Κατανοώ απόλυτα τον Φαντομά.
Η ΧΕΝΦΑ δεν είναι άλλη μία φλεβική ανεπάρκεια. Δεν αρκεί να την εξασκεί κάποιος καλός αγγειοχειρουργός/ακτινολόγος εάν δεν έχει ειδικευτεί στο CCSVI. Από αυτή την άποψη, 190 επεμβάσεις δεν αρκούν. Δε μπορεί να βρίσκουμε ακόμη πρόβλημα σε μόνο μία σφαγίτιδα σε ασθενείς που καλά καλά δεν περπατάνε. Το CCSVI έχει αποκαλύψει απίστευτη γνώση για την μορφολογία και παθολογία των φλεβών.
Συνεπώς, πέρα από το πρακτικό κομμάτι, χρειάζεται
-ανταλλαγή απόψεων των εμπλεκομένων με συναδέλφους τους στο εξωτερικό ή την Ελλάδα: τί βλάβες βρήκες εσύ, πώς τις αντιμετώπισες; Ο Σκλαφάνι είναι ανοιχτός διαδικτυακά να συζητήσει.
-παρακολούθηση συνεδρίων οπωσδήποτε. Σε αυτό που θα γίνει προσεχώς στη Μπολόνια είδα το όνομα του Λιάση στο πρόγραμμα. Πρέπει να πάνε τουλάχιστο και οι υπόλοιποι τέσσερις που ασχολούνται στη χώρα μας με αυτό, κατά τη γνώμη μου. Δίπλα είναι η Ιταλία, και το ζήτημα δεν είναι οικονομικό για αυτούς. Ας δούμε τα λεφτά που δόθηκαν από τόσες επεμβάσεις ως μία επένδυση για το CCSVI. Δε θα έπρεπε να τα αξιοποιήσουν;
-προσεκτική ανάγνωση των εργασιών που κυκλοφορούν. Πόσοι ξέρουν ότι πάσχουν κυρίως οι βαλβίδες; Πόσοι γνωρίζουν πως κάνοντας Valsava κατά τη διάρκεια της φλεβογραφίας εντοπίζεις άλλες παθογένειες; Πόσοι καθετηριάζουν από αριστερά τους primary progressive? Πόσοι γνωρίζουν πως οι υποπλασίες χρειάζονται μπαλονάρισμα πριν ξαναστενώσουν;
Δε μπορεί να φτάσαμε στο σημείο οι ασθενείς να γνωρίζουμε πλέον περισσότερα από τους εμπλεκόμενους. Μη φτάσουμε στο ίδιο σημείο που ήμασταν με τους Νευρολόγους. Κανείς δε θέλει τον ιατρικό τουρισμό, αλλά κανείς δε θέλει να γίνει και πειραματόζωο. Practice makes better, αλλά όχι πρακτική χωρίς γνώση. Φοβάμαι πως, προς το παρόν, δεν υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις αποκατάστασης στην Ελλάδα. Υπάρχει ενδιαφέρον, αλλά θα ήθελα να το δω να συνάδει και με ενδιαφέρον για τη γνώση του CCSVI. Θα ήθελα να δω περισσότερους γιατρούς να συνομιλούν με συναδέλφους ή να παρακολουθούν συνέδρια στο εξωτερικό. Θα τα βγάλουν τα λεφτά τους και αυτοί, έτσι δεν είναι; Και θα έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα και σε εμάς.
Η ΧΕΝΦΑ δεν είναι άλλη μία φλεβική ανεπάρκεια. Δεν αρκεί να την εξασκεί κάποιος καλός αγγειοχειρουργός/ακτινολόγος εάν δεν έχει ειδικευτεί στο CCSVI. Από αυτή την άποψη, 190 επεμβάσεις δεν αρκούν. Δε μπορεί να βρίσκουμε ακόμη πρόβλημα σε μόνο μία σφαγίτιδα σε ασθενείς που καλά καλά δεν περπατάνε. Το CCSVI έχει αποκαλύψει απίστευτη γνώση για την μορφολογία και παθολογία των φλεβών.
Συνεπώς, πέρα από το πρακτικό κομμάτι, χρειάζεται
-ανταλλαγή απόψεων των εμπλεκομένων με συναδέλφους τους στο εξωτερικό ή την Ελλάδα: τί βλάβες βρήκες εσύ, πώς τις αντιμετώπισες; Ο Σκλαφάνι είναι ανοιχτός διαδικτυακά να συζητήσει.
-παρακολούθηση συνεδρίων οπωσδήποτε. Σε αυτό που θα γίνει προσεχώς στη Μπολόνια είδα το όνομα του Λιάση στο πρόγραμμα. Πρέπει να πάνε τουλάχιστο και οι υπόλοιποι τέσσερις που ασχολούνται στη χώρα μας με αυτό, κατά τη γνώμη μου. Δίπλα είναι η Ιταλία, και το ζήτημα δεν είναι οικονομικό για αυτούς. Ας δούμε τα λεφτά που δόθηκαν από τόσες επεμβάσεις ως μία επένδυση για το CCSVI. Δε θα έπρεπε να τα αξιοποιήσουν;
-προσεκτική ανάγνωση των εργασιών που κυκλοφορούν. Πόσοι ξέρουν ότι πάσχουν κυρίως οι βαλβίδες; Πόσοι γνωρίζουν πως κάνοντας Valsava κατά τη διάρκεια της φλεβογραφίας εντοπίζεις άλλες παθογένειες; Πόσοι καθετηριάζουν από αριστερά τους primary progressive? Πόσοι γνωρίζουν πως οι υποπλασίες χρειάζονται μπαλονάρισμα πριν ξαναστενώσουν;
Δε μπορεί να φτάσαμε στο σημείο οι ασθενείς να γνωρίζουμε πλέον περισσότερα από τους εμπλεκόμενους. Μη φτάσουμε στο ίδιο σημείο που ήμασταν με τους Νευρολόγους. Κανείς δε θέλει τον ιατρικό τουρισμό, αλλά κανείς δε θέλει να γίνει και πειραματόζωο. Practice makes better, αλλά όχι πρακτική χωρίς γνώση. Φοβάμαι πως, προς το παρόν, δεν υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις αποκατάστασης στην Ελλάδα. Υπάρχει ενδιαφέρον, αλλά θα ήθελα να το δω να συνάδει και με ενδιαφέρον για τη γνώση του CCSVI. Θα ήθελα να δω περισσότερους γιατρούς να συνομιλούν με συναδέλφους ή να παρακολουθούν συνέδρια στο εξωτερικό. Θα τα βγάλουν τα λεφτά τους και αυτοί, έτσι δεν είναι; Και θα έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα και σε εμάς.
Η ελπίδα είναι η μάστιγα της ανθρωπότητας.
ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΕΛΑΓΩΜΕΝΗ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!!!
) έχει γίνει μια ωραιότατη συζήτηση απο αρκετά παιδιά που κάναμε την επέμβαση και αναγράφονται πολλές αλήθειες.
