sxeseis...

[litsa]

συμφωνώ με την αισιοδοξία του βιντεο....
ναι, πρεπει να συνεχίσουμε να ζούμε..

με οποιον τρόπο μπορούμε και όπως μπορούμε...
Μια χαρά τα λες Ανδριάννα..

και μπραβο σου!

Εξάλλου, ο Σκοτ πεκ στο ''ο δρομος ο λιγότερο ταξιδεμένος'' ξεκινάει το βιβλίο...

Η ζωή ειναι δύσκολη.
Αυτό ειναι μια μεγάλη αληθεια, μία απο τις μέγιστες αλήθειες....

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

Ο συγγραφέας θα μπορούσε άνετα να εργαστεί στη μεσημβρινή τηλεοπτική ζώνη.

Εξαρτάται, πάντα, από το πρόβλημα. Άλλο 5 + 3 = ; και άλλο μια διαφορική εξίσωση 3ου βαθμού με μιγαδικές συναρτήσεις πολλών μεταβλητών. Εκεί τον θέλω...

Όπως έλεγε και Orwell: "Όλοι είμαστε ίσοι, αλλά κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους".

Σταύρο θα ήθελα πολύ τη γνώμη σου στα ερωτήματα που έθεσα παραπάνω.

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να πάψουν να δουλεύουν , να μην είναι χορευτές?

Φυσικά και όχι, αλλά γιατί προτιμήσαμε να μιλήσουμε για το συγκεκριμένο χορευτικό;

Και γιατί να μην είναι? Για να μη σοκαριστεί το κοινό και τους θεωρήσει θέαμα στο τσίρκο?

Όχι αλλά είναι θέμα γούστου. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους δεν αρέσει. Όταν όμως το θέμα ξεφεύγει από το χορό τον ίδιο και αρχίζει να επεκτείνεται στους χορευτές, τότε δε μιλάμε όπως θα μιλούσαμε για μια απλή παράσταση χορού, αλλά για τη συγκεκριμένη παράσταση. Και αμέσως αμέσως έρχεται η διάκριση και η "ιδιαιτερότητα", ή πιο σωστά ο θαυμασμός προς την "ιδιαιτερότητα". Προσωπικά αυτό δε με αγγίζει. Υποθέτω ότι πολλοί ποντάρουν στα "φιλοϊδιαίτερα" αισθήματα του κοινού.

Μου θυμίζει ένα χαζό, αλλά ταυτόχρονα σοφό, ανέκδοτο:

"Audiophile: the one that, instead of listening to the music, listens to the equipment."

Αντί, λοιπόν, να βλέπουμε το χορό, βλέπουμε τους χορευτές και αυτό είναι που μου χτυπά πολύ άσχημα.

Ποιος είναι τώρα ο ρατσιστης?

Ευχαριστώ για το χαρακτηρισμό. Πρώτη φορά μου τον αποδίδουν... Πόσο ρατσιστής είναι κάποιος που ζητά να μη δίνεται προσοχή και σημασία στις "ιδιαιτερότητες";

Δεν καταλαβαίνω, να κάνουμε ότι δεν υπάρχουν και να δεχόμαστε την υπαρξή τους μόνο ως αναξιοπαθούντες και παραιτημένους? αυτό δεν είναι υποτιμητικό?

Όχι, αλλά ούτε και να διατυμπανίζουμε τις "ιδιαιτερότητές" τους. Είναι εξίσου υποτιμητικό, αλλα για εμάς, όχι για αυτούς. Είναι τόσο δύσκολο να μεταχειριζόμαστε ο ένας τον άλλο ισότιμα; Το ρατσιστικό μου μυαλό αυτά σκέφτηκε.

