδητού ρίσκου, σε ότι αφορά την πάθησή μας.
Μόνος μου (κακώς ίσως, αλλά ποιος μπορεί να μου αποδείξει το αντίθετο!), πήρα την απόφαση να διακόψω το symmetrel, το superamin, τις ιντερφερόνες και δεν θυμάμαι τι άλλο!!
Έτσι, παρατήρησα πως όπως ήμουν πριν από αυτά συνέχισα να είμαι και μετά από αυτά, έχοντας πάντα μια σταθερή και αργή μόνιμη επιδείνωση (την οποία συνεχίζω να έχω και τώρα αλλά τουλάχιστον χωρίς να επιβαρύνω τον οργανισμό μου με διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα).
Ούτε η σπαστικότητά μου, μετριάστηκε, ούτε οι κράμπες μου υποχώρησαν, ούτε οι ώσεις που δεν είχα οφείλονταν τελικά στην προστασία!!!! της ιντερφερόνης (το τελευταίο έχει αποδειχθεί για εμένα προσωπικά, εδώ και 2.5 χρόνια που τις έχω διακόψει).
Δεν μπορώ να πω πως είμαι εναντίον των φαρμάκων (αν και τώρα τελευταία μπαίνω στον πειρασμό), αλλά δε βλέπω το λόγο να παίρνω κάποιο ή κάποια, εφόσον διαπιστώνω πως δεν με βοηθούν.
Αν με βοηθούσαν (ακόμη και σαν placebo), είμαι σίγουρος πως θα το είχα καταλάβει.
Άσχετο!
Αύριο περνάω για μια ακόμη φορά επιτροπή, για τη παράταση χορήγησης του εξωιδρυματικού επιδόματος.
Λέτε να διαπιστώσουν πως έχω γίνει καλά ή έχω βελτιωθεί και δεν το έχω πάρει χαμπάρι!!!!!
Υγ. Billios, ξέρεις πολλά "επιστημανικά τεκμηριωμένα", που ν΄αφορούν τη ΣΚΠ!;
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Κώστας την Τετ Ιουν 08, 2011 9:14 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
H μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση είναι να βλέπεις τη φωτεινότητα που εκπέμπει ένα ευχαριστημένο πρόσωπο και να ξέρεις ότι έχεις συμβάλλει κι΄ εσύ σ΄ αυτό.