δε σου απέδωσα χαρακτηρισμό! Μιλούσα γενικά, το ερώτημα ήταν ρητορικό και το παρεξήγησες! Αυτό ακριβώς προσπαθώ να πω, σε αυτήν την παράσταση χορού αν και μοιραία προσέχω την ιδιαιτερότητα των χορευτών, καταλήγω να συγκινούμαι απλώς και μόνο με την τέχνη τους. Δεν με αφορά η αναπηρία τους αλλά ο χορός τους. Αν διαβάσεις τα προηγούμενα σχόλια έχω ασχοληθεί με το θέμα αναπηρίας των χορευτών μόνο σαν απάντηση στην κριτική όσων διαφωνουν. Προσωπικά δε με αφορά, βλέπω 2 καλούς χορευτές που μου αρέσει η δουλειά τους. ΈΧεις δίκιο θα ήταν υποτιμητικό να σχολιάζουμε απλώς και μόνο την αναπηρία τους και αναρωτιέμαι το γιατί το σχολιάζουμε! Ο λόγος που επικόλλησα το Video ήταν ακριβώς το ότι αρχικά παρατήρησα την αναπηρία και έπειτα την ξέχασα και είδα χορό και μόνο αυτό! Αυτό ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.

[LL--MM]

Φυσικά, όπως συχνότατα, ο Σου με καλυψε περίπου εντελως...

Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να πάψουν να δουλεύουν , να μην είναι χορευτές?

Φυσικά και όχι, αλλά γιατί προτιμήσαμε να μιλήσουμε για το συγκεκριμένο χορευτικό;
Μα ήταν ο χορός αυτός επιλογή ΔΙΚΗ τους;

Και γιατί να μην είναι? Για να μη σοκαριστεί το κοινό και τους θεωρήσει θέαμα στο τσίρκο?

Όχι αλλά είναι θέμα γούστου. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους δεν αρέσει.
Είναι μάλλον πρόφαση αποκλεισμού για τους μεν -συχνά βέβαια τους "φιλοιδιεταιρικούς", και θέμα αυτοπτοστασίας για τους δε, ιδίως σ'αυτούς που τον έχουν υποστεί, να "χάνονται στη μάζα" όπως όλος ο κόσμος, ώστε να αισθανθούν "όπως ο καθένας"
Όταν όμως το θέμα ξεφεύγει από το χορό τον ίδιο και αρχίζει να επεκτείνεται στους χορευτές, τότε δε μιλάμε όπως θα μιλούσαμε για μια απλή παράσταση χορού, αλλά για τη συγκεκριμένη παράσταση. Και αμέσως αμέσως έρχεται η διάκριση και η "ιδιαιτερότητα", ή πιο σωστά ο θαυμασμός προς την "ιδιαιτερότητα". Προσωπικά αυτό δε με αγγίζει. Υποθέτω ότι πολλοί ποντάρουν στα "φιλοϊδιαίτερα" αισθήματα του κοινού. Touché!
Μου θυμίζει ένα χαζό, αλλά ταυτόχρονα σοφό, ανέκδοτο:
"Audiophile: the one that, instead of listening to the music, listens to the equipment."
Αντί, λοιπόν, να βλέπουμε το χορό, βλέπουμε τους χορευτές και αυτό είναι που μου χτυπά πολύ άσχημα.

Ποιος είναι τώρα ο ρατσιστης?

Πόσο ρατσιστής είναι κάποιος που ζητά να μη δίνεται προσοχή και σημασία στις "ιδιαιτερότητες";

Δεν καταλαβαίνω, να κάνουμε ότι δεν υπάρχουν και να δεχόμαστε την υπαρξή τους μόνο ως αναξιοπαθούντες και παραιτημένους? αυτό δεν είναι υποτιμητικό?

Βασική προϋπόθεση για να "υπάρξουν" αυτοί, είναι, ΠΡΩΤΑ-ΠΡΩΤΑ να δεχτούμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΙΕΤΑΙΡΟΤΗΤΑ, και ότι τα όποια βοηθήματα λαμβάνουν ΔΕΝ συνιστούν ιδιεταιρότητα.
Όχι, αλλά ούτε και να διατυμπανίζουμε τις "ιδιαιτερότητές" τους. Είναι εξίσου υποτιμητικό, αλλα για εμάς, όχι για αυτούς.
Δηλαδή, ΜΟΝΟ ώς χορευτές υπάρχουν; Δεν είναι άνθρωποι;;;
Οι ακρωτηριασμένοι ΜΗ-χορευτές πρέπει να είναι "αναξιοπαθούντες και παραιτημένοι;"
Η συζήτησε έχει ξαναγίνει εδώ:
viewtopic.php?f=10&t=150&p=1947&hilit=+ ... E%B7#p1947

http://www.disabled.gr/lib/?p=19538#more-19538 Η παρουσιάστρια αυτή ΔΕΝ ήθελε, ώς παιδί, να φορέσει το τεχνιτό μέλος της: Σταρ έγινε αργότερα, αλλά οι περιπέτειες δεν έλλειψαν... Αντιδράσεις του κοινού: Πολλοί γονεις λένε ότι φοβοβίζει τα παιδιά: είναι βέβαια στη μειοψηφία, αλλά μια ευρεία μειοψηφία...

Για άτομα ΠΟΥ ΔΕΝ είναι σταρ, είναι πιο δύσκλολο, και κάθε άλλο παρά παραιτημένα είναι...
http://www.guardian.co.uk/uk/video/2011 ... ce-suicide Κόβονται τα επιδόματα κίνησης, δε μπορεί να πάει στη δουλειά της, και χάνει ΚΑΙ το μισθό, και την αυτονομία της
Ορίστε και για τα "ωραία πράγματα"

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

Φυσικά, όπως συχνότατα, ο Σου με καλυψε περίπου εντελως...

Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να πάψουν να δουλεύουν , να μην είναι χορευτές?

Φυσικά και όχι, αλλά γιατί προτιμήσαμε να μιλήσουμε για το συγκεκριμένο χορευτικό;
Μα ήταν ο χορός αυτός επιλογή ΔΙΚΗ τους;

δεν καταλαβαίνω το ερώτημα για το αν η επιλογή είναι δική τους. Οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες , χορευτής δε γίνεσαι χορευτής από τη μία μέρα στην άλλη επειδή στο υποδεικνύουν, μιλάμε για εξαιρετικό μυικό σύστημα. Αν αναφέρεσαι στο είδος του χορού, νομίζω ότι και σε όποιο είδος και να τους βλέπατε να εξασκούν το επάγγελμά τους, θα σας ενοχλούσε και εδώ είναι η μεγάλη μου διαφωνία. Πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν και να δουλεύουν!!!!!!

Και γιατί να μην είναι? Για να μη σοκαριστεί το κοινό και τους θεωρήσει θέαμα στο τσίρκο?

Όχι αλλά είναι θέμα γούστου. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους δεν αρέσει.
Είναι μάλλον πρόφαση αποκλεισμού για τους μεν -συχνά βέβαια τους "φιλοιδιεταιρικούς", και θέμα αυτοπτοστασίας για τους δε, ιδίως σ'αυτούς που τον έχουν υποστεί, να "χάνονται στη μάζα" όπως όλος ο κόσμος, ώστε να αισθανθούν "όπως ο καθένας"
Όταν όμως το θέμα ξεφεύγει από το χορό τον ίδιο και αρχίζει να επεκτείνεται στους χορευτές, τότε δε μιλάμε όπως θα μιλούσαμε για μια απλή παράσταση χορού, αλλά για τη συγκεκριμένη παράσταση. Και αμέσως αμέσως έρχεται η διάκριση και η "ιδιαιτερότητα", ή πιο σωστά ο θαυμασμός προς την "ιδιαιτερότητα". Προσωπικά αυτό δε με αγγίζει. Υποθέτω ότι πολλοί ποντάρουν στα "φιλοϊδιαίτερα" αισθήματα του κοινού. Touché!
Μου θυμίζει ένα χαζό, αλλά ταυτόχρονα σοφό, ανέκδοτο:
"Audiophile: the one that, instead of listening to the music, listens to the equipment."
Αντί, λοιπόν, να βλέπουμε το χορό, βλέπουμε τους χορευτές και αυτό είναι που μου χτυπά πολύ άσχημα.

Ποιος είναι τώρα ο ρατσιστης?

Πόσο ρατσιστής είναι κάποιος που ζητά να μη δίνεται προσοχή και σημασία στις "ιδιαιτερότητες";

Είναι διαφορετικό να μην δίνεις προσοχή στις ιδιαιτερότητες = ούτε καν τις παρατηρώ και δεν με ενοχλούν, ούτε με σοκάρουν και διαφορετικό να μη θέλω να βλέπω μπροστά μου τις ιδιαιτερότητες.

Δεν καταλαβαίνω, να κάνουμε ότι δεν υπάρχουν και να δεχόμαστε την υπαρξή τους μόνο ως αναξιοπαθούντες και παραιτημένους? αυτό δεν είναι υποτιμητικό?

Βασική προϋπόθεση για να "υπάρξουν" αυτοί, είναι, ΠΡΩΤΑ-ΠΡΩΤΑ να δεχτούμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΙΕΤΑΙΡΟΤΗΤΑ, και ότι τα όποια βοηθήματα λαμβάνουν ΔΕΝ συνιστούν ιδιεταιρότητα.

Η ιδιαιτερότητα υπάρχει και θα υπάρχει, αυτό που πρέπει να δεχτούμε είναι ότι δεν είναι κακό να υπάρχει, δεν είναι περίεργο. Δεν είναι λόγος όταν στο δρόμο βλέπουμε μία ιδιαιτερότητα, να γυρίζουμε το κεφάλι μας και να κοιτάμε (το αναφέρω γιατί το βιώνω και με φέρνει σε δύσκολη θέση)

Όχι, αλλά ούτε και να διατυμπανίζουμε τις "ιδιαιτερότητές" τους. Είναι εξίσου υποτιμητικό, αλλα για εμάς, όχι για αυτούς.

δεν θεωρώ ότι το Video δαιτυμπανίζει τις ιδιαιτερότητες. έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να προφασιστούμε ότι δεν φαίνονται. Αυτό που είπα και παραπάνω είναι ότι ακόμα κι αν τις διατυμπάνιζε, δεν με αφορούσαν, το βρίσκω χαζό να ασχολούμαι με τις ιδιαιτερότητες των χορευτών, ασχολούμαι μόνο με το ότι είναι καλοί στη δουλειά τους.

Δηλαδή, ΜΟΝΟ ώς χορευτές υπάρχουν; Δεν είναι άνθρωποι;;;
Οι ακρωτηριασμένοι ΜΗ-χορευτές πρέπει να είναι "αναξιοπαθούντες και παραιτημένοι;"
Η συζήτησε έχει ξαναγίνει εδώ:
viewtopic.php?f=10&t=150&p=1947&hilit=+ ... E%B7#p1947
Την καθημερινότητά τους δεν μπορώ να την ξέρω για να σου πω πως είναι ως άνθρωποι, πάντως ως χορευτές, αυτό που μπορώ να δω είναι εκπληκτικοί και μπράβο τους.

[litsa]

Ακόμα ένα ποστ στο ποστ...
δεν καταλαβαινω τιποτα!!


Ας πω και εγω την γνώμη μου και ελπίζω να μην γίνω ποστ στο ποστ..

• Γιατί δεν αναρωτιόμαστε πως οι άνθρωποι αυτοί εχουν βρει αυτη την ψυχική δύναμη για να κάνουν αυτό που βλέπουμε?
  
  ποιοι αλλοι κρύβονται πίσω απο αυτή την προσπάθεια? γονείς? σύντροφοι? αδερφια? φίλοι?
  
  πόση δύναμη, μυαλό και αγάπη κρύβεται πίσω από την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων??
  
  κάποιοι απο αυτούς εφτιαξαν τις μπαρες, τα δωμάτια, κάνουν τις μετακινήσεις...
  
  Γιατί να μην δούμε θετικά την όλη προσπάθεια και να μην προσπαθήσουμε έστω και λίγο να βγουμε απο την πιθανή μιζέρια μας και ίσως δικαιολογημένη?
  
  Γιατί να μην ψάξουμε να βρούμε την δυνατότητα να μπορέσουμε και εμείς να κάνουμε ότι και οι χορευτές??
  και δεν εννοώ κατ ανάγκη να χορέψουμε??
  
  Πιστεύω ότι το σημαντικό ειναι να θελουμε εμείς και ίσως τότε να ειμαστε λιγο παραπάνω τυχεροί με το περιβάλλον μας, και να μας βοηθήσει και να μας στηρίξει περαιτέρω...

Αυτά βλέπω εγώ και θαυμάζω το μυαλό τους .... τις υπερβάσεις που έχουν κάνει γιατί....
ο μεγαλύτερος εχθρός μας, είναι ο εαυτός μας..

[LL--MM]

Ακόμα ένα ποστ στο ποστ...
δεν καταλαβαινω τιποτα!!Δεν το βάζω δύο φορές , απλά... απαντώ:
Γιατί δεν αναρωτιόμαστε πως οι άνθρωποι αυτοί εχουν βρει αυτη την ψυχική δύναμη για να κάνουν αυτό που βλέπουμε?
Γιατί είναι δεδομένη, είτε τη βλέπουμε είτε όχι...

ποιοι αλλοι κρύβονται πίσω απο αυτή την προσπάθεια? γονείς? σύντροφοι? αδερφια? φίλοι?
πόση δύναμη, μυαλό και αγάπη κρύβεται πίσω από την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων??κάποιοι απο αυτούς εφτιαξαν τις μπαρες, τα δωμάτια, κάνουν τις μετακινήσεις...Ο ΧΟΡΟΣ ΜΑΣ ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Ή Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ;
Μακάρι να είναι οι προαναφερόμενοι και όχι κάποιοι "ατζέντηδες" που να καρπώνονται την τεράστια προσπάθεια αυτήν

Γιατί να μην δούμε θετικά την όλη προσπάθεια και να μην προσπαθήσουμε έστω και λίγο να βγουμε απο την πιθανή μιζέρια μας και ίσως δικαιολογημένη?
Σε αντικειμενικά στοιχεία βασιζόμαστε, τη μιζέρια θέλουν να τη βλέπουν όσοι επιμένουν να τα αγνοούν: Τους χορευτές τους βλέπουμε θετικά, την αναπηρία τους αρνητικά
Γιατί να μην ψάξουμε να βρούμε την δυνατότητα να μπορέσουμε και εμείς να κάνουμε ότι και οι χορευτές?? και δεν εννοώ κατ ανάγκη να χορέψουμε??
Απλούστατα διότι οι περισσότεροι από μας το κάνουν ήδη: π.χ., η κοινωνική λειτουργός με σκπ, στην οποία θα κοπεί το επίδομα κίνησης

Πιστεύω ότι το σημαντικό ειναι να θελουμε εμείς και ίσως τότε να ειμαστε λιγο παραπάνω τυχεροί με το περιβάλλον μας, και να μας βοηθήσει και να μας στηρίξει περαιτέρω...
Οι δύο αυτές θελήσεις είναι συχνότατα συγκρουόμενες... Επομένως, το αποτέλεσμα εξαρτάται από τους εκάστοτε παράγοντες... των γύρω μας

Αυτά βλέπω εγώ και θαυμάζω το μυαλό τους .... τις υπερβάσεις που έχουν κάνει
Αυτό, το είπαμε ήδη, τότε όμως, γιατί να επιμένουμε ότι πρέπει να "είμαστε ευχαριστημένοι με ότι έχουμε";
γιατί.... ο μεγαλύτερος εχθρός μας, είναι ο εαυτός μας..
Ο συσχετισμός μεταξύ των δύο αφορά επιλογή του καθενός μας, για μένα προσωπικά τουλάχιστον, η ρήση αυτή ΔΕΝ ισχύει... Αλλά έτσι είναι άν έτσι νομίζετε... (Λουΐτζι Πιραντέλο)
http://www.guardian.co.uk/society/video ... NETTXT3486
Ποιός από μας θα προτιμούσε να γράφει τα ωραιότερα ποιήματα του κόσμου αν ήταν μαζί, και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΚΛΙΝΗΡΗΣ;

[ΑΝΔΡΙΑΝΑ]

ελπίζω τώρα να είμαι περισσότερο κατανοητή
κατα τα άλλα συμφωνώ με τη Λίτσα σε πολλά.

Φυσικά, όπως συχνότατα, ο Σου με καλυψε περίπου εντελως...

Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να πάψουν να δουλεύουν , να μην είναι χορευτές?

Φυσικά και όχι, αλλά γιατί προτιμήσαμε να μιλήσουμε για το συγκεκριμένο χορευτικό;
Μα ήταν ο χορός αυτός επιλογή ΔΙΚΗ τους;

δεν καταλαβαίνω το ερώτημα για το αν η επιλογή είναι δική τους. Οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες , χορευτής δε γίνεσαι χορευτής από τη μία μέρα στην άλλη επειδή στο υποδεικνύουν, μιλάμε για εξαιρετικό μυικό σύστημα. Αν αναφέρεσαι στο είδος του χορού, νομίζω ότι και σε όποιο είδος και να τους βλέπατε να εξασκούν το επάγγελμά τους, θα σας ενοχλούσε και εδώ είναι η μεγάλη μου διαφωνία. Πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν και να δουλεύουν!!!!!!

Και γιατί να μην είναι? Για να μη σοκαριστεί το κοινό και τους θεωρήσει θέαμα στο τσίρκο?
sou: Όχι αλλά είναι θέμα γούστου. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους δεν αρέσει.

LL-MM : Είναι μάλλον πρόφαση αποκλεισμού για τους μεν -συχνά βέβαια τους "φιλοιδιεταιρικούς", και θέμα αυτοπτοστασίας για τους δε, ιδίως σ'αυτούς που τον έχουν υποστεί, να "χάνονται στη μάζα" όπως όλος ο κόσμος, ώστε να αισθανθούν "όπως ο καθένας"

έτσι κι αλλιώς όλοι μας είναι διαφορετικοί, κανένας δεν εντάσσεται στη μάζα. Οι διαφοροποιήσεις απόψεων και σκέψεων δε μας διαχωρίζουν? αυτά δεν είναι ιδιαιτερότητες?

Όταν όμως το θέμα ξεφεύγει από το χορό τον ίδιο και αρχίζει να επεκτείνεται στους χορευτές, τότε δε μιλάμε όπως θα μιλούσαμε για μια απλή παράσταση χορού, αλλά για τη συγκεκριμένη παράσταση. Και αμέσως αμέσως έρχεται η διάκριση και η "ιδιαιτερότητα", ή πιο σωστά ο θαυμασμός προς την "ιδιαιτερότητα". Προσωπικά αυτό δε με αγγίζει. Υποθέτω ότι πολλοί ποντάρουν στα "φιλοϊδιαίτερα" αισθήματα του κοινού. Touché!
Μου θυμίζει ένα χαζό, αλλά ταυτόχρονα σοφό, ανέκδοτο:
"Audiophile: the one that, instead of listening to the music, listens to the equipment."
Αντί, λοιπόν, να βλέπουμε το χορό, βλέπουμε τους χορευτές και αυτό είναι που μου χτυπά πολύ άσχημα.

Ποιος είναι τώρα ο ρατσιστης?
Πόσο ρατσιστής είναι κάποιος που ζητά να μη δίνεται προσοχή και σημασία στις "ιδιαιτερότητες";

Είναι διαφορετικό να μην δίνεις προσοχή στις ιδιαιτερότητες = ούτε καν τις παρατηρώ και δεν με ενοχλούν, ούτε με σοκάρουν και διαφορετικό να μη θέλω να βλέπω μπροστά μου τις ιδιαιτερότητες.

Δεν καταλαβαίνω, να κάνουμε ότι δεν υπάρχουν και να δεχόμαστε την υπαρξή τους μόνο ως αναξιοπαθούντες και παραιτημένους? αυτό δεν είναι υποτιμητικό?

Βασική προϋπόθεση για να "υπάρξουν" αυτοί, είναι, ΠΡΩΤΑ-ΠΡΩΤΑ να δεχτούμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΙΕΤΑΙΡΟΤΗΤΑ, και ότι τα όποια βοηθήματα λαμβάνουν ΔΕΝ συνιστούν ιδιεταιρότητα.

Η ιδιαιτερότητα υπάρχει και θα υπάρχει, αυτό που πρέπει να δεχτούμε είναι ότι δεν είναι κακό να υπάρχει, δεν είναι περίεργο. Δεν είναι λόγος όταν στο δρόμο βλέπουμε μία ιδιαιτερότητα, να γυρίζουμε το κεφάλι μας και να κοιτάμε (το αναφέρω γιατί το βιώνω και με φέρνει σε δύσκολη θέση)

Όχι, αλλά ούτε και να διατυμπανίζουμε τ ... ια αυτούς.

δεν θεωρώ ότι το Video δαιτυμπανίζει τις ιδιαιτερότητες. έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να προφασιστούμε ότι δεν φαίνονται. Αυτό που είπα και παραπάνω είναι ότι ακόμα κι αν τις διατυμπάνιζε, δεν με αφορούσαν, το βρίσκω χαζό να ασχολούμαι με τις ιδιαιτερότητες των χορευτών, ασχολούμαι μόνο με το ότι είναι καλοί στη δουλειά τους.

Δηλαδή, ΜΟΝΟ ώς χορευτές υπάρχουν; Δεν είναι άνθρωποι;;;
Οι ακρωτηριασμένοι ΜΗ-χορευτές πρέπει να είναι "αναξιοπαθούντες και παραιτημένοι;"
Η συζήτησε έχει ξαναγίνει εδώ:
viewtopic.php?f=10&t=150&p=1947&hilit=+ ... E%B7#p1947

Την καθημερινότητά τους δεν μπορώ να την ξέρω για να σου πω πως είναι ως άνθρωποι, πάντως ως χορευτές, αυτό που μπορώ να δω είναι εκπληκτικοί και μπράβο τους.

[LL--MM]

Γι αυτό και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ονομάζονται τώρα, κατ'ευφημισμόν και επίσημα, "άτομα με ειδικές δεξιότητες", είτε είναι "σταρ" είτε όχι... Πρόκειται όμως, για ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΤΟΜΑ και με τα εκάστοτε ίδια προβλήματα... και πάντα, "more often than not", όπως λένε οι "πέραν της Μάγχης φίλοι μας", δυσανάλογα μεγάλα...

έτσι κι αλλιώς όλοι μας είναι διαφορετικοί, κανένας δεν εντάσσεται στη μάζα. Οι διαφοροποιήσεις απόψεων και σκέψεων δε μας διαχωρίζουν? αυτά δεν είναι ιδιαιτερότητες?
Όταν δεν έχουν επιπτώσεις εξαναγκασμού πρός συμμόρφωση και/ή αποκλεισμού, οι διαφορές δεν έχουν τόση σημασία...
Πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν και να δουλεύουν!!!!!!
Είναι διαφορετικό να μην δίνεις προσοχή στις ιδιαιτερότητες = ούτε καν τις παρατηρώ και δεν με ενοχλούν, ούτε με σοκάρουν και διαφορετικό να μη θέλω να βλέπω μπροστά μου τις ιδιαιτερότητες.
Ποιός θα ομολογήσει ποτέ ότι ΔΕ βρίσκεται στην πρώτη κατηγορία; Αντίθετα, η διαφοροποίηση ΛΟΓΩ αναπηρίας θεωρείται λογική... και σε όλους τους τομείς που ανέφερα...
Η διαφορά μεταξύ των δύο εκδοχών είναι λεπτή αλλά δυστυχώς ουσιαστική: μπελάς μεγάλος να την ψάχνεις κάθε φορά… Κάποιος συνδικαλιστής (του κλάδου της) ζήτησε από γνωστή μου να βγεί στην τηλεόραση και να μιλήσει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΑΜΕΑ συνάδελφοί τους, ιδίως για να υποδείξει ότι η «άλλη πολιτική πλευρά» δεν έκανε τίποτα. Πρόβλημα: Ούτε η «δική του» έχει κάνει και κάτι, διότι, όπως ξέρουμε όλοι, στην Ελλάδα ειμαστε, σε κάθε επάγγελμα και κάθε επίπεδο… Του πρότεινε λοιπόν εκείνη, να πάρει ένα άτομο «δηλωμένο» από το δικό του πολιτικό χώρο: Ο συνάδελφος τους αυτός, μόλις το άκουσε, έγινε έξω φρενών:
«Δεν είμαστε καλά, να βγώ εγώ στην τιβή για να μην ξανασταυρώσω δουλειά μετά; Εγώ, μόνο μέσα στο συνδικάτο θα μιλήσω άν είναι, είμαστε σαν όλους τους άλλους, να μη δίνουμε και δικαιολογίες να μας πετάξουν έξω! Χριστιανοί στο τσίρκο της Ρώμης νομίζει πως είμαστε; Δυστυχώς, θα είμαι άρρωστος την ερχόμενη βδομάδα!»

Κανένας δεν έχει δικαίωμα να ΜΑΣ επιβάλλει τις ιδιαιτερότητες ΜΑΣ παρά τη θέλησή ΜΑΣ, ούτε στον επαγγελματικό, ούτε και σε οποιοδήποτε άλλο χώρο και ούτε στους χορευτές αυτούς, φυσικά.

Την καθημερινότητά τους δεν μπορώ να την ξέρω για να σου πω πως είναι ως άνθρωποι, πάντως ως χορευτές, αυτό που μπορώ να δω είναι εκπληκτικοί και μπράβο τους
Μπράβο σε οποιονδήποτε καλό χορευτή στο θέατρο και την παράσταση, Αλλά δεν υπάρχουν με μόνο σκοπό να μας διασκεδάζουν! ούτε αυτοί ούτε καν οι υγιείς χορευτές...
Η Λίτσα όμως μας εξέθεσε κι άλλου είδους μεγαλείο προς χειροκρότημα εδώ... Την καθημερινότητα αυτην... Αυτό "της ανθρώπινης προσπάθειας για να μη μιζεριάζουμε". Όμως, το μεγαλειο εκείνο, δεν είναι ιδιαιτερότητα των χορευτών αυτών, αλλά το διαθέτουν και όλοι οι ΑΛΛΟΙ ομοπαθείς που προσπαθούν να βοηθήσουν γύρω τους παρά τις ανυπέρβλητες δυσκολίες. Θα μας έβαζες εδώ "κοινούς" χορευτές;;; (και εκτός καφενείου μάλιστα )
Και, στο τέλος-τέλος, άν αυτοί οι χορευτές δε χορεύουν παρά μόνο μεταξύ τους, αποδεικνύουν ότι είναι, ή τουλάχιστον, ότι θεωρούνται από τους ομοίους τους "κοινούς" χορευτές, ώς "ειδικοί"... Το μεγαλείο που ανέφερε η Λίτσα όμως, KAI ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ, είναι εγκλημα εναντίον των χορευτών αυτών να εκτίθεται (να το χαζεύουμε εμείς) στο θέατρο...

ΚΙ ΕΓΩ ΘΑ ΠΩ: ΝΙΣΑΦΙ Ο "ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ"... Όταν λυθούν προβλήματα τόσο θεσμικά, όσο και κίνησης, είμαστε όπως όλος ο κόσμος... Σα να μη μας έφτανε το προβλημα υγείας, να εξαναγκαζόμαστε και σε υπερβάσεις, για την πλάκα ακόμα και αυτών που θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα...

Να σας βάλω και τα έργα κάποιου άλλου αναπήρου; Αλλά οι φωτογραφίες βγήκαν τεράστιες, δεν τολμώ να τις βαλω εδω... Πάντως, ο Λωτρέκ "μόνο" νάνος ήταν, αλλά και τόοοοσα χρόνια δε θυμήθηκε πιά κανένας πως "είχε κάποιο πρόβλημα"
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c ... Goulue.jpg
http://14gym-laris.lar.sch.gr/drupal/?q ... se-lautrec

[Thor]

Tα παιδια αυτα τι φανταστικα εκτελουν το χορευτικο


[youtube]kpdZAA644qc[/youtube